Phellinaceae

rodzina roślin

Phellinaceaerodzina roślin z rzędu astrowców będąca taksonem monotypowym – obejmuje jeden rodzaj Phelline Labill. (1824) z 10–12 gatunkami. Wszystkie występują na Nowej Kaledonii[2][4].

Phellinaceae
Ilustracja
Phelline comosa
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

astropodobne

Rząd

astrowce

Rodzina

Phellinaceae

Nazwa systematyczna
Phellinaceae Takht.
Sist. Filog. Cvetk. Rast.: 374. 4 Feb 1967[3]
Typ nomenklatoryczny

Phelline Labill. (1824)[3]

Morfologia

edytuj
Pokrój
Zimozielone krzewy i drzewa[4].
Liście
Skrętoległe, pojedyncze, całobrzegie, skupiają się na końcach pędów i pozbawione są przylistków[4]. Wyróżniają się długą, wąsko jajowatą blaszką liściową, zbiegającą po krótkim ogonku liściowym[2].
Kwiaty
Drobne, jednopłciowe, zebrane w grona i wiechy wyrastające z kątów liści[4]. Działki kielicha w liczbie 4–6 u dołu są nieco zrośnięte. Koronę tworzy 4–6 mięsistych i wolnych płatków. W kwiatach męskich jest od 4 do 6 pręcików, w kwiatach żeńskich obecne są tylko prątniczki. Zalążnia jest górna. Powstaje z 2–5 zrośniętych owocolistków i zawiera taką samą liczbę komór[4].
Owoce
Kilkunasienne pestkowce[4].

Systematyka

edytuj
Pozycja systematyczna według Angiosperm Phylogeny Website (aktualizowany system APG IV z 2016)

Rodzina zaliczona do rzędu astrowców Asterales reprezentującego klad astrowych w obrębie okrytonasiennych. W przeszłości (system Cronquista z 1981) rośliny te zaliczane były do ostrokrzewowatych Aquifoliaceae. W systemie Takhtajana (1997) włączane były w randze rodziny do rzędu Icacinales[2].

astrowce


Rousseaceae



dzwonkowate Campanulaceae





Pentaphragmataceae





Alseuosmiaceae




Phellinaceae



Argophyllaceae






Stylidiaceae




bobrkowate Menyanthaceae




Goodeniaceae




astrowate Asteraceae



Calyceraceae









Wykaz gatunków[5]

Przypisy

edytuj
  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2021-03-05] (ang.).
  2. a b c d Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2021-03-05] (ang.).
  3. a b Indices Nominum Supragenericorum Plantarum Vascularium – P. Cornell University. [dostęp 2018-01-01].
  4. a b c d e f Heywood V. H., Brummitt R. K., Culham A., Seberg O.: Flowering plant families of the world. Ontario: Firely Books, 2007, s. 250. ISBN 1-55407-206-9.
  5. Phelline Labill.. [w:] Plants of the World online [on-line]. Royal Botanic Gardens, Kew. [dostęp 2022-09-29].