Phalaenopsis equestris

Phalaenopsis equestrisgatunek rośliny z rodziny storczykowatych (Orchidaceae). Występuje w południowej części Tajwanu oraz na Filipinach[4]. Kwitnie od maja do września[5].

Phalaenopsis equestris
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

liliopodobne (≡ jednoliścienne)

Rząd

szparagowce

Rodzina

storczykowate

Podrodzina

epidendronowe

Rodzaj

falenopsis

Gatunek

Phalaenopsis equestris

Nazwa systematyczna
Phalaenopsis equestris (Schauer) Rchb.f.
Linnaea 22: 864 1850[3]
Synonimy
  • Phalaenopsis riteiwanensis Masam.
  • Phalaenopsis rosea Lindl.
  • Stauroglottis equestris Schauer
  • Stauroglottis riteiwanensis (Masam.) Masam.[3]

Morfologia

edytuj
Pokrój
Bylina tworząca kępy[6]. Łodyga bardzo skrócona[4].
Liście
Trzy lub cztery, zielone. Równowąsko-językowate u nasady zwężone. Osiągają 10 do 24 cm długości i 3–5 cm szerokości. Na końcu są zaokrąglone lub nierówno nacięte[4].
Kwiaty
W liczbie 10–12 na kwiatostanie, który osiąga do 30 cm długości i jest łukowato wygięty[5]. Oś kwiatostanu jest nierozgałęziona i ciemnoczerwona. Kwiaty wsparte są przysadkami o długości 2–4 mm. Kwiaty rozwijają się sukcesywnie i osiągają ok. 2–2,5 cm średnicy. Listki okwiatu różnobarwne, choć najczęściej jasnoróżowopurpurowe. Listki okwiatu często białoobrzeżone. Środkowy listek warżki jest brązowy i różowo plamiasty. Listki boczne są różowe[5][4].

Systematyka

edytuj

Gatunek klasyfikowany do podrodzaju Phalaenopsis i sekcji Stauroglottis[7].

Przypisy

edytuj
  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2014-11-09] (ang.).
  3. a b Phalaenopsis equestris. [w:] The Plant List (2013). Version 1.1. [on-line]. [dostęp 2014-11-09].
  4. a b c d Phalaenopsis equestris (Schauer) H. G. Reichenbach, Linnaea. 22: 864. 1849. [w:] Flora of China [on-line]. [dostęp 2014-11-09].
  5. a b c Krystyna Oszkinis: Storczyki. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 2004, s. 287. ISBN 83-09-01774-X.
  6. Lutz Röllke: Storczyki. Warszawa: Klub dla Ciebie, 2010, s. 139-143. ISBN 978-83-258-0326-1.
  7. Eric A. Christenson: Phalaenopsis – A Monograph, Timber Press Inc., Portland (Oregon) 2001, ISBN 0-88192-494-6