Pete Latzo

amerykański bokser zawodowy

Pete Latzo (właśc. Peter Latzo, ur. 1 sierpnia 1902 w Colerain, zm. 7 lipca 1968 w Atlantic City[1]) – amerykański bokser, zawodowy mistrz świata kategorii półśredniej.

Pete Latzo
Peter Latzo
Ilustracja
Pseudonim

Young Clancy

Data i miejsce urodzenia

1 sierpnia 1902
Colerain

Data i miejsce śmierci

7 lipca 1968
Atlantic City

Obywatelstwo

Stany Zjednoczone

Wzrost

171 cm

Styl walki

leworęczny

Kategoria wagowa

półśrednia, półciężka

Bilans walk zawodowych
Liczba walk

146

Zwycięstwa

63

Przez nokauty

25

Porażki

27

Remisy

3

Rozpoczął karierę boksera zawodowego w 1919. Stopniowo zdobywał uznanie jako pięściarz w kategorii półśredniej. W 1922 stoczył walkę no decision z Dave'em Shade'em, którą zdaniem prasy wygrał. 22 marca 1923 w Newark otrzymał szansę walki o tytuł mistrza świata w wadze półśredniej w formule no decision, ale obrońca tytułu Mickey Walker zdecydowanie w niej przeważał[2].

W 1924 Latzo zremisował z Shade'em, a 20 maja 1926 w Scranton otrzymał ponowną szansę walki z Mickeyem Walkerem o tytuł mistrza świata w wadze półśredniej. Tym razem Latzo niespodziewanie zwyciężył po 10 rundach na punkty i został nowym mistrzem świata[3]. Obronił nowo zdobyty tytuł wygrywając 9 lipca tego roku w nowym Jorku z George'em Levine'em wskutek dyskwalifikacji za zbyt niski cios[4], ale następna obrona nie była już udana, ponieważ 3 czerwca 1927 w Nowym Jorku Joe Dundee pokonał Latzo na punkty[5].

Po tej walce Latzo przeniósł się do wyższej kategorii wagowej. Po wygraniu kilku walk poniósł porażkę 30 września 1927 z byłym mistrzem świata w wadze średniej Tigerem Flowersem (było to na półtora miesiąca przed tragiczną śmiercią Flowersa), a następnie przegrał i wygrał z Maxie Rosenbloomem.

1 czerwca 1928 w Nowym Jorku spróbował odebrać tytuł mistrza świata w wadze półciężkiej Tommy'emu Loughranowi, ale przegrał na punkty po 15 rundach[6]. podobnie zakończyła się kolejna próba zdobycia mistrzostwa świata. Loughran zwyciężył 16 lipca 1928 w Wilkes-Barre po 10 rundach na punkty[7]. Latzo przegrał na punkty 17 października tego roku z Jamesem Braddockiem, a w maju 1930 stoczył walkę no contest z Jimmym Slatterym. Kontynuował karierę do 1934, ale coraz częściej przegrywał.

Zmarł w 1968 w wieku 66 lat. Został wybrany do Bokserskiej Galerii Sławy stanu New Jersey.

Przypisy

edytuj
  1. Pete Latzo (Peter Latzo) ("Young Clancy") [online], The Cyber Boxing Zone Encyclopedia [dostęp 2015-04-04] (ang.).
  2. Barry J. Hugman, 1923-03-22 Mickey Walker nd-w pts 12 Pete Latzo, 113th Regiment Armory, Newark, New Jersey, USA - WORLD [online], boxrec.com [dostęp 2015-04-04] [zarchiwizowane z adresu 2015-04-08] (ang.).
  3. Barry J. Hugman, 1926-05-20 Pete Latzo w pts 10 Mickey Walker, The Armory, Scranton, Pennsylvania, USA - NY/NBA/GB [online], boxrec.com [dostęp 2015-04-04] [zarchiwizowane z adresu 2015-04-08] (ang.).
  4. Barry J. Hugman, 1926-07-09 Pete Latzo w disq 4 (15) George Levine, Polo Grounds, Manhattan, NYC, New York, USA - WORLD [online], boxrec.com [dostęp 2015-04-03] [zarchiwizowane z adresu 2015-04-10] (ang.).
  5. Barry J. Hugman, 1927-06-03 Joe Dundee w pts 15 Pete Latzo, Polo Grounds, Manhattan, NYC, New York, USA - WORLD [online], boxrec.com [dostęp 2015-04-04] (ang.).
  6. Barry J. Hugman, 1928-06-01 Tommy Loughran w pts 15 Pete Latzo, Ebbets Field, Brooklyn, NYC, New York, USA - WORLD [online], boxrec.com [dostęp 2015-04-04] [zarchiwizowane z adresu 2015-04-10] (ang.).
  7. Barry J. Hugman, 1928-07-16 Tommy Loughran w pts 10 Pete Latzo, Abertillery Park, Wilkes Barre, Pennsylvania, USA - WORLD [online], boxrec.com [dostęp 2015-04-04] [zarchiwizowane z adresu 2015-04-10] (ang.).

Linki zewnętrzne

edytuj