Pete Buttigieg, właśc. Peter Paul Montgomery Buttigieg (wym. [ˈpɛtɛ ˈbuːtəˌɛ]; ur. 19 stycznia 1982 w South Bend) – amerykański polityk pochodzenia maltańskiego związany z Partią Demokratyczną. W latach 2012–2020 burmistrz South Bend, od 2021 roku sekretarz transportu Stanów Zjednoczonych.

Pete Buttigieg
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

19 stycznia 1982
South Bend

19. sekretarz transportu Stanów Zjednoczonych
Okres

od 3 lutego 2021

Przynależność polityczna

Partia Demokratyczna

Poprzednik

Elaine Chao

Burmistrz South Bend
Okres

od 1 stycznia 2012
do 1 stycznia 2020

Poprzednik

Steve Luecke

Następca

James Mueller

Faksymile
Odznaczenia
Medal Pochwalny Połączonych Sił (Stany Zjednoczone)

Życiorys

edytuj

Młodość i edukacja

edytuj

Urodził się 19 stycznia 1982 jako Peter Paul Montgomery Buttigieg w South Bend w stanie Indiana[1]. Jego ojciec Joseph A. Buttigieg(inne języki) był profesorem filologii angielskiej i Maltańczykiem. Wyemigrował z Malty do Stanów Zjednoczonych, gdzie poślubił językoznawczynię Anne Montgomery, matkę Pete’a Buttigiega[1].

Ukończył liceum St. Joseph High School w South Bend[2]. W 2004 zyskał Bachelor’s degree na Uniwersytecie Harvarda, kończąc tam historię i literaturę. W czasie studiów na Uniwersytecie Harvarda należał do Phi Beta Kappa Society[2]. Dzięki stypendium Rhodes Scholarship w 2007[1] ukończył również studia podyplomowe z filozofii, politologii i ekonomii na Uniwersytecie Oksfordzkim[2]. Po studiach w latach 2007–2010 był konsultantem w firmie McKinsey & Company[2].

Kariera wojskowa

edytuj

W latach 2009–2017 był oficerem wywiadu marynarki wojennej United States Navy[2]. Od lutego do września 2014 służył jako oficer kontrwywiadu w Kabulu w Afganistanie[1]. Za swoją służbę otrzymał Medal Pochwalny Joint Service Commendation Medal[2]. Po zakończeniu służby miał już stopień porucznika[1].

Burmistrz South Bend

edytuj

W 2011 wygrał wybory na burmistrza miasta South Bend w stanie Indiana[2]. Urząd objął 1 stycznia 2012[1]. Według The Washington Post, był w tym czasie najmłodszym burmistrzem miasta o populacji powyżej 100 tysięcy osób w Stanach Zjednoczonych[2].

27 lutego 2013 nakazał sporządzenie raportu o tysiącu opuszczonych domostw. Do września 2015 ponad 1000 opuszczonych domostw w South Bend zostało zlikwidowanych lub przebudowanych[1]. Jako burmistrz rozpoczął program o nazwie Smart Streets, w ramach którego ulice jednokierunkowe zostały przemienione na dwukierunkowe, a także stworzono nowe ścieżki rowerowe i chodniki[3]. Za jego kadencji miasto przeznaczyło 50 milionów dolarów amerykańskich na rozwój parków, szlaków i infrastruktury przybrzeżnej na rzece St. Joseph River[4].

Był jednym z liderów stowarzyszeń burmistrzów Indiana Association of Cities and Towns, Truman National Security Project i United States Conference of Mayors[2].

5 stycznia 2017 wyraził chęć ubiegania się o stanowisko przewodniczącego Krajowego Komitetu Partii Demokratycznej. Zrezygnował kilka minut przed głosowaniem[1]. 17 grudnia 2018 ogłosił, że nie zamierza ubiegać się o trzecią kadencję burmistrza South Bend[1].

Wybory prezydenckie w 2020 roku

edytuj

23 stycznia 2019 utworzył komitet badawczy, który miał zbadać jego szanse i zainteresowanie jego osobą w wyborach prezydenckich w Stanach Zjednoczonych w 2020 roku[2]. 12 lutego w ramach kampanii wydał swój pamiętnik Shortest Way Home: One Mayor’s Challenge and a Model for America’s Future[1]. Po pozytywnym odbiorze oficjalnie rozpoczął swoją kampanię wyborczą i 14 kwietnia ogłosił swój udział w prawyborach prezydenckich Partii Demokratycznej[2]. 26 kwietnia podjął decyzję o nieprzyjmowaniu darów na kampanię wyborczą od lobbystów i zwrócił dotychczasowo zebrane od nich pieniądze – ponad 30 tysięcy dolarów amerykańskich od 39 osób[1].

Swoimi sztandarowymi postulatami uczynił między innymi reformę Sądu Najwyższego i systemu wyborczego, w tym wprowadzenie bezpośrednich wyborów na prezydenta[5].

W pierwszym głosowaniu powszechnym, w stanie Iowa, zdobył drugi najlepszy wynik po Berniem Sandersie. Jednak wygrał w większości okręgów i tym samym zdobył o jednego delegata więcej. W kolejnym głosowaniu, w New Hampshire, Sanders ponownie otrzymał najwięcej głosów. Tym razem obu kandydatom przypadło tyle samo dodatkowych delegatów. Po kolejnych głosowaniach w Nevadzie i Karolinie Południowej znalazł się na trzecim miejscu, za Joem Bidenem i Berniem Sandersem, pod względem liczby pozyskanych delegatów i głosów powszechnych[6]. 1 marca 2020 publicznie ogłosił wycofanie swojej kandydatury[7].

 
Pete Buttigieg (pierwszy z lewej) podczas zaprzysiężenia na stanowisko sekretarza transportu

Sekretarz transportu Stanów Zjednoczonych

edytuj

15 grudnia 2020 Joe Biden nominował Pete’a Buttigiega na stanowisko sekretarza transportu Stanów Zjednoczonych[8][9]. 2 lutego 2021 Senat Stanów Zjednoczonych stosunkiem głosów 86–13 zatwierdził nominację Buttigiega na to stanowisko[10]. Następnego dnia został zaprzysiężony, stając się pierwszym w historii Stanów Zjednoczonych otwarcie homoseksualnym mężczyzną pełniącym funkcję członka gabinetu[11].

Życie prywatne

edytuj

Jest zdeklarowanym anglikaninem. Należy do Kościoła Episkopalnego[1].

Jest otwarcie zdeklarowanym gejem[5]. Dokonał coming outu 16 czerwca 2015 na łamach gazety „South Bend Tribune”[1]. Miało to miejsce w czasie ubiegania się o drugą kadencję burmistrza South Bend, niespełna 2 tygodnie przed zalegalizowaniem małżeństw osób tej samej płci w całym państwie[2].

16 czerwca 2018 w Katedrze Episkopalnej św. Jakuba poślubił nauczyciela w liceum[2], Chastena Glezmana Buttigiega[3], którego poznał przez aplikację Hinge. Mieszkają z dwoma psami o imionach Buddy i Truman[2].

Jest poliglotą. Zna języki: angielski, norweski, hiszpański, włoski, maltański, arabski, dari i francuski. Norweskiego nauczył się specjalnie po to, by czytać dzieła pisarza Erlenda Loe w oryginalnym języku[1].

Gra na gitarze i na pianinie. Występował w miejskiej orkiestrze symfonicznej South Bend Symphony Orchestra[2].

17 sierpnia 2021 poinformował, że wraz z mężem zostali rodzicami (dzięki pomocy matki zastępczej)[12] bliźniąt – Penelope Rose i Josepha Augusta Buttigiega[13].

Przypisy

edytuj
  1. a b c d e f g h i j k l m n Pete Buttigieg Fast Facts [online], CNN, 3 lipca 2019 [dostęp 2019-09-28] (ang.).
  2. a b c d e f g h i j k l m n o Nataly Pak, Quinn Scanlan, Elizabeth Thomas, Pete Buttigieg: Everything you need to know about the 2020 presidential candidate [online], ABC News, 12 września 2019 [dostęp 2019-09-28] (ang.).
  3. a b Eliza Relman, Pete Buttigieg is running for president in 2020. Here’s everything we know about the candidate and how he stacks up against the competition. [online], Business Insider [dostęp 2019-09-26] (ang.).
  4. Veronica Ortega, WSBT 22 Reporter, City of South Bend to see $50-million revitalization of parks, trails and riverfronts [online], WSBT, 13 lutego 2018 [dostęp 2019-09-26] (ang.).
  5. a b Oskar Górzyński, Pete Buttigieg. Amerykański Biedroń robi furorę w USA [online], wiadomosci.wp.pl, 9 kwietnia 2019 [dostęp 2019-09-28] (pol.).
  6. 2020 Presidential Primaries, Caucuses, and Conventions [online], The Green Papers [dostęp 2020-02-07] (ang.).
  7. Pete Buttigieg to Quit Democratic Presidential Race. www.nytimes.com. [dostęp 2020-03-01]. (ang.).
  8. Dan Merica, Joe Biden picks Pete Buttigieg to be transportation secretary [online], cnn.com, 16 grudnia 2020 [dostęp 2021-02-05].
  9. Tyler Pager, Sam Mintz, Pete Buttigieg chosen as Biden’s Transportation secretary [online], politico.com, 15 grudnia 2020 [dostęp 2021-02-05] (ang.).
  10. Brian Naylor, Pete Buttigieg Confirmed As Transportation Secretary [online], npr.org, 2 lutego 2021 [dostęp 2021-02-05] (ang.).
  11. Libby Cathey, Pete Buttigieg makes history as 1st openly gay Cabinet member confirmed by Senate [online], abcnews.go.com, 2 lutego 2021 [dostęp 2021-02-05] (ang.).
  12. Pete Buttigieg And Husband Chasten Announce They Are Now Parents [online], npr.org, 17 sierpnia 2021 [dostęp 2021-09-04] (ang.).
  13. Sophie Reardon, Pete and Chasten Buttigieg share photo of their new babies [online], cbsnews.com, 4 września 2021 [dostęp 2021-09-05] (ang.).

Linki zewnętrzne

edytuj