Perfluoroheptan
związek chemiczny
Perfluoroheptan, heksadekafluoroheptan, C
7F
16 – organiczny związek chemiczny z grupy perfluorowęglowodorów, pochodna heptanu całkowicie podstawiona atomami fluoru. Jest zarówno hydrofobowy (nierozpuszczalny w wodzie), jak i lipofobowy (nierozpuszczalny w tłuszczach). Z tego względu stosowany jest w jednej z metod odkwaszania papieru przy konserwacji zabytków (np. książek bądź obrazów wykonanych na papierze), w której stanowi nośnik dla drobnoziarnistego tlenku magnezu[4][5].
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Ogólne informacje | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Wzór sumaryczny |
C7F16 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Inne wzory |
CF | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Masa molowa |
388,05 g/mol | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Identyfikacja | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Numer CAS | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
PubChem | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa) |
Przypisy
edytuj- ↑ a b c CRC Handbook of Chemistry and Physics, David R. Lide (red.), wyd. 88, Boca Raton: CRC Press, 2007, s. 3-420, ISBN 978-0-8493-0488-0 (ang.).
- ↑ Hexadecafluoroheptane (nr 374369) – karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich (Merck) na obszar Polski. [dostęp 2015-12-08]. (przeczytaj, jeśli nie wyświetla się prawidłowa wersja karty charakterystyki)
- ↑ CRC Handbook of Chemistry and Physics, David R. Lide (red.), wyd. 88, Boca Raton: CRC Press, 2007, s. 8-109, ISBN 978-0-8493-0488-0 (ang.).
- ↑ Henk J. Porck: Mass Deacidification: An Update on Possibilities and Limitations. Washington D.C.: Commission on Preservation and Access, 1996, s. 16. ISBN 1-887334-52-1. [dostęp 2015-12-09]. (ang.).
- ↑ Władysław Sobucki, Grażyna Macander-Majkowska, Joanna Kurkowska, Katarzyna Królikowska-Pataraja. Odkwaszanie akwarel i pasteli. „Ochrona Zabytków”. 66 (1–4), s. 113–120, 2013. [dostęp 2015-12-09].