Percy Rojas

peruwiański piłkarz

Percy Rojas Montero (ur. 16 września 1949 w Limie) – peruwiański piłkarz grający na pozycji pomocnika.

Percy Rojas
ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Percy Rojas Montero

Data i miejsce urodzenia

16 września 1949
Lima

Wzrost

176 cm

Pozycja

pomocnik

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1967–1974 Universitario Lima
1975–1976 CA Independiente 72 (27)
1977–1980 Club Sporting Cristal
1980–1981 RFC Seraing 29 (11)
1981–1984 Universitario Lima
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1969–1982  Peru 49 (7)
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Kariera klubowa

edytuj

Karierę piłkarską Rojas rozpoczął w klubie Universitario Lima. W 1967 roku zadebiutował w jego barwach w peruwiańskiej Primera División i stał się jego podstawowym zawodnikiem. Już w debiutanckim sezonie osiągnął z Universitario swój pierwszy sukces w karierze, gdy wywalczył mistrzostwo Peru. W 1969, 1971 i 1974 roku ponownie zostawał mistrzem kraju. W Universitario grał do 1974 roku.

Na początku 1975 roku Rojas został piłkarzem argentyńskiego CA Independiente. Przez 3 lata rozegrał dla tego zespołu 72 mecze w argentyńskiej Primera División i strzelił 27 goli. W 1975 roku wystąpił z Independiente w wygranym finałowym dwumeczu Copa Libertadores z Unión Española (0:1, 3:1). W tym samym roku zdobył także Copa Interamericana.

Latem 1977 roku Rojas powrócił do Peru i grał w Sportingu Cristal Lima. W latach 1979–1980 dwukrotnie z rzędu wywalczył ze Sportingiem mistrzostwo kraju. W 1980 roku odszedł do belgijskiego RFC Seraing, w którym grał z rodakiem Juanem Carlosem Oblitasem. W 1981 roku wrócił do Universitario Lima. W 1982 roku został mistrzem kraju, a w 1984 roku zakończył karierę piłkarską.

Kariera reprezentacyjna

edytuj

W reprezentacji Peru Rojas zadebiutował 18 czerwca 1969 roku w zremisowanym 1:1 towarzyskim meczu z Kolumbią. W 1978 roku był w kadrze Peru na Mistrzostwach Świata w Argentynie. Wystąpił na nich w 3 spotkaniach: ze Szkocją (3:1), z Brazylią (0:3) i z Polską (0:1). W 1982 roku został powołany przez selekcjonera Tima do kadry na Mistrzostwa Świata w Hiszpanii. Tam był rezerwowym i nie rozegrał żadnego spotkania. W swojej karierze zagrał także na Copa América 1975 (wywalczył wówczas mistrzostwo kontynentu) i 1979. Od 1969 do 1982 roku rozegrał w kadrze narodowej 49 meczów i strzelił 7 goli.

Bibliografia

edytuj