Pedro Duque

hiszpański inżynier i astronauta

Pedro Duque (ur. 14 marca 1963 w Madrycie) – hiszpański astronauta, inżynier aeronautyczny i polityk, pierwszy Hiszpan w kosmosie, od 2018 do 2021 minister nauki i innowacji (w latach 2018–2020 odpowiadający również za szkolnictwo wyższe).

Pedro Duque
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

14 marca 1963
Madryt

Narodowość

hiszpańska

Funkcja

specjalista misji, inżynier pokładowy

Łączny czas misji kosmicznych

18 dni, 18 godzin i 46 minut

Misje

STS-95, Sojuz TMA-3/Sojuz TMA-2

Odznaczenia
Order Przyjaźni
Strona internetowa

Życiorys

edytuj

W 1986 ukończył inżynierię aeronautyczną w Escuela Técnica Superior de Ingenieros Aeronáuticos na Universidad Politécnica de Madrid. Pracował w hiszpańskim przedsiębiorstwie GMV, działającym m.in. w branży aeronautycznej. Następnie przeszedł do pracy w Europejskim Centrum Operacji Kosmicznych w Darmstadt w Niemczech, gdzie zajmował się rozwojem modeli do wyznaczania i algorytmów orbit oraz specjalistycznego oprogramowania. Pracował również przy kontroli lotów w ramach misji Europejskiej Agencji Kosmicznej. 15 maja 1992 został wybrany jako kandydat na astronautę, mający dołączyć do grupy astronautów w Europejskim Centrum Astronautyki w Kolonii. Przechodził szkolenie astronautyczne w Centrum Wyszkolenia Kosmonautów im. Jurija Gagarina w Gwiezdnym Miasteczku koło Moskwy, gdzie później był koordynatorem między załogą stacji kosmicznej Mir a europejskimi naukowcami podczas misji EuroMir 94, prowadzonej przez ESA i Roskosmos. W marcu 1995 został odznaczony Orderem Przyjaźni. W tym samym roku został wybrany przez NASA na zapasowego specjalistę ładunku do misji STS-78, służył jako łącznik koordynator na Ziemi podczas tej misji w czerwcu i lipcu 1996.

Od 29 października do 7 listopada 1998 jako specjalista misji brał udział w misji naukowej STS-95 trwającej 8 dni, 21 godzin i 44 minuty, stając się pierwszym Hiszpanem, który odbył lot kosmiczny. Umieszczono wówczas na orbicie, a po dwóch dniach przechwycono satelitę Spartan 201, który prowadził badania korony słonecznej. Od 18 do 28 października 2003 jako inżynier pokładowy uczestniczył w misji Sojuz TMA-3/Sojuz TMA-2 na Międzynarodową Stację Kosmiczną, trwającej 9 dni, 21 godzin i 2 minuty. Łącznie spędził w kosmosie 18 dni, 18 godzin i 46 minut.

Pracował następnie na macierzystej uczelni na dyrektorskim stanowisku w ETSI Aeronáuticos. Został później dyrektorem zarządzającym i następnie prezesem hiszpańskiego przedsiębiorstwa Deimos Imaging. W 2011 powrócił do pracy w Europejskiej Agencji Kosmicznej.

6 czerwca 2018 ogłoszono jego nominację na ministra nauki, innowacji i szkolnictwa wyższego w rządzie Pedra Sáncheza[1]. Stanowisko to objął następnego dnia[2].

W wyborach w kwietniu 2019 i listopadzie 2019 z listy Hiszpańskiej Socjalistycznej Partii Robotniczej uzyskiwał mandat posła do Kongresu Deputowanych[3][4]. W styczniu 2020 został ministrem nauki i innowacji w drugim gabinecie dotychczasowego premiera[5][6]. Zakończył urzędowanie w lipcu 2021[7].

Zobacz też

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. El presidente anuncia la composición del nuevo Gobierno. lamoncloa.gob.es, 6 czerwca 2018. [dostęp 2018-06-07]. (hiszp.).
  2. El presidente del Gobierno asiste a la promesa de los miembros del Ejecutivo ante el Rey. lamoncloa.gob.es, 7 czerwca 2018. [dostęp 2018-06-07]. (hiszp.).
  3. Un Congreso casi paritario: estos son los nombres de los nuevos diputados por provincias. elespanol.com, 29 kwietnia 2019. [dostęp 2019-04-29]. (hiszp.).
  4. Estos son los 350 diputados elegidos el 10-N para el nuevo Congreso. servimedia.es, 11 listopada 2019. [dostęp 2019-11-11]. (hiszp.).
  5. Pedro Sánchez presenta a los 22 miembros del primer Gobierno de coalición de la democracia española. lamoncloa.gob.es, 12 stycznia 2020. [dostęp 2020-01-13]. (hiszp.).
  6. Pedro Sánchez asiste a la promesa de los miembros del Ejecutivo ante el Rey. lamoncloa.gob.es, 13 stycznia 2020. [dostęp 2020-01-13]. (hiszp.).
  7. In sweeping reshuffle, Spain’s Pedro Sánchez names younger Cabinet with more women. elpais.com, 12 lipca 2021. [dostęp 2021-07-13]. (ang.).

Bibliografia

edytuj