Pedro Calomino
Bleo Pedro Fournol (ur. 13 marca 1892 w Buenos Aires, zm. 12 stycznia 1950 tamże) – argentyński piłkarz grający jako prawoskrzydłowy oraz trener. Znany pod przydomkiem Calomino.
Pełne imię i nazwisko |
Bleo Pedro Fournol | ||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia |
13 marca 1892 | ||||||||||||||||||||||||
Data i miejsce śmierci |
12 stycznia 1950 | ||||||||||||||||||||||||
Pozycja | |||||||||||||||||||||||||
Kariera seniorska[a] | |||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
Kariera reprezentacyjna | |||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
Kariera trenerska | |||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
|
Uznaje się go za piłkarza, który jako pierwszy w Argentynie wykonał strzał przewrotką – bicicleta.
Kariera klubowa
edytujCalomino jest wychowankiem stołecznego Boca Juniors, w którym zadebiutował w 1911 roku w spotkaniu przeciwko CA Independiente (2:1) w którym zdobył gola.
W 1914 roku – na krótko – przeniósł się do Hispano Argentino i Quilmes[1], po czym wrócił do macierzystego Boca Juniors, gdzie grał aż do zakończenia kariery w 1924 roku. Łącznie dla Xenezis rozegrał 222 spotkania, w których zdobył 97 bramek. Sześć razy był najlepszym strzelcem Boca – w 1913, 1915, 1916, 1917, 1918 i 1919 roku – rekord ten pobił dopiero Martín Palermo w 2009 roku. Obecnie Calomino zajmuje dziewiąte miejsce w rankingu najlepszych strzelców w historii klubu.
W trakcie kariery słynął z fantastycznych dryblingów. Swój styl gry opierał na swojej szybkości, często strzelał na bramkę w pełnym biegu[2].
Kariera reprezentacyjna
edytujW reprezentacji Argentyny zadebiutował w 1912 roku podczas turnieju Gran Premio de Honor Argentino.
Był w kadrze narodowej na czterech turniejach o Copa America. Na turnieju w 1917 zagrał w dwóch spotkaniach – z Brazylią (zdobył bramkę) i Urugwajem, a Argentyna została wicemistrzem Ameryki Południowej. Dwa lata później Argentyna zdobyła brąz, a Calomino zagrał we wszystkich trzech meczach – z Urugwajem, Brazylią i Chile. Po raz trzeci na turnieju zagrał w 1920 roku, kiedy Argentyna po raz drugi została wicemistrzem Ameryki Południowej. W trakcie turnieju zagrał we wszystkich trzech meczach – z Urugwajem, Chile i Brazylią. W trakcie spotkania z Urugwajem nie wykorzystał rzutu karnego, który obronił Juan Legnazzi. Ostatnim turniejem piłkarza była Copa América w 1921 roku, kiedy pełnił rolę grającego trenera. Calomino zagrał we wszystkich trzech meczach – z Brazylią, Paragwajem i Urugwajem, a kierowana przez niego drużyna Argentyny zdobyła pierwszy złoty medal w historii.
Dla reprezentacji Argentyny grał w latach 1912-1921, w trakcie których rozegrał 37 meczów i zdobył 5 bramek[3].
Sukcesy
edytujKlubowe
edytuj- Boca Juniors
- Primera División: 1919, 1920, 1923, 1924
- Copa Competencia Jockey Club: 1919
- Copa Ibarguren: 1919, 1923
- Tie Cup: 1919
- Copa de Honor Cousenier : 1920
Reprezentacyjne
edytuj- Argentyna
- Copa América: 1921
Przypisy
edytuj- ↑ Wayback Machine [online], www.geocities.com [dostęp 2017-11-25] [zarchiwizowane z adresu 2009-10-27] (ang.).
- ↑ encyklopedia FUJI
- ↑ http://www.rsssf.com/miscellaneous/arg-recintlp.html; według encyklopedii FUJI Calomino rozegrał 35 meczów i zdobył 8 bramek
Bibliografia
edytuj- Andrzej Gowarzewski, Encyklopedia piłkarska FUJI (Tom 13): Copa America, Wydawnictwo GiA, Katowice 1995, ISBN 83-902751-2-0, s. 14
Linki zewnętrzne
edytuj- Pedro Calomino – biografia na stronie Boca Juniors. informexeneize.com.ar. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-07-06)].
- BDFA
- RSSSF – reprezentacja Argentyny w turniejach Copa América
- Mecze w Ameryce Południowej w latach 1911-1920. cantab.net. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-01-06)].