Paweł Wąsek

polski skoczek narciarski

Paweł Wąsek (ur. 2 czerwca 1999 w Cieszynie[1]) – polski skoczek narciarski, reprezentant klubu WSS Wisła. Olimpijczyk (2022), uczestnik mistrzostw świata w narciarstwie klasycznym i lotach narciarskich. Medalista mistrzostw kraju.

Paweł Wąsek
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

2 czerwca 1999
Cieszyn

Klub

WSS Wisła

Wzrost

184 cm[1]

Debiut w PŚ

28 stycznia 2018 w Zakopanem (44. miejsce)

Pierwsze punkty w PŚ

20 stycznia 2019 w Zakopanem (27. miejsce)

Rekord życiowy

216,5 m na Vikersundbakken w Vikersund (19 marca 2023)[2][1]

Inne nagrody
Reprezentacja  Polska
Letnie Grand Prix
złoto 1. miejsce
2024
FIS Cup
złoto 1. miejsce
2016/2017

Jego siostra, Katarzyna Wąsek, jest narciarką alpejską[3].

Przebieg kariery

edytuj

We wrześniu 2014 w Szczyrku zadebiutował w cyklu FIS Cup. W swoim pierwszym starcie zajął 67. miejsce. Wystąpił w zawodach skoków narciarskich na Zimowym Olimpijskim Festiwalu Młodzieży Europy 2015. Indywidualnie zajął 42. pozycję, a konkurs drużynowy reprezentacja Polski z Wąskiem w składzie zakończyła na 6. miejscu[4].

3 września 2016 zajął 2. miejsce w konkursie FIS Cup w Einsiedeln. Było to pierwsze podium, a równocześnie pierwsze punkty Wąska w zawodach tej rangi. Tydzień później zadebiutował w konkursie Letniego Pucharu Kontynentalnego w Lillehammer, zajmując 20. pozycję. W letniej części sezonu jeszcze trzykrotnie stawał na podium FIS Cup, zajmując 3. miejsce w Hinterzarten oraz 2. i 1. w Râșnovie. Zajął 7. pozycję indywidualnie na Mistrzostwach Świata Juniorów w Narciarstwie Klasycznym 2017. W konkursach drużynowych był 5. (drużyna męska) i 7. (drużyna mieszana). W lutym i marcu 2017 regularnie zdobywał punkty Pucharu Kontynentalnego, zajmując między innymi 9. miejsce w Czajkowskim[5]. Zwyciężył w klasyfikacji generalnej FIS Cup 2016/2017[6].

We wrześniu 2017 w Czajkowskim zdobył punkty Letniego Grand Prix, zajmując 27. pozycję. 28 stycznia 2018 zadebiutował w konkursie indywidualnym Pucharu Świata, zajmując 44. miejsce w zawodach w Zakopanem. Na Mistrzostwach Świata Juniorów 2018 zajął 22. miejsce indywidualnie, 5. w drużynie męskiej i 8. w mieszanej. W sezonie 2017/2018 Pucharu Kontynentalnego pięciokrotnie zajmował miejsca w najlepszej dziesiątce[7].

20 stycznia 2019 w zawodach Pucharu Świata w Zakopanem zajął 27. miejsce i zdobył pierwsze w karierze punkty tego cyklu. Na Mistrzostwach Świata Juniorów 2019 zajął 6. miejsce indywidualnie, a także 6. i 9. w zawodach drużynowych. 23 lutego 2019 zajął 2. pozycję w konkursie Pucharu Kontynentalnego w Brotterode[8]. W sierpniu 2019 zajął 4. miejsce w konkursie Letniego Grand Prix w Hakubie. W Letnim Pucharze Kontynentalnym 2019 raz wygrał i raz był trzeci, a w Pucharze Kontynentalnym 2019/2020 trzykrotnie stanął na podium. W Pucharze Świata najwyżej w sezonie klasyfikowany był na 34. pozycji[9].

6 grudnia 2020 zajął 6. miejsce w konkursie Pucharu Świata w Niżnym Tagile. W innych zawodach tego cyklu w sezonie 2020/2021 jeszcze pięciokrotnie zdobywał punkty, zajmując lokaty w trzeciej dziesiątce. W Pucharze Kontynentalnym 2020/2021 najwyżej sklasyfikowany był na 5. miejscu[10].

W sezonie 2021/2022 Pucharu Świata sześciokrotnie zdobywał punkty. Najwyżej klasyfikowany był na 14. pozycji, w marcu 2022 w Oslo. Znalazł się w składzie reprezentacji Polski na Zimowe Igrzyska Olimpijskie 2022. Wystąpił w konkursach na skoczni dużej, zajmując 21. miejsce indywidualnie i 6. w drużynie męskiej. Wystartował też na Mistrzostwach Świata w Lotach Narciarskich 2022, gdzie był 25. indywidualnie[11].

Czterokrotnie kończył zawody Letniego Grand Prix 2022 w pierwszej dziesiątce. 17 września 2022 stanął na podium konkursu tego cyklu, zajmując 2. miejsce w Râșnovie[12]. W klasyfikacji generalnej ukończył LGP na 4. pozycji[13]. W zimowej części sezonu 2022/2023 występował w Pucharze Świata, w większości startów zdobywając punkty. Najwyżej sklasyfikowany indywidualnie był na 11. lokacie, w grudniu 2022 w Titisee-Neustadt. Dwukrotnie stawał na podium zawodów drużynowych cyklu[12]. Sezon 2022/2023 Pucharu Świata ukończył na 31. miejscu w klasyfikacji generalnej ze 190 punktami[14]. Wystąpił na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2023, na których zajął 16. pozycję indywidualnie na skoczni normalnej[12].

Na Igrzyskach Europejskich 2023 zajął 15. miejsce na skoczni dużej indywidualnie. W sezonie 2023/2024 Pucharu Świata pięciokrotnie zdobył punkty, a najwyżej klasyfikowany był na 18. pozycji, którą zajął 6 stycznia w konkursie 72. Turnieju Czterech Skoczni w Bischofshofen. Wystąpił na Mistrzostwach Świata w Lotach Narciarskich 2024, zajmując 29. miejsce indywidualnie. W marcu 2024 zwyciężył w konkursie Pucharu Kontynentalnego w Zakopanem[15].

Zdobywał medale mistrzostw Polski: indywidualnie brązowy w grudniu 2021[16] oraz w grudniu 2022[17], a w rozgrywanych latem konkursach drużynowych złoty w 2020[18], 2021[19] i 2023[20] oraz srebrny w 2016[21] i 2022[22].

Indywidualnie

edytuj
2022   Pekin/Zhangjiakou 21. miejsce (K-125)

Drużynowo

edytuj
2022   Pekin/Zhangjiakou 6. miejsce[a]

Starty P. Wąska na igrzyskach olimpijskich – szczegółowo

edytuj
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
21. 12 lutego 2022   Zhangjiakou Snow Ruyi K-125 HS-140 indywid. 129,0 m 134,5 m 254,3 pkt 41,8 pkt Marius Lindvik
6. 14 lutego 2022   Zhangjiakou Snow Ruyi K-125 HS-140 druż.[a] 131,5 m 120,0 m 880,1 pkt (213,3 pkt) 62,6 pkt Austria

Indywidualnie

edytuj
2023   Planica 16. miejsce (K-95)

Starty P. Wąska na mistrzostwach świata – szczegółowo

edytuj
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
16. 25 lutego 2023   Planica Srednja skakalnica K-95 HS-102 indywid. 93,5 m 96,0 m 236,8 pkt 25,0 pkt Piotr Żyła

Indywidualnie

edytuj
2022   Vikersund 25. miejsce
2024   Tauplitz 29. miejsce

Starty P. Wąska na mistrzostwach świata w lotach – szczegółowo

edytuj
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Skok 3 Skok 4 Nota Strata Zwycięzca
25. 11–12 marca 2022   Vikersund Vikersundbakken K-200 HS-240 indywid. 196,0 m 181,5 m 208,5 m 200,0 m 656,8 pkt 197,4 pkt Marius Lindvik
29. 26–27 stycznia 2024   Tauplitz Kulm K-200 HS-235 indywid. 204,5 m 147,5 m 161,0 m [b] 404,6 pkt 242,8 pkt Stefan Kraft

Indywidualnie

edytuj
2017   Park City 7. miejsce
2018   Kandersteg 22. miejsce
2019   Lahti 6. miejsce

Drużynowo

edytuj
2017   Park City 5. miejsce[c], 7. miejsce (drużyna mieszana)[d]
2018   Kandersteg 5. miejsce[e], 8. miejsce (drużyna mieszana)[f]
2019   Lahti 6. miejsce[g], 9. miejsce (drużyna mieszana)[h]

Starty P. Wąska na mistrzostwach świata juniorów – szczegółowo

edytuj
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
7. 1 lutego 2017   Park City Utah Olympic Park K-90 HS-100 indywid. 95,0 m 91,5 m 251,4 pkt 11,8 pkt Viktor Polášek
5. 3 lutego 2017   Park City Utah Olympic Park K-90 HS-100 druż.[c] 83,0 m 86,5 m 866,4 pkt (227,6 pkt) 65,9 pkt Słowenia
7. 5 lutego 2017   Park City Utah Olympic Park K-90 HS-100 druż. miesz.[d] 87,5 m 89,5 m 778,2 pkt (229,1 pkt) 147,1 pkt Słowenia
22. 1 lutego 2018   Kandersteg Lötschberg-Schanze K-95 HS-106 indywid. 88,5 m 96,5 m 236,0 pkt 55,4 pkt Marius Lindvik
5. 3 lutego 2018   Kandersteg Lötschberg-Schanze K-95 HS-106 druż.[e] 99,0 m 96,5 m 997,0 pkt (254,4 pkt) 71,5 pkt Niemcy
8. 4 lutego 2018   Kandersteg Lötschberg-Schanze K-95 HS-106 druż. miesz.[f] 96,0 m 87,5 m 615,6 pkt (193,1 pkt) 253,7 pkt Norwegia
6. 24 stycznia 2019   Lahti Salpausselkä K-90 HS-100 indywid. 95,0 m 93,0 m 239,3 pkt 12,8 pkt Thomas Aasen Markeng
6. 26 stycznia 2019   Lahti Salpausselkä K-90 HS-100 druż.[g] 92,0 m 92,5 m 882,3 pkt (243,9 pkt) 97,4 pkt Niemcy
9. 28 stycznia 2019   Lahti Salpausselkä K-90 HS-100 druż. miesz.[h] 92,0 m 434,0 pkt (121,4 pkt) 550,4 pkt Rosja

Indywidualnie

edytuj
2023   Kraków/Zakopane[i] 15. miejsce (K-125)

Starty P. Wąska na igrzyskach europejskich – szczegółowo

edytuj
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
15. 1 lipca 2023   Zakopane Wielka Krokiew K-125 HS-140 indywid. 130,0 m 127,0 m 237,2 pkt 41,9 pkt Dawid Kubacki

Indywidualnie

edytuj
2015   Tschagguns 42. miejsce

Drużynowo

edytuj
2015   Tschagguns 6. miejsce[j]

Starty P. Wąska na zimowym olimpijskim festiwalu młodzieży Europy – szczegółowo

edytuj
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
42. 27 stycznia 2015   Tschagguns Montafoner Schanzenzentrum K-97 HS-108 indywid. 82,0 m 83,7 pkt 187,6 pkt Niko Kytösaho
6. 29 stycznia 2015   Tschagguns Montafoner Schanzenzentrum K-97 HS-108 druż.[j] 83,0 m 83,0 m 875,3 pkt (190,5 pkt) 155,1 pkt Słowenia

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj
Sezon Miejsce[23]
2018/2019 67.
2020/2021 45.
2021/2022 43.
2022/2023 31.
2023/2024 47.

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych Pucharu Świata

edytuj

stan na 24 listopada 2024

Źródło[24][23]
Sezon 2017/2018
                                            punkty
q - - - - - - - - - - - 44 - - - - - - - - - 0
Sezon 2018/2019
                                                        punkty
q - - - - - - - - - - - - 27 - - q q q 43 - - 42 q 50 q - - 4
Sezon 2019/2020
                                                      punkty
39 - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - q 34 q 56 - 50 0
Sezon 2020/2021
                                                  punkty
48 22 25 32 6 - - - - - - 28 30 28 32 - - - - 32 37 31 - - - 62
Sezon 2021/2022
                                                        punkty
- - - - 40 30 dq 45 19 33 35 39 q dq 22 - - 38 43 59 38 23 14 18 - - - - 61
Sezon 2022/2023
                                                                punkty
15 22 25 28 14 11 23 q 19 22 20 42 30 33 q 26 - - 22 39 36 44 - 44 17 29 20 q 24 12 q 28 190
Sezon 2023/2024
                                                                punkty
34 35 23 - 41 37 36 36 35 q 29 18 21 22 - q 34 50 - - - - 41 42 - - - - - - - - 42
Sezon 2024/2025
                                                          punkty
14 23 26
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  q  – dyskwalifikacja w kwalifikacjach  q  – zawodnik nie zakwalifikował się  -  – zawodnik nie wystartował

Miejsca na podium w konkursach drużynowych Pucharu Świata chronologicznie

edytuj
Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skład Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca
1. 14 stycznia 2023   Zakopane Wielka Krokiew K-125 HS-140 [k] 125,0 m 127,5 m 1150,5 pkt (263,8 pkt) 2. 1,0 pkt Austria
2. 25 marca 2023   Lahti Salpausselkä K-116 HS-130 [l] 115,0 m 122,5 m 1022,3 pkt (239,3 pkt) 3. 35,0 pkt Austria

Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych Pucharu Świata

edytuj

stan na 22 listopada 2024

Źródło[24][23]
Sezon
2021/2022
             
- 5 6 - 7 - -
Sezon
2022/2023
             
- 2 - - - 3 4
Sezon
2023/2024
           
- 6 - - - -
Sezon
2024/2025
             
7
Legenda
1 2 3 4-8 poniżej 8

(Duety: 1 2 3 4-12 poniżej 12)
 -  – zawodnik nie wystartował

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj
Sezon Miejsce[23]
2022/2023 35.

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj
Sezon Miejsce[23]
2021/2022 48.
2022/2023 22.
2023/2024 33.

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj
Sezon Miejsce[23]
2019 54.
2020 61.
2022 17.
2023 27.

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj
Sezon Miejsce[23]
2023 22.

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj
Sezon Miejsce[23]
2017 81.
2019 31.
2020 18.
2021 51.
2022 4.
2023 67.
2024 1.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych LGP chronologicznie

edytuj
Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota
1. 21 września 2024   Râșnov Trambulina Valea Cărbunării K-90 HS-97 95,0 m 92,0 m 250,9 pkt
2. 22 września 2024   Râșnov Trambulina Valea Cărbunării K-90 HS-97 93,0 m 96,0 m 254,2 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych LGP chronologicznie

edytuj
Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca
1. 17 września 2022   Râșnov Trambulina Valea Cărbunării K-90 HS-97 96,0 m 99,5 m 252,5 pkt 2. 0,9 pkt Ren Nikaidō
2. 21 września 2024   Râșnov Trambulina Valea Cărbunării K-90 HS-97 95,0 m 92,0 m 250,9 pkt 1.
3. 22 września 2024   Râșnov Trambulina Valea Cărbunării K-90 HS-97 93,0 m 96,0 m 254,2 pkt 1.

Miejsca na podium w konkursach drużynowych LGP chronologicznie

edytuj
Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skład Skok 1 Skok 2 Skok 3 Nota Lok. Strata Zwycięzca
1. 17 września 2022   Râșnov Trambulina Valea Cărbunării K-90 HS-97 druż. duet[m] 89,5 m 98,0 m 94,5 m 725,9 pkt (372,3 pkt) 2. 13,6 pkt Austria

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych LGP

edytuj

stan po zakończeniu LGP 2024

Źródło[24][23]
2017
                  punkty
q - - - - 37 27 - - 4
2018
                  punkty
39 - - 46 - - - - - 0
2019
                punkty
32 25 - - 4 14 43 - 74
2020
    punkty
13 20 31
2021
                punkty
17 20 34 - - - 32 - 25
2022
            punkty
7 10 - 2 8 30 175
2023
                  punkty
- - 22 - - - 25 33 q 15
2024
                  punkty
dq 24 13 7 1 1 16 5 25 329
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja
 q  – dyskwalifikacja w kwalifikacjach
 q  – zawodnik nie zakwalifikował się
 -  – zawodnik nie wystartował

Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych LGP

edytuj

stan po zakończeniu LGP 2024

Źródło[24][23]
2022      
2 - -
2023  
9
2024  
8
Legenda
1 2 3 4-8 poniżej 8

 -  – brak startu

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj
Sezon Miejsce[23]
2016/2017 52.
2017/2018 32.
2018/2019 21.
2019/2020 12.
2020/2021 17.
2023/2024 28.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie

edytuj
Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota
1. 17 marca 2024   Zakopane Wielka Krokiew K-125 HS-140 135,0 m 147,0 m 299,5 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie

edytuj
Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca
1. 23 lutego 2019   Brotterode Inselbergschanze K-105 HS-117 115,5 m 111,5 m 265,9 pkt 2. 11,4 pkt Clemens Aigner
2. 9 lutego 2020   Brotterode Inselbergschanze K-105 HS-117 117,0 m 111,5 m 237,9 pkt 2. 4,9 pkt Joacim Ødegård Bjøreng
3. 15 lutego 2020   Iron Mountain Pine Mountain Jump K-120 HS-133 130,0 m 135,0 m 247,0 pkt 2. 17,7 pkt Clemens Aigner
4. 8 marca 2020   Lahti Salpausselkä K-116 HS-130 125,0 m 118,5 m 236,1 pkt 3. 27,9 pkt Clemens Leitner
5. 17 marca 2024   Zakopane Wielka Krokiew K-125 HS-140 135,0 m 147,0 m 299,5 pkt 1.

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Kontynentalnego

edytuj

stan po zakończeniu sezonu 2023/2024

Źródło[24][23]
Sezon 2016/2017
                                                            punkty
- - - - - 51 46 - - 42 38 - - - - - - - 27 32 25 16 - - - - 23 11 9 22 95
Sezon 2017/2018
                                                        punkty
36 32 25 18 37 37 39 46 - - - - - - - - - - - 9 15 34 10 20 13 10 10 8 205
Sezon 2018/2019
                                                        punkty
22 22 11 6 21 35 51 13 15 14 - - - - - - - - 8 14 2 15 27 19 - - 7 30 345
Sezon 2019/2020
                                          punkty
63 16 32 19 24 22 29 35 23 10 26 46 15 2 2 17 - - - 9 3 363
Sezon 2020/2021
                                      punkty
7 6 17 8 6 - - 18 12 5 34 - - - - 15 17 28 12 297
Sezon 2023/2024
                                                      punkty
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 7 4 5 1 231
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  -  – zawodnik nie wystartował

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj
Sezon Miejsce[23]
2016 83.
2017 84.
2018 31.
2019 12.
2020 15.
2021 59.
2023 50.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Letniego Pucharu Kontynentalnego chronologicznie

edytuj
Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota
1. 17 sierpnia 2019   Frenštát Areal Horečky K-95 HS-106 100,0 m 103,5 m 245,3 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Letniego Pucharu Kontynentalnego chronologicznie

edytuj
Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca
1. 11 sierpnia 2019   Wisła im. Adama Małysza K-120 HS-134 124,0 m 125,0 m 242,9 pkt 3. 22,5 pkt Klemens Murańka
2. 17 sierpnia 2019   Frenštát Areal Horečky K-95 HS-106 100,0 m 103,5 m 245,3 pkt 1.

Miejsca w poszczególnych konkursach Letniego Pucharu Kontynentalnego

edytuj

stan po zakończeniu LPK 2023

Źródło[24][23]
2016
                            punkty
- - - - - - 20 38 - - 36 30 - - 12
2017
                          punkty
20 40 43 28 - - - - - - - 45 46 14
2018
                          punkty
21 35 20 12 33 46 38 44 52 15 17 18 18 99
2019
                                punkty
- - - - 10 3 30 1 - - 13 10 14 26 - - 256
2020
    punkty
10 20 37
2021
                        punkty
- - 13 16 - - 32 28 - - - - 38
2023
                  punkty
17 31 - - - - - - - 14
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  -  − zawodnik nie wystartował

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj
Sezon Miejsce[23]
2017 38.
2018 19.

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj
Sezon Miejsce[23]
2016/2017 1.
2017/2018 30.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych FIS Cupu chronologicznie

edytuj
Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota
1. 2 października 2016   Râșnov Trambulina Valea Cărbunării K-90 HS-97 100,0 m 98,5 m 271,0 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych FIS Cupu chronologicznie

edytuj
Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca
1. 3 września 2016   Einsiedeln Andreas Küttel-Schanze K-105 HS-117 108,0 m 113,0 m 246,8 pkt 2. 7,2 pkt Aljaž Osterc
2. 17 września 2016   Hinterzarten Adler K-95 HS-108 104,0 m 102,5 m 262,0 pkt 3. 9,0 pkt Aljaž Osterc
3. 1 października 2016   Râșnov Trambulina Valea Cărbunării K-90 HS-100 97,5 m 98,0 m 262,0 pkt 2. 1,5 pkt Stefan Huber
4. 2 października 2016   Râșnov Trambulina Valea Cărbunării K-90 HS-97 100,0 m 98,5 m 271,0 pkt 1.

Miejsca w poszczególnych konkursach FIS Cupu

edytuj

stan po zakończeniu sezonu 2023/2024

Źródło[24][23]
Sezon 2014/2015
                                                    punkty
- - - - - - - - - - - 67 42 - - - - - - 68 62 - - - - - 0
Sezon 2015/2016
                                                punkty
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 41 50 0
Sezon 2016/2017
                                        punkty
58 53 40 61 - - 2 7 3 21 2 1 4 16 15 10 - - 6 9 542
Sezon 2017/2018
                                          punkty
23 11 27 13 6 11 - - 27 24 - - 16 14 - - - - - - - 164
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  -  − zawodnik nie wystartował

  1. a b Skład zespołu: Piotr Żyła, Paweł Wąsek, Dawid Kubacki i Kamil Stoch
  2. Seria konkursowa została odwołana.
  3. a b Skład zespołu: Dominik Kastelik, Bartosz Czyż, Tomasz Pilch i Paweł Wąsek
  4. a b Skład zespołu: Kinga Rajda, Dawid Jarząbek, Anna Twardosz i Paweł Wąsek
  5. a b Skład zespołu: Bartosz Czyż, Kacper Juroszek, Paweł Wąsek i Tomasz Pilch
  6. a b Skład zespołu: Kinga Rajda, Paweł Wąsek, Joanna Kil i Tomasz Pilch
  7. a b Skład zespołu: Tomasz Pilch, Kacper Juroszek, Adam Niżnik i Paweł Wąsek
  8. a b Skład zespołu: Kinga Rajda, Tomasz Pilch, Kamila Karpiel i Paweł Wąsek
  9. Gospodarzem Igrzysk Europejskich 2023 był Kraków, jednak konkursy skoków narciarskich rozegrano w Zakopanem.
  10. a b Skład zespołu: Dominik Kastelik, Paweł Wąsek, Damian Skupień i Dawid Jarząbek
  11. Skład zespołu: Kamil Stoch, Piotr Żyła, Paweł Wąsek i Dawid Kubacki
  12. Skład zespołu: Piotr Żyła, Paweł Wąsek, Aleksander Zniszczoł i Kamil Stoch
  13. Skład zespołu: Stefan Hula i Paweł Wąsek

Przypisy

edytuj
  1. a b c Paweł WĄSEK - sylwetka. skijumping.pl. [dostęp 2024-06-25].
  2. Rekordy życiowe skoczków narciarskich. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2022-03-11].
  3. Dominik Formela: Paweł Wąsek: Z siostrą poszliśmy w ślady ojca. skijumping.pl, 2018-08-13. [dostęp 2018-08-14].
  4. WASEK Pawel - Athlete Information; Season 2015. fis-ski.com. [dostęp 2019-04-21]. (ang.).
  5. WASEK Pawel - Athlete Information; Season 2017. fis-ski.com. [dostęp 2019-04-21]. (ang.).
  6. WASEK Pawel - Athlete Information; FIS Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2019-04-21]. (ang.).
  7. WASEK Pawel - Athlete Information; Season 2018. fis-ski.com. [dostęp 2019-04-21]. (ang.).
  8. WASEK Pawel - Athlete Information; Season 2019. fis-ski.com. [dostęp 2019-04-21]. (ang.).
  9. WASEK Pawel - Athlete Information; Season 2020. fis-ski.com. [dostęp 2020-04-23]. (ang.).
  10. WASEK Pawel - Athlete Information; Season 2021. fis-ski.com. [dostęp 2021-04-23]. (ang.).
  11. WASEK Pawel - Athlete Information; Season 2022. fis-ski.com. [dostęp 2022-04-12]. (ang.).
  12. a b c WASEK Pawel - Athlete Information; Season 2023. fis-ski.com. [dostęp 2023-05-21]. (ang.).
  13. WASEK Pawel - Athlete Information; Grand Prix Standings. fis-ski.com. [dostęp 2023-05-21]. (ang.).
  14. WASEK Pawel - Athlete Information; World Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2023-05-21]. (ang.).
  15. WASEK Pawel - Athlete Information; Season 2024. fis-ski.com. [dostęp 2024-04-21]. (ang.).
  16. Adam Bucholz: MP w Zakopanem: Kamil Stoch ze złotym medalem. skijumping.pl, 2021-12-23. [dostęp 2021-12-24].
  17. Adam Bucholz: MP w Wiśle: Kamil Stoch obronił tytuł, Żyła i Wąsek na podium. skijumping.pl, 2022-12-22. [dostęp 2023-05-21].
  18. Adam Bucholz: LMP w Szczyrku: Pewne zwycięstwo WSS Wisła. skijumping.pl, 2020-10-18. [dostęp 2021-04-23].
  19. Adam Bucholz: LMP w Zakopanem: Pewny triumf WSS Wisła, Murańka z rekordem Średniej Krokwi. skijumping.pl, 2021-10-29. [dostęp 2021-12-24].
  20. Adam Bucholz: LMP w Szczyrku: Wiślańskie Stowarzyszenie Sportowe wygrywa konkurs drużynowy. skijumping.pl, 2023-10-22. [dostęp 2024-04-21].
  21. Andrzej Mysiak: MP Wisła: AZS Zakopane z tytułem w drużynie. skokinarciarskie.pl, 2016-10-09. [dostęp 2021-01-16].
  22. Adam Bucholz: LMP w Zakopanem: TS Wisła Zakopane wygrywa konkurs drużynowy. skijumping.pl, 2022-10-19. [dostęp 2023-05-21].
  23. a b c d e f g h i j k l m n o p q Adam Kwieciński: WASEK Pawel 1999.06.02 POL. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2024-06-25].
  24. a b c d e f g WASEK Pawel - Athlete Information. fis-ski.com. [dostęp 2024-06-25]. (ang.).

Bibliografia

edytuj