Paweł Sapieha (1781–1855)
Paweł Sapieha herbu Lis (ur. 1781, zm. 2 stycznia 1855) – wojskowy polski, radca Rady Departamentowej departamentu warszawskiego Księstwa Warszawskiego z powiatu warszawskiego w 1811 roku[1].
 Lis | |
| Rodzina | |
|---|---|
| Data urodzenia |
1781 |
| Data i miejsce śmierci |
2 stycznia 1855 |
| Ojciec | |
| Matka |
Teresa Suffczyńska |
| Żona |
Pelagia Róża Potocka |
| Dzieci |
Ksawery Franciszek |
| Odznaczenia | |
| |
Był synem Franciszka Ksawerego (wojewody smoleńskiego) i Teresy z Suffczyńskich. Kawaler maltański, służył w armii francuskiej, gdzie w 1807 otrzymał stopień podpułkownika. Przez pewien czas pozostawał w sztabie księcia Józefa Poniatowskiego. W 1849 roku mianowany marszałkiem szlachty guberni augustowskiej[2].
Od 1808 należał do loży masońskiej Braci Polaków Zjednoczonych. W kwietniu 1809 został odznaczony orderem Legii Honorowej.
W 1806 poślubił Pelagię Różę z Potockich, córkę Szczęsnego Potockiego, rozwiedzioną z Franciszkiem Sapiehą, generałem artylerii litewskiej. Pelagia wniosła mu do majątku dobra Wysokie Litewskie. Miał dwóch synów (Ksawerego i Leona). Siostra żony Idalia wyszła za mąż za brata Pawła Sapiehy, Mikołaja.
Bibliografia
edytuj- Zofia Zielińska, Franciszek Ksawery Sapieha, w: Polski Słownik Biograficzny, tom XXXIV, 1993 (informacje przy życiorysie ojca)
Przypisy
edytuj- ↑ Kalendarzyk Polityczny Piiarski na Rok ..., 1811, Warszawa 1811, s. 205.
- ↑ Tomasz Demidowicz, Reforma szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1861, w: Czasopismo Prawno-Historyczne, Tom LXII – 2010 – Zeszyt 2, s. 160.