Paweł Krawczyk (żołnierz)
Zygmunt Krauze (ur. 24 września 1897 w Brzezince, zm. we wrześniu 1939) – żołnierz armii niemieckiej, powstaniec śląski, podoficer Wojska Polskiego w II Rzeczypospolitej, kawaler Orderu Virtuti Militari.
| |
| starszy sierżant | |
| Data i miejsce urodzenia |
24 września 1897 |
|---|---|
| Data śmierci |
1939 |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki | |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
  
| |
Życiorys
edytujUrodził się w rodzinie Wojciecha i Marty z Sęczyków. Absolwent szkoły ludowej w Szopienicach. Po ukończeniu nauki podjął pracę w kopalni. W 1916 wcielony do armii niemieckiej i w jej składzie walczył na frontach I wojny światowej[1]. W lutym 1919 wstąpił do Polskiej Organizacji Wojskowej Górnego Śląska. W I powstaniu śląskim dowodził plutonem ciężkich karabinów maszynowych[1].
W odrodzonym Wojsku Polskim, w składzie 5 pułku piechoty Legionów, walczył na froncie polsko-bolszewickim. W walce pod Ostrożanami w okolicy Białegostoku, celnym ogniem km ostrzelał sztab brygady nieprzyjaciela. Podczas walki został ranny. Za bohaterstwo w walce odznaczony został Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari i awansowany na stopień starszego sierżanta[1].
W 1921 brał udział w plebiscycie na Górnym Śląsku. W III powstaniu śląskim, na czele 7 kompanii 3 pułku piechoty, walczył na Górze św. Anny[1].
Po wojnie zdemobilizowany. Mieszkał i pracował w Szopienicach. Zaginął we wrześniu 1939.
Był żonaty z Agnieszką z Gałuszków, dzieci: Paweł (ur. 1923), Wanda (ur. 1924), Henryk (ur. 1926) i Eugeniusz (ur. 1935)[1].
Ordery i odznaczenia
edytujPrzypisy
edytujBibliografia
edytuj- Bogusław Polak (red.): Kawalerowie Virtuti Militari 1792 – 1945. T. 2/1. Koszalin: Wydawnictwo Uczelniane Wyższej Szkoły Inżynierskiej w Koszalinie, 1991. ISBN 83-900510-0-1.