Paweł Kaczorowski (piłkarz)

polski piłkarz

Paweł Kaczorowski (ur. 22 marca 1974 w Zduńskiej Woli) – polski piłkarz grający na pozycji obrońcy lub pomocnika, reprezentant Polski i trener piłkarski.

Paweł Kaczorowski
Data i miejsce urodzenia

22 marca 1974
Zduńska Wola

Wzrost

179 cm

Pozycja

pomocnik

Kariera juniorska
Lata Klub
Pogoń Zduńska Wola
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
Pogoń Zduńska Wola
-1995. LZS Rębieskie
–1996 LZS Rychłocice
1996–1997 Pogoń Zduńska Wola
1998–1999 KSZO Ostrowiec Świętokrzyski 11 (0)
1999–2000 Lech Poznań 22 (1)
2000–2002 Polonia Warszawa 54 (1)
2003–2004 Lech Poznań 43 (2)
2005 Legia Warszawa 10 (1)
2006 Wisła Kraków 0 (0)
2007 Śląsk Wrocław 12 (1)
2007–2008 Warta Poznań 14 (0)
2008–2010 Stilon Gorzów 40 (3)
2011 Tur Turek 8 (0)
2012 Kolejorz Poznań
2012 Lech Poznań (oldboje)
2012 Jutrzenka Warta
2013–2016 Hallingdal FK 53 (5)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2000–2005  Polska 14 (1)
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Kariera piłkarska

edytuj

Kariera klubowa

edytuj

Paweł Kaczorowski swoją karierę rozpoczynał w Pogoni Zduńska Wola. Jako pierwszy klub seniorski był LZS Rębieskie następnie grał do 1996 roku w klubie LZS Rychłocice. W 1996 roku ponownie w Pogoni Zduńska Wola. W 1998 roku przeniósł się do KSZO Ostrowiec Świętokrzyski. W polskiej Ekstraklasie debiutował 8 marca 1998 roku w barwach KSZO w spotkaniu z Lechem Poznań (1-1). W KSZO rozegrał 11 spotkań. W sezonie 1999/2000 grał w Lechu Poznań. Rozegrał tam 22 spotkania i strzelił w 15 kolejce pierwszego gola w Ekstraklasie. W 2002 roku zmienił klub na Polonie Warszawa, rozegrał tam 54 spotkania i zdobył 1 gola. W 2001 roku zdobył Puchar Polski. Również w Polonii dostał przydomek od kibiców Legii „Chórzysta”, za przyśpiewki obrażające Legionistów. W 2003 roku wrócił do Lecha Poznań. Rozegrał tam 43 spotkania i strzelił 2 bramki, w 2004 roku zdobył Puchar Polski oraz Superpuchar. W 2005 roku przeniósł się do Legii Warszawa. W trakcie wchodzenia na boisko zostawał wygwizdywany i rzucali w niego gumowymi kaczkami kibice Legii, co spowodowane było tym, że piłkarz dopuścił się podczas gry w Lechu Poznań obrażania warszawskiego klubu. Rozegrał 10 spotkań i strzelił 1 bramkę. Po rundzie jesiennej zmienił klub na Wisłę Kraków. Rozegrał tam tylko 1 spotkanie w Pucharze Ekstraklasy. Po czym przeniósł się do Śląska Wrocław. Rozegrał 11 spotkań i strzelił 1 bramkę. Na ekstraklasowych boiskach rozegrał 140 spotkań, w których strzelił 5 bramek. W 2007 roku przeniósł się do Warty Poznań. W ciągu roku rozegrał 14 spotkań. W 2008 roku kontrakt podpisał z Stilonem Gorzów. Od rundy wiosennej w 2008 roku jednak w niej nie grał bo Mieczysław Broniszewski nie widział w kadrze. Po zmianie trenera na Adama Topolskiego wrócił do kadry. Występuje najczęściej pod koniec meczu, na ostatnie pół godziny. W debiucie w kadrze Adama Topolskiego strzelił gola. Po sezonie podpisał kontrakt jeszcze na rok. W 2009 roku jest lepiej przygotowany i gra całe mecze. W czerwcu 2010 roku działacze GKP nie przedłużyli kontraktu z nim. W Stilonie rozegrał 40 spotkań i trafił 3 razy do siatki. Od października 2010 został trenerem IV klubu w woj. lubuskim - Pogoni Skwierzyna. W rundzie wiosennej sezonu 2010/2011 wznowił karierę podpisując kontrakt z Turem Turek, gdzie w 2011 wraz z Wojciechem Wąsikiewiczem pełnił funkcję trenera.

Kariera reprezentacyjna

edytuj

W reprezentacji Polski zagrał w 14 spotkaniach i zdobył 1 gola, w 75 min. eliminacyjnego meczu do Mistrzostw Europy 2004 przeciwko San Marino (7 września 2002).

l.p. Data Miejsce Przeciwnik Rezultat Rozgrywki Grał Uwagi
1. 26 stycznia 2000 Kartagena   Hiszpania 0-3 towarzyski od 67'
2. 26 kwietnia 2000 Poznań   Finlandia 0-0 towarzyski od 80'
3. 15 sierpnia 2001 Reykjavík   Islandia 1-1 towarzyski od 46'
4. 14 listopada 2001 Poznań   Kamerun 0-0 towarzyski od 46'
5. 10 lutego 2002 Limassol   Wyspy Owcze 2-1 towarzyski do 45'
6. 21 sierpnia 2002 Szczecin   Belgia 1-1 towarzyski do 45'  
7. 7 września 2002 Serravalle   San Marino 2-0 elim. Euro 2004 90' 75' 
8. 20 listopada 2002 Kopenhaga   Dania 0-2 towarzyski od 65'
9. 14 lutego 2003 Split   Macedonia Północna 3-0 towarzyski do 45'
10. 28 kwietnia 2004 Bydgoszcz   Irlandia 0-0 towarzyski od 85'
11. 29 maja 2004 Szczecin   Grecja 1-0 towarzyski od 84'
12. 5 czerwca 2004 Solna   Szwecja 1-3 towarzyski od 76'
13. 12 lipca 2004 Chicago   Stany Zjednoczone 1-1 towarzyski 90' kpt.
14. 29 maja 2005 Szczecin   Albania 1-0 towarzyski od 86'

Linki zewnętrzne

edytuj