Paweł Łodzia Kubowicz
Paweł Łodzia Kubowicz – polska wierszowana gawęda. Uznawana za pierwszy opracowany literacko utwór dotyczący Łodzi. Jego autorem był Wiktor Dłużniewski.
 Okładka wydania z 1857 | |
| Autor | |
|---|---|
| Typ utworu | |
| Data powstania |
1857 |
| Wydanie oryginalne | |
| Miejsce wydania |
Warszawa |
| Język |
polski |
| Wydawca |
Drukarnia Karola Kowalewskiego |
Historia
edytujUtwór został pierwotnie wydany w 1857 w Warszawie jako niewielka książeczka, w której znalazła się jeszcze inna gawęda Wiktora Dłużniewskiego, jednak niezwiązana tematycznie z Łodzią – Scholastyk i szewc. Wydawcą publikacji była Drukarnia Karola Kowalewskiego z Warszawy, co było spowodowane ówczesnym brakiem rozwiniętego rynku księgarsko-drukarskiego na terenie Łodzi, a także kontaktami samego autora ze środowiskiem warszawskim[1].
Treść
edytujAutor w treści stara się wyjaśnić pochodzenie nazywa „Łódź”, którą wywodzi od herbu Łodzia, jakim posługiwał się rzekomy założyciel miasta, czyli Paweł Kubowicz, nieustraszony rycerz Stefana Batorego. Utwór opiewający przeszłość miasta i nobilitujący jego początki jest jednocześnie wyrazem tęsknoty za wielkimi momentami w dziejach ojczyzny, kiedy ta była jeszcze niepodległa[2].
Zobacz też
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ Katarzyna Badowska, Paweł Łodzia Kubowicz, [w:] Słownik kultury literackiej Łodzi do 1939 roku, Łódź: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego, 2022 (Kultura Literacka Łodzi), s. 272-274, ISBN 978-83-8220-896-2.
- ↑ Katarzyna Badowska, Dłużniewski Wiktor, [w:] Słownik kultury literackiej Łodzi do 1939 roku, Łódź: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego, 2022 (Kultura Literacka Łodzi), s. 88, ISBN 978-83-8220-896-2.