Paweł Ławiński
Paweł Ławiński (ur. 1964) – polski dziennikarz prasowy, w latach 2007–2011 zastępca redaktora naczelnego „Gazety Wyborczej”, od 2016 do 2020 zastępca dyrektora programowego Onetu, a od 2020 zastępca redaktora naczelnego serwisu.
Życiorys
edytujAbsolwent studiów polonistycznych na Uniwersytecie Warszawskim. W latach 80. publikował w drugoobiegowym tygodniku „Wola”, w 1989 został dziennikarzem „Tygodnika Solidarność”. Od tego samego roku związany z „Gazetą Wyborczą”, pracował w działach zagranicznym i krajowym, następnie w dziale opinii. Kierował zespołami działu zagranicznego (1994–1999) i działu gospodarczego (2000–2005). Od 2005 był szefem projektów, a w 2007 został powołany na zastępcę redaktora naczelnego pisma[1]. W 2011 odszedł z redakcji[2].
Pracował później w międzynarodowej firmie zajmującej się digitalizacją newsroomów prasowych, a także jako zastępca dyrektora serwisu internetowego Polskiego Radia. W 2016 został zastępcą dyrektora programowego Onetu[3], a w 2020 zastępcą redaktora naczelnego tego portalu[4].
W 2003 wyróżniony nagrodą „Ostre Pióra 2002” przyznawaną przez Business Centre Club[5]. W 2011 prezydent Bronisław Komorowski odznaczył go Złotym Krzyżem Zasługi[6].
Przypisy
edytuj- ↑ Paweł Ławiński. agora.pl. [dostęp 2011-05-15].
- ↑ Paweł Ławiński odchodzi z „Gazety Wyborczej”. press.pl, 5 października 2011. [dostęp 2013-07-09].
- ↑ Paweł Ławiński jako zastępca dyrektora programowego Onetu na czele warszawskiego newsroomu. wirtualnemedia.pl, 9 września 2016. [dostęp 2018-04-17].
- ↑ Andrzej Stankiewicz i Paweł Ławiński zastępcami redaktora naczelnego Onet.pl. media2.pl, 20 lipca 2020. [dostęp 2020-07-20].
- ↑ Ostre Pióra 2002. agora.pl, 18 lutego 2003. [dostęp 2011-05-15].
- ↑ M.P. z 2011 r. nr 64, poz. 624