Wikipedia

Paulina Smaszcz

polska dziennikarka

Paulina Smaszcz primo voto Kurzajewska (ur. 8 lutego 1973 w Poznaniu) – polska dziennikarka i prezenterka, menedżerka projektów public relations.

Paulina Smaszcz
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

8 lutego 1973
Poznań

Zawód, zajęcie

dziennikarka, prezenterka, szkoleniowiec

Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach

Rodzina i edukacja

edytuj

Jest córką Leszka i Zofii Smaszczów[1]. Jej ojciec był trumniarzem[2], a matka pracowała na oddziale okulistycznym w jednym z poznańskich szpitali[3]. Ma starszego o trzy lata brata, Piotra[3]. Wychowała się na poznańskich Jeżycach[4].

Uczyła się w Szkole Podstawowej nr 36 na poznańskich Jeżycach i III Liceum Ogólnokształcącym im. św. Jana Kantego w Poznaniu[3]. Rozpoczęła studia z filologii polskiej (specjalność dziennikarstwo i nauczycielstwo) na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, a kontynuowała na Uniwersytecie Warszawskim[5], kończąc je w 1997[6]. W 2015 podjęła studia doktoranckie na Wydziale Nauk Humanistycznych i Społecznych na Uniwersytecie SWPS w Warszawie[6]. Obroniła doktorat z nauk humanistycznych w dziedzinie socjologii na Uniwersytecie SWPS, a tematem jej pracy doktorskiej są polskie kobiety w połowie biegu życia u schyłku transformacji systemowej i ich niewykorzystany kapitał ekonomiczny.

Kariera zawodowa

edytuj
 
Smaszcz i Maciej Kurzajewski podczas koncertu inaugurującego ofertę ramówkową Telewizji Polskiej w Warszawie (2009)

W okresie licealnym pracowała jako hostessa, a następnie jako szefowa hostess na Międzynarodowych Targach Poznańskich[5]. Została tam dostrzeżona przez właścicielki agencji modelek „Skandal”, w której rozpoczęła pracę w charakterze modelki[7]. Działalność w branży mody zakończyła, będąc na drugim roku studiów[4].

Prowadząc cykl wywiadów podczas Międzynarodowych Targów Poznańskich w 1993, została dostrzeżona przez Małgorzatę Potocką i Grzegorza Ciechowskiego, którzy zaproponowali jej poprowadzenie koncertu „Debiutów” w ramach 30. Międzynarodowego Festiwalu Piosenki w Sopocie[3]. Następnie zwyciężyła w konkursie prezenterów do oprawy TVP1[4]. Pracowała również w redakcjach stacji telewizyjnych: Nasza TV, Wizja TV i Wizja Sport[6][8] i TVN Style. W 2008 wydała książkę pt. „Mama i tata to my”. We wrześniu 2010, pracując w redakcji porannego programu TVP2 Pytanie na śniadanie, została zawieszona w obowiązkach za naruszenie zasad etyki dziennikarskiej TVP poprzez udział w kampanii reklamowej marki biżuteryjnej Claudio Canziana[9][10][11]. W późniejszych latach reklamowała także producenta perfum Elie Saab[12] i klinikę medycyny estetycznej Estell[13].

Karierę biznesową rozpoczęła w warszawskiej siedzibie PZU S.A, w której pracowała na stanowisku specjalisty ds. reklamy[14]. Następnie pełniła funkcję szefowej działu PR, komunikacji i marketingu oraz rzeczniczki prasowej polskiego oddziału firm: Idea/Orange, Red Bull, Onet.pl, Microsoft, Bayer sp. z o.o.[1][6], Canal+/nc+ i JLL Polska[15][16][17]. Była menedżerką trenerki fitnessu Sylwii Wiesenberg[18]. Prowadziła programy na żywo o tematyce zdrowotnej dla Wirtualnej Polski[19].

Była ambasadorką fundacji „Oswoić los”[20] i Narodowego Dnia Życia[1] oraz kampanii społecznej „Dotykam = Wygrywam”[21].

W 2019 założyła firmę „Brand New”[22]. Działa na rzecz wsparcia i edukacji kobiet. W 2021 wydała książkę pt. „Bądź kobietą petardą! Jak zająć się sobą i żyć świadomie”. Szkoli kobiety biznesu, kobiety powracające na rynek pracy i kobiety w kryzysie, a także uczy je budowania samoświadomości i sprawstwa.

W czerwcu 2023 wystąpiła w filmie dokumentalnym Patryka Boro Hejting – Epidemia nienawiści, w którym opowiedziała m.in. o mierzeniu się z internetową krytyką po serii wywiadów udzielonych przez nią po rozwodzie z Maciejem Kurzajewskim[23].

Życie prywatne

edytuj

W styczniu 1996 w Zakopanem poznała Macieja Kurzajewskiego, którego poślubiła 15 września tego samego roku[1] i z którym w 2020 się rozwiodła[24]. Mają dwóch synów, Franciszka (ur. 1997) i Juliana (ur. 2006)[2].

Mierzyła się z depresją[2].

Przypisy

edytuj
  1. ↑ a b c d Barbara Gruszka-Zych: Kariera Pauliny i Maćka. Instytut Gość Media, 2009-03-22. [dostęp 2019-12-12]. (pol.).
  2. ↑ a b c Angelika Swoboda: Paulina Smaszcz-Kurzajewska: Nie tylko ja musiałam poradzić sobie ze stratą dzieci. edziecko.pl, 2019-12-04. [dostęp 2019-12-12]. (pol.).
  3. ↑ a b c d Marta Klepka: Już jest! (...). [w:] Radio Emaus [on-line]. facebook.com, 2018-10-16. [dostęp 2019-12-12]. (pol.).
  4. ↑ a b c Paulina Smaszcz-Kurzajewska: Poznańska pyrka to ja!. [w:] Show [on-line]. styl.pl. [dostęp 2019-12-12]. (pol.).
  5. ↑ a b Beata Nowicka: Bieda nas scalała, bo o wszystko musieliśmy walczyć. Nikt nam nic nie dał. [w:] Viva! [on-line]. viva.pl, 2019-01-10. [dostęp 2019-12-12]. (pol.).
  6. ↑ a b c d Paulina Smaszcz-Kurzajewska – LinkedIn. [w:] LinkedIn [on-line]. linkedin.com. [dostęp 2019-12-12]. (ang.).
  7. ↑ Olga Figaszewska: Paulina Smaszcz-Kurzajewska obchodzi dziś 46. urodziny!. [w:] Viva! [on-line]. viva.pl, 2019-02-08. [dostęp 2019-12-12]. (pol.).
  8. ↑ Paulina Smaszcz-Kurzajewska na elektrycznym byku (Otwarcie Wizji Sport 1999). youtube.com. [dostęp 2019-12-12]. (pol.).
  9. ↑ pp: TVP zawiesiła współpracę z Sadowską i Smaszcz-Kurzajewską. Wirtualne Media, 2010-09-23. [dostęp 2019-12-12]. (pol.).
  10. ↑ Tomasz Wojtas: Paulina Smaszcz-Kurzajewska promuje biżuterię – będzie protest TVP?. Wirtualne Media, 2010-07-21. [dostęp 2019-12-12]. (pol.).
  11. ↑ tw: Paulina Smaszcz-Kurzajewska naruszyła zasady etyki TVP. Wirtualne Media, 2010-07-28. [dostęp 2019-12-12]. (pol.).
  12. ↑ Nie Rubik, Socha czy Horodyńska. Ambasadorką Elie Saab w Polsce została.... [w:] Party [on-line]. party.pl, 2014-04-04. [dostęp 2019-12-12]. (pol.).
  13. ↑ tw: Paulina Smaszcz-Kurzajewska reklamuje klinikę medycyny estetycznej Estell. Wirtualne Media, 2015-10-02. [dostęp 2019-12-12]. (pol.).
  14. ↑ Katarzyna Lemanowicz: Paulina Smaszcz Kurzajewska w rozmowie z Cosmopolitan. [w:] Cosmopolitan [on-line]. cosmopolitan.pl, 2019-03-22. [dostęp 2019-12-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-12-12)]. (pol.).
  15. ↑ Paulina Smaszcz-Kurzajewska dyrektorem komunikacji nc+, Arkadiusz Mierzwa odchodzi. wirtualnemedia.pl. [dostęp 2016-03-07].
  16. ↑ Paulina Smaszcz-Kurzajewska nie jest już rzecznikiem prasowym nc+. Wirtualne Media, 2018-10-17. [dostęp 2019-09-27]. (pol.).
  17. ↑ Sergiusz Królak: Paulina Smaszcz-Kurzajewska pozywa byłego pracodawcę. „Nie zwalnia się dyrektora, który przynosi tyle nagród!”. Plejada.pl, 2019-01-10. [dostęp 2019-12-12]. (pol.).
  18. ↑ Michał Misiorek: Paulina Smaszcz-Kurzajewska: jestem szczęściarą!. Plejada.pl, 2015-01-09. [dostęp 2019-12-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-12-12)]. (pol.).
  19. ↑ tw: Wirtualna Polska zaczyna popołudniowy program na żywo, wśród prowadzących Kołodziejczyk i Smaszcz-Kurzajewska. Wirtualne Media, 2015-09-28. [dostęp 2019-12-12]. (pol.).
  20. ↑ „Nigdy nie idę pod prąd” – Rozmowa z Pauliną Smaszcz-Kurzajewską. zdrowieintymne.pl. [dostęp 2019-12-12]. (pol.).
  21. ↑ Trzecia edycja ogólnopolskiej kampanii społecznej DOTYKAM=WYGRYWAM. ruchspoleczny.org.pl, 2014-09-26. [dostęp 2019-12-12]. (pol.).
  22. ↑ jd: Aleksandra Konieczny pracuje dla Pauliny Smaszcz-Kurzajewskiej. Wirtualne Media, 2019-11-12. [dostęp 2019-12-12]. (pol.).
  23. ↑ Paulina Smaszcz w dramatycznym wyznaniu. Zalała się łzami przed kamerą [online], plejada.pl [dostęp 2024-04-25] (pol.).
  24. ↑ Kurzajewscy spotkali się na sprawie rozwodowej. Koniec miłości w sądzie [online], fakt.pl, 30 stycznia 2020 [dostęp 2020-01-30] (pol.).
Źródło: „https://pl.wiki.x.io/w/index.php?title=Paulina_Smaszcz&oldid=74000345”