Paul Anspach
Paul Anspach (ur. 1 kwietnia 1882 w Zwijndrecht, zm. 28 sierpnia 1981 w Brukseli[1]) – belgijski szermierz żydowskiego pochodzenia[2]. Wielokrotny medalista olimpijski.
Paul Anspach (1912 r.) | ||||||||||||||||||||||
Data i miejsce urodzenia |
1 kwietnia 1882 | |||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci |
28 sierpnia 1981 | |||||||||||||||||||||
Dorobek medalowy | ||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||
Odznaczenia | ||||||||||||||||||||||
Kariera sportowa
edytujNa igrzyskach olimpijskich w Londynie w 1908 roku zdobył brązowy medal w szpadzie drużynowej[3]. Anspach był jednym z belgijskich szpadzistów, którzy zdominowali tę konkurencję na igrzyskach olimpijskich w Sztokholmie w 1912 roku[4]. Drużyna belgijska nie tylko wygrała pod wodzą Anspacha turniej drużynowy, lecz zdobyła złoty (Anspach) i brązowy medal (Philippe Le Hardy) w turnieju indywidualnym[5]. Jednym z członków zespołu był kuzyn Paula, Henri Anspach[6]. Funkcję kapitana drużyny belgijskiej Paul Anspach pełnił do 1928 roku. Zdobył jeszcze dwa srebrne medale w turniejach drużynowych szpadzistów: na igrzyskach olimpijskich w Atwerpii w 1920 roku[7] i igrzyskach olimpijskich w Paryżu cztery lata później[8].
Działalność organizacyjna
edytujAnspach był także wpływowym działaczem w środowisku sportowym. Przyczynił się do założenia w 1906 roku Belgijskiego Komitetu Olimpijskiego i był jednym z założycieli Międzynarodowej Federacji Szermierczej (FIE) w 1913 roku[1]. Pełnił tam funkcję sekretarza generalnego od 1920 roku, a w latach 1933–1939 i 1946–1950 pełnił urząd prezydenta federacji (na czas okupacji niemieckiej jej działalność została zawieszona)[4].
W 1914 roku wraz z markizem Chasseloup-Laubat uwspółcześnił reguły szermierki olimpijskiej[9]. Anspach został jako pierwszy (w 1951 roku) uhonorowany nagrodą Taher Pacha Trophy, a w 1976 roku – srebrnym Orderem Olimpijskim[10][4].
Zmarł w wieku 99 lat[1].
Przypisy
edytuj- ↑ a b c Juan Antonio Samaranch. Olympism in mourning. „Olympic Review”. 167, s. 559, September–October 1981. Lozanna: Międzynarodowy Komitet Olimpijski. [dostęp 2012-12-31]. (ang.).
- ↑ Peter S. Horvitz: The Big Book of Jewish Sports Heros: An Illustrated Compendium of Sports History & The 150 Greatest Jewish Sports Stars. Specialist Press International, 2007, s. 184. ISBN 1-56171-907-2. [dostęp 2012-12-31]. (ang.).
- ↑ Olympedia – 1908 Summer Olympics, Fencing, Épée, Team, Men [online], olympedia.org [dostęp 2023-12-10] .
- ↑ a b c Olympic awards. „Olympic Review”. 107–108, s. 505–506, September–October 1976. Lozanna: Międzynarodowy Komitet Olimpijski. [dostęp 2012-12-31]. (ang.).
- ↑ Olympedia – 1908 Summer Olympics, Fencing, Épée, Individual, Men [online], olympedia.org [dostęp 2023-12-10] .
- ↑ Olympedia – Henri Anspach [online], olympedia.org [dostęp 2023-01-01] (ang.).
- ↑ Olympedia – 1920 Summer Olympics, Fencing, Épée, Individual, Men [online], olympedia.org [dostęp 2023-12-10] .
- ↑ Olympedia – 1924 Summer Olympics, Fencing, Épée, Individual, Men [online], olympedia.org [dostęp 2023-12-10] .
- ↑ Eric Lahmy. Safety in Fencing. „Olympic Review”. 214, s. 499, August 1985. Lozanna: Międzynarodowy Komitet Olimpijski. [dostęp 2012-12-31]. (ang.).
- ↑ The Taher Pachas trophy. „Olympic Review”. 29, s. 2, September 1951. Lozanna: Międzynarodowy Komitet Olimpijski. [dostęp 2012-12-31]. (ang.).
Linki zewnętrzne
edytuj- Olympedia – Paul Anspach. olympedia.org. [dostęp 2023-12-10]. (ang.).