Patryk Szymański
Patryk Szymański (ur. 5 czerwca 1993 w Koninie) – polski bokser kategorii junior średniej.
| Data i miejsce urodzenia |
5 czerwca 1993 |
|---|---|
| Obywatelstwo | |
| Wzrost |
180 cm |
| Styl walki |
praworęczny |
| Kategoria wagowa |
junior średnia |
| Bilans walk zawodowych[a] | |
| Liczba walk |
26 |
| Zwycięstwa |
21 |
| Przez nokauty |
11 |
| Porażki |
5 |
| Remisy |
0 |
| Nieodbyte |
0 |
| |
Kariera amatorska
edytujPatryk Szymański swoją karierę bokserską rozpoczął odnosił spore sukcesy w klubach Boks Poznań i PKB. W 2011 zdobył srebrny medal na Mistrzostwach Polski w Boksie wadze lekkopółśredniej (do 64 kg). Problemy z PZB sprawiły, że w młodym wieku przeszedł na zawodowstwo po zdobyciu złotego medalu w Mistrzostwach Polski seniorów w kategorii półśredniej (do 69 kg) w 2012 roku.
Kariera zawodowa
edytujNa ringach zawodowych stoczył pięć walk wszystkie wygrywając, dwa razy zwyciężył przed czasem.
8 grudnia 2012 na gali Wojak Boxing Night w Katowicach Szymański pokonał jednogłośnie na punkty w sześciorundowym pojedynku, Węgra Laszlo Fazekasa (12-6-1, 9 KO)[1].
12 grudnia 2014 gali w Chicago Szymański (12-0, 7 KO) pokonał przez techniczny nokaut w pierwszej rundzie Amerykanina Gundricka Kinga (18-14, 11 KO)[2].
26 marca 2015 na Florydzie wygrał przez techniczny nokaut w końcówce drugiej rundy z pięściarzem z Dominikany Yoryi Estrellą (11-10-2, 8 KO)[3]
Szymański promowany jest przez Mariusza Kołodzieja z Global Boxing. Trenerem od stycznia 2015 został Kubańczyk Chico Rivas[4].
11 lipca 2015 Tampa na Florydzie wygrał przez techniczny nokaut w pierwszej rundzie z Amerykaninem Maurice Louishomme (8-3-1, 4 KO)[5].
16 października 2015 w UIC Pavilion w Chicago pokonał jednogłośnie na punkty 98:92 i dwukrotnie 100:90 Richarda Gutierreza (28-17-1, 17 KO)[6].
6 października 2018 w Zakopanem po dziewiętnastu kolejnych zwycięstwach z rzędu doznał nieoczekiwanej porażki z Francuzem Fouadem El Massoudim (15-11, 2 KO). Walka została poddana przez jego narożnik w czwartej rundzie. Jego trenerem od stycznia 2019 został Gus Curren.
6 kwietnia 2019 podczas gali MB Boxing Night: Ostatni taniec w Katowicach przegrał przez TKO w piątej rundzie z Robertem Talarkiem (24-13-2, 16 KO). Podczas pojedynku obaj pięściarze byli w sumie liczeni dziesięć razy. Po walce Szymański ogłosił zakończenie sportowej kariery.
4 października 2019 w Częstochowie pomimo wcześniejszych zapowiedzi wrócił na ring, pokonując jednogłośnie na punkty reprezentanta Mołdawii Denisa Kriegera (14-9-2, 9 KO).
23 listopada 2019 w Radomiu przegrał przez TKO w czwartej rundzie walkę z Ukraińcem Andrijem Welikowskim (16-2-1, 10 KO).
Lista walk zawodowych
edytuj| Statystyka stoczonych walk zawodowych |
|---|
| Zwycięstw: 20 (KO – nokautów: 10, walk zakończonych na punkty: 9) Przegranych: 4 (KO – nokautów: 3, walk zakończonych na punkty: 1) Remisów: 0 |
| Rezultat | Bilans | Przeciwnik | Typ | Runda, czas | Data | Miejsce | Uwagi |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Przegrana | 21-5 |  Karol Welter
|
TKO | 7 (8) | 11 marca 2022 | Konin, Polska
|
|
| Zwycięstwo | 21-4 | Daniel Bociański
|
TKO | 5 | 19 marca 2021 | Szklarska Poręba, Polska
|
|
| Przegrana | 20-4 | Przemysław Gorgoń
|
SD | 6 | 20 czerwca 2020 | Arłamów, Polska
|
|
| Przegrana | 20-3 |  Andrij Welikowski
|
TKO | 4 (10) 1:25 | 23 listopada 2019 | Radom, Polska
|
|
| Zwycięstwo | 20-2 |  Denis Krieger
|
UD | 8 | 4 października 2019 | Częstochowa, Polska
|
|
| Przegrana | 19-2 | Robert Talarek
|
TKO | 5 (8) 1:45 | 6 kwietnia 2019 | Katowice, Polska
|
|
| Przegrana | 19-1 |  Fouad El Massoudi
|
TKO | 4 (8) 1:47 | 6 października 2018 | Zakopane, Polska
|
|
| Zwycięstwo | 19-0 |  Robson Assis
|
TKO | 2 (10) 2:49 | 17 marca 2018 | Poznań, Polska
|
|
| Zwycięstwo | 18-0 | Rafał Jackiewicz
|
UD | 10 | 20 maja 2017 | Hala Arena, Poznań, Polska
|
Zdobył wolny tytuł mistrza Polski w wadze junior średniej. |
| Zwycięstwo | 17-0 |  Jose Antonio Villalobos
|
SD | 10 | 17 września 2016 | Ergo Arena, Gdańsk, Polska
|
Zdobył wolny tytuł młodzieżowego mistrza WBC w wadze junior średniej. |
| Zwycięstwo | 16-0 |  Wilky Campfort
|
UD | 10 | 2 lipca 2016 | Santander Arena, Reading, Pensylwania, USA
|
|
| Zwycięstwo | 15-0 |  Richard Gutierrez
|
UD | 10 | 16 października 2015 | UIC Pavilion, Chicago, Illinois, USA
|
|
| Zwycięstwo | 14-0 | Maurice Louishomme
|
TKO | 1 (8) 1:45 | 26 marca 2015 | USF Sundome, Tampa, Floryda, USA
|
|
| Zwycięstwo | 13-0 |  Yoryi Estrella
|
TKO | 2 (8) 2:59 | 26 marca 2015 | Hialeah Park Race Track, Hialeah, Floryda, USA
|
|
| Zwycięstwo | 12-0 | Gundrick King
|
TKO | 1 (8) 2:59 | 12 grudnia 2014 | UIC Pavilion, Chicago, Illinois, USA
|
|
| Zwycięstwo | 11-0 |  Andrei Abramenka
|
KO | 6 (10) 1:15 | 16 maja 2014 | Hala Sportowa, Ślesin, Polska
|
Zdobył wolne tytuły mistrza Polski International i WBF International w wadze junior średniej. |
| Zwycięstwo | 10-0 | Daniel Hicks
|
TKO | 2 (6) 2:10 | 7 lutego 2014 | UIC Pavilion, Chicago, Illinois, USA
|
|
| Zwycięstwo | 9-0 |  Francesco Di Fiore
|
TKO | 2 (8) 1:24 | 22 grudnia 2013 | MOSiR Hall, Radom, Polska
|
|
| Zwycięstwo | 8-0 |  Mate Hornyak
|
TKO | 3 (10) 1:20 | 18 sierpnia 2013 | Amfiteatr, Międzyzdroje, Polska
|
Zdobył wolny tytuł młodzieżowego mistrza WBO w wadze półśredniej. |
| Zwycięstwo | 7-0 | David Roman Curiel
|
UD | 6 | 13 kwietnia 2013 | Schuetzen Park, North Bergen, New Jersey, USA
|
|
| Zwycięstwo | 6-0 | Antonio Chaves Fernandez
|
UD | 6 | 15 marca 2013 | Twin River Event Center, Lincoln, Rhode Island, USA
|
|
| Zwycięstwo | 5-0 | Laszlo Fazekas
|
UD | 6 | 8 grudnia 2012 | Spodek, Katowice, Polska
|
|
| Zwycięstwo | 4-0 |  Ion Strejoiu
|
KO | 1 (4) 2:59 | 10 listopada 2012 |  O2 World Arena, Altona, Hamburg, Niemcy
|
|
| Zwycięstwo | 3-0 | Anthony Willis
|
UD | 4 | 13 października 2012 | Essex County College, Newark, New Jersey, USA
|
|
| Zwycięstwo | 2-0 | Adrian Wilson
|
UD | 4 | 29 września 2012 | Resorts Hotel & Casino, Atlantic City, New Jersey, USA
|
|
| Zwycięstwo | 1-0 |  Luis Ortiz
|
KO | 1 (4) 1:14 | 30 czerwca 2012 | Coliseo Roger L. Mendoza, Caguas, Puerto Rico
|
Debiut zawodowy. |
TKO – techniczny nokaut, KO – nokaut, UD – jednogłośna decyzja, SD – niejednogłośna decyzja, MD – decyzja większości, PTS – walka zakończona na punkty
Przypisy
edytuj- ↑ Szymański wygrywa na punkty. lm.pl. [dostęp 2014-01-10]. (pol.).
- ↑ Piątkowa wygrana Szymańskiego z Kingiem. Ringpolska.pl. [dostęp 2014-01-10]. (pol.).
- ↑ Szymański znów szybko skończył. Bokser.or. [dostęp 2015-03-27]. (pol.).
- ↑ Patryk Szymański: Plany są ambitne. bokser.org. [dostęp 2014-01-10]. (pol.).
- ↑ Kolejna demolka w wykonaniu Patryka Szymańskiedo!. Bokser.org, 7 marca 2015. [dostęp 2015-07-12]. (pol.).
- ↑ Patryk Szymański zdał kolejny tekst- pierwsza 'Dycha'. bokser.org. [dostęp 2015-10-17]. (pol.).
Linki zewnętrzne
edytuj- Lista walk zawodowych Patryka Szymańskiego na BoxRec.com