Partia Unii Narodowej (Stany Zjednoczone)
Partia Unii Narodowej[1] (ang. National Union Party) – nazwa używana przez Partię Republikańską w wyborach prezydenckich w 1864 roku, które odbywały się w cieniu wojny secesyjnej. Użyto takiej nazwy w celu przyciągnięcia uwagi demokratów, o których wiadomo było, że nie zagłosują na republikanów. Partia nominowała urzędującego prezydenta Abrahama Lincolna oraz byłego demokratę Andrew Johnsona jako kandydata na wiceprezydenta. Kandydaci ci wygrali nadchodzące wybory.
Państwo | |
---|---|
Data założenia |
1864 |
Data rozwiązania |
1868 |
Ideologia polityczna | |
Barwy |
czerwony |
Założenie partii
edytujPartia powstała w 1864 roku w czasie wojny secesyjnej.
Po śmierci Lincolna
edytujW następstwie zabójstwa prezydenta Lincolna w 1865 r., Andrew Johnson został jako jedyny jeszcze prezydentem z Partii Unii Narodowej.
Prezydenci z ramienia Partii
edytuj- Abraham Lincoln (1865-1865)
- Andrew Johnson (1865-1869)
Kandydaci prezydenccy z ramienia Partii
edytuj- Abraham Lincoln (zwycięzca: 1864)
Zobacz też
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ Maldwyn Jones: Historia USA. Gdynia: Latarnia, 2016, s. 267. ISBN 978-83-65387-02-8. (pol.).