Partia Republikańska (Białoruś)
Partia Republikańska (biał. Рэспубліканская партыя[1], Respublikanskaja partyja, ros. Республиканская партия, Riespublikanskaja partija) – partia polityczna na Białorusi. Jej przewodniczącym jest Uładzimir Biełazor, a organem kierowniczym – Centralny Zarząd. Partia deklaruje posiadanie w swych szeregach ponad 9000 członków, co oznacza, że jest drugą pod względem wielkości partią na Białorusi[2]. Jednak zdaniem białoruskiego historyka Ihara Lalkoua, należy do tzw. partii-fantomów, których działalność ogranicza się do pracy ich liderów i pewnej szczątkowej aktywności w czasie kampanii wyborczych[3].
Państwo | |
---|---|
Skrót |
PR (РП) |
Lider | |
Data założenia | |
Adres siedziby |
ul. Prytyckiego 34 |
Ideologia polityczna |
pro-prezydencka |
Liczba członków |
> 9000 |
Program
edytujDeklarowanym celem partii jest odrodzenie i stworzenie silnego, suwerennego, demokratycznego państwa, zintegrowanego w wystarczającym stopniu z republikami byłego ZSRR i krajami Zachodu, zabezpieczenie wysokiego standardu jakości życia człowieka; budowa gospodarki na zasadniczo nowych podstawach, opartej na mechanizmach rynkowych, zabezpieczającej realne dopełnienie politycznej suwerenności Republiki Białorusi i dobrobytu jej ludu; bezwzględne przestrzeganie praw człowieka na Białorusi[4].
Zdaniem Ihara Lalkoua, partia we wszystkich aspektach życia społeczno-politycznego popiera stanowisko prezydenta Alaksandra Łukaszenki[3].
Polityka zagraniczna
edytujPartia w swoim programie opowiada się za wzmocnieniem współpracy z byłymi republikami ZSRR, z krajami wszystkich kontynentów, ich związkami i wspólnotami, organizacjami międzynarodowymi[5]. W listopadzie 2004 roku opublikowana została Odezwa do narodu rosyjskiego, podpisana przez przewodniczących szeregu partii proprezydenckich, w tym Partii Republikańskiej. W dokumencie tym sygnatariusze jednoznacznie poparli integrację Białorusi i Rosji, w ostrych słowach krytykując Zachód i siły prozachodnie w kraju[6].
Historia
edytujUtworzona 12 marca 1993 roku. Zarejestrowana 25 maja 1994 roku. Pomyślnie przeszła obowiązkową ponowną rejestrację 30 września 1999 roku. Nigdy nie zdołała uzyskać mandatów w wyborach do parlamentu. Wybory w latach 2000, 2004[7] i 2008[8] zostały uznane przez OBWE za niedemokratyczne, zatem ich oficjalne wyniki nie muszą odzwierciedlać rzeczywistego poparcia dla partii w białoruskim społeczeństwie.
Przypisy
edytuj- ↑ Zapis według oficjalnego wariantu języka białoruskiego. Alternatywna forma zapisu, przy użyciu białoruskiej łacinki: Respublikanskaja partyja, użyta m.in. w książce pt. Białoruś − w stronę zjednoczonej Europy, str. 127
- ↑ Oficialnyj sajt Riespublikanskoj partii Riespubliki Biełaruś. Partia Republikańska. [dostęp 2010-08-01]. (ros.).
- ↑ a b Ihar Lalkou: UE w programach białoruskich partii politycznych. W: Białoruś − w stronę zjednoczonej Europy. s. 127-136.
- ↑ Swiedienija o politiczeskich partiach, zariegistrirowanych w Riespublikie Biełaruś. Ministerstwo Sprawiedliwości Republiki Białorusi. [dostęp 2011-07-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-01-20)]. (biał.).
- ↑ Programma partii. Partia Republikańska. [dostęp 2011-07-20]. (ros.).
- ↑ Biełorusskije obszczestwiennyje objedinienija priniali obraszczenije k Rossijskoj obszczestwiennosti. Diełowaja Pressa, 2004-11-17. [dostęp 2011-07-20]. (ros.).
- ↑ Republic of Belarus – Parliamentary Elections 17 October 2004 – OSCE/ODIHR Election Observation Mission Final Report. Biuro Instytucji Demokratycznych i Praw Człowieka, 2004-12-09. [dostęp 2011-07-20]. (ang.).
- ↑ Belarus – Parliamentary Elections 28 September 2008 – OSCE/ODIHR Election Observation Mission Final Report. Biuro Instytucji Demokratycznych i Praw Człowieka, 2008-11-28. [dostęp 2011-07-20]. (ang.).
Bibliografia
edytuj- Pod redakcją Mariusza Maszkiewicza: Białoruś − w stronę zjednoczonej Europy. Wrocław: Kolegium Europy Wschodniej im. Jana Nowaka-Jeziorańskiego, 2009, s. 286. ISBN 978-83-61617-80-8.