Parkietaż
Parkietaż, kafelkowanie lub tesselacja[1] – pokrycie płaszczyzny wielokątami przylegającymi i nie zachodzącymi na siebie[2]. Można rozpatrywać parkietaże części płaszczyzny oraz powierzchni, które nie są płaskie (np. parkietaże sfery[3], np. kopuła geodezyjna). Można także badać parkietaże przestrzeni trójwymiarowej i przestrzeni wymiarów wyższych. Nie jest konieczne ograniczanie się do przestrzeni euklidesowych[4]. W praktyce (parkietaż chodnika na zdjęciu) elementy parkietażu nie muszą być wielokątami.
Parkietaże często pojawiają się w architekturze (np. Alhambra) i twórczości plastycznej (np. Maurits Cornelis Escher).
Typy parkietaży płaszczyzny
edytuj- Parkietaż okresowy
- Istnieje dla niego grupa przekształceń płaszczyzny przeprowadzająca jego elementy na siebie.
- Parkietaż foremny
- Składa się z przystających wielokątów foremnych.
- Parkietaż regularny
- Parkietaż, w którego każdym wierzchołku spotyka się taka sama grupa figur (z dokładnością do obrotu).
Cechą dobrze charakteryzującą parkietaż regularny jest liczba i rodzaj wielokątów stykających się w danym wierzchołku. Jeśli w wierzchołkach spotykają się: trójkąt równoboczny, kwadrat, sześciokąt foremny i kwadrat, to taki parkietaż jest typu (3, 4, 6, 4). Kolejność liczb odczytuje się zgodnie z ruchem wskazówek zegara. Skrócenie zapisu osiąga się przez zapis potęgowy: jeśli liczba wystąpi razy po kolei, to zapisuje się to symbolem
Rodzaje parkietaży
edytuj- Okresowe parkietaże foremne regularne (platońskie)
- Istnieją tylko trzy takie parkietaże:
-
Parkietaż
-
Parkietaż
-
Parkietaż
- Okresowe parkietaże półforemne regularne (archimedesowskie, półforemne)
- Istnieje tylko osiem takich parkietaży: Z tych samych wielokątów można budować różne parkietaże.
-
Parkietaż
-
Parkietaż
-
Parkietaż
-
Parkietaż
-
Parkietaż
-
Parkietaż
-
Parkietaż
-
Parkietaż
- Okresowe parkietaże półforemne nieregularne
- Przykładem jest parkietaż Johnsona, który ma dwa rodzaje wierzchołków: oraz
-
Parkietaż o wierzchołkach typu oraz
- Okresowe parkietaże nieregularne
- Przykładem może być parkietaż złożony z tylko jednego pięciokąta (potocznie zwanego „sfinksem”). Wielokąt ten jest na razie jedynym znanym pięciokątem, który można podzielić na 4 pięciokąty wzajemnie przystające do siebie i zarazem podobne do pięciokąta wyjściowego.
- Parkietaże nieokresowe
- Przykładem jest parkietaż Pearsona zbudowany z dwóch typów złotych deltoidów: wypukłego (kąty: 72°, 72°, 72°, 144°) oraz wklęsłego (kąty: 36°, 36°, 72°, 216°). Parkietażami tego typu są także parkietaże Penrose’a.
Zobacz też
edytuj- Teselacja (w grafice komputerowej)
- Diagram Woronoja
- Złożenie Miura
Przypisy
edytujBibliografia
edytuj- Coxeter H. S. M.: Wstęp do geometrii dawnej i nowej. Warszawa: PWN, 1967.
- Marcel Berger: Géométrie. Cz. 1. Paris: Nathan, 1977.
- Grünbaum B., Shephard G. C.: Tilings and Patterns. New York: W. H. Freeman & Co., 1987. ISBN 0-7167-1193-1.
- IV : Tessellations and Honeycombs. W: Coxeter H. S. M.: Regular Polytopes. Dover: 1973. ISBN 0-486-61480-8.
- Wilhelm Magnus: Noneuclidean tesselations and their groups. Dover: Academic Press, 1974. ISBN 978-0-12465450-1.
- Никулин В. В., Шафаревич И. Р.: Геометрия и группы. Москва: Наука, 1983.
- Jacek Świątkowski: O bryłach i parkietażach platońskich. msn.uph.edu.pl/smp/. [dostęp 2016-04-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-21)]. (pol.).
Linki zewnętrzne
edytuj- Roger Penrose: A is for Aperiodic Tiles. Oxford University Mathematical Institute, 2022-08-20. [dostęp 2023-05-29]. (ang.).