Park Narodowy Tapo-Caparo
Park Narodowy Tapo-Caparo (hiszp. Parque nacional Tapo-Caparo) – park narodowy w Wenezueli położony w stanach Táchira, Mérida i Barinas. Został utworzony 14 stycznia 1993 roku i zajmuje obszar 2050 km². W 2005 roku został zakwalifikowany przez BirdLife International jako ostoja ptaków IBA. Na północny zachód od niego znajduje się Park Narodowy General Juan Pablo Peñaloza, a na północny wschód Park Narodowy Sierra Nevada[1][2][3].
| |
| park narodowy | |
| Państwo | |
|---|---|
| Położenie | |
| Data utworzenia |
14 stycznia 1993 |
| Powierzchnia |
2050 km² |
| Ochrona |
kategoria IUCN – II (park narodowy) |
Położenie na mapie Wenezueli  | |
 7°52′00″N 71°51′00″W/7,866667 -71,850000
| |
| Strona internetowa | |
Opis
edytujPark położony jest w północnej części Kordyliery Wschodniej. Obejmuje fragment pasma górskiego Cordillera de Mérida i jego podgórze. Najwyższy szczyt w parku to El Paramillo (2834 m n.p.m.). Występują tu liczne rzeki i potoki będące dopływami Caparo. Są to m.in. rzeki Canaguá, Guimaral, Mucuchachí, Mucupati, Aricagua, Tucupido, El Caño. Niżej położoną część parku pokrywa tropikalny wilgotny las górski. Wyżej występuje las mglisty i paramo[1][2][3][4][5][6].
Średnia roczna temperatura wynosi w zależności od wysokości od +12 °C do +30 °C, a średnie roczne opady od 2300 do 3100 mm[3][7].
Park został utworzony w celu ochrony przyrody w pobliżu hydroelektrowni Uribante-Caparo. Flora i fauna nie została dokładnie zbadana.
Flora
edytujW parku rosną narażone na wyginięcie (VU) Polylepis sericea, Tabebuia chrysantha i cedrzyk wonny, a także m.in.: Anacardium excelsum, Ficus maxima, Platymiscium diadelphumm, jadłoszyn baziowaty, Pithecellobium saman, Bursera simaruba, puchowiec pięciopręcikowy, Bulnesia arborea i Cordia alliodora. W paramo dominują rodzaje Espeletia i Coespeletia[1][2][3][8].
Fauna
edytujZ ssaków żyją tu narażony na wyginięcie (VU) andoniedźwiedź okularowy, a także m.in.: jaguar amerykański, ocelot wielki, ostronos rudy, paka nizinna, wyjec rudy i pancernik dziewięciopaskowy[1][2][3].
W parku odnotowano 192 gatunki ptaków. Są to narażony na wyginięcie (VU) czubacz hełmiasty, a także m.in.: skalikurek andyjski i barwinka złotogłowa[1][2][3].
Spośród gadów występuje tu m.in.: boa dusiciel[1][3].
Przypisy
edytuj- ↑ a b c d e f Parque nacional Tapo-Caparo [online], www.inparques.gob.ve [dostęp 2024-08-14] (hiszp.).
- ↑ a b c d e Parque Nacional Tapo-Caparo [online], datazone.birdlife.org [dostęp 2024-08-14] (hiszp.).
- ↑ a b c d e f g TAPO-CAPARO NATIONAL PARK – Araira [online], 9 kwietnia 2018 [dostęp 2024-08-14] (ang.).
- ↑ Parque Nacional Tapo-Caparo - Trabajos finales - 769 Palabras [online], Buenas Tareas [dostęp 2024-08-14] (hiszp.).
- ↑ Parque Nacional Tapo-Caparo [online], PeakVisor [dostęp 2024-08-14] (ang.).
- ↑ 29 años de Aniversario cumple el Parque Nacional Tapo Caparo [online], www.inparques.gob.ve [dostęp 2024-08-14] (hiszp.).
- ↑ Parque Nacional Tapo Caparo celebra el aniversario 28 de creación [online], www.inparques.gob.ve [dostęp 2024-08-14] (hiszp.).
- ↑ Parque Nacional Tapo-caparo - Composiciones de Colegio - [online], www.clubensayos.com [dostęp 2024-08-14] (hiszp.).