Park Narodowy „Udegiejskaja legienda”

park narodowy w Rosji

Park Narodowy „Udegiejskaja legienda” (ros. Национальный парк «Удэгейская легенда») – park narodowy na dalekim wschodzie Rosji, w Kraju Nadmorskim, na terytorium rejonu krasnoarmiejskiego[1].

Park Narodowy „Udegiejskaja legienda”
Национальный парк «Удэгейская легенда»
ilustracja
park narodowy
Państwo

 Rosja

Kraj

 Nadmorski

Data utworzenia

9 czerwca 2007

Powierzchnia

1037 km²

Ochrona

kategoria IUCNII (park narodowy)

Położenie na mapie Kraju Nadmorskiego
Mapa konturowa Kraju Nadmorskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Park Narodowy „Udegiejskaja legienda””
Położenie na mapie Rosji
Mapa konturowa Rosji, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Park Narodowy „Udegiejskaja legienda””
Ziemia45°49′09″N 135°24′42″E/45,819167 135,411667
Strona internetowa

Historia powstania

edytuj

Powstanie parku narodowego było planowane od początku lat 90. XX wieku, a oficjalnie został utworzony 9 czerwca 2007 roku[1] w celu ochrony przyrody zachodniego skłonu gór Sichote-Aliń i rozwoju turystyki ekologicznej[1].

Całkowita powierzchnia parku według danych władz leśnych wynosi 103 744 tys. ha. W parku zarejestrowano 28 stanowisk archeologicznych z różnych czasów: zarówno obozowiska z epoki kamiennej, jak i średniowieczne grodziska.

Pierwotnie park miał nosić nazwę „Sriednieussurskij”, ale zgodnie z radą dyrektora Parku Nrodowego „Zow tigra” wybrano lepiej brzmiącą i potencjalnie wywołującą większe zainteresowanie nazwę „Udegiejskaja legienda”, co w efekcie spowodowało konflikt z miejscową społecznością Ugedejców, którzy zdecydowali, że park został utworzony w celu ochrony ich kultury i powinien być wyłącznie ich własnością. Konflikt nie został rozstrzygnięty do tej pory i nadal trwają postępowania przed sądami i innymi instytucjami różnych instancji.

Warunki geograficzne

edytuj

Park narodowy Ugedejska legenda jest położony u podnóża zachodniego łańcucha gór Sichote-Aliń[1]. W jego skład wchodzą 3 części: środkowa, ujściowa i dolna. Terytorium rejonu krasnoarmiejskiego położone jest między dwoma centrami Kraju Nadmorskiego – Władywostokiem i Chabarowskiem. W związku z błędami w dokumentach przy rejestracji obszaru, a także z sądowymi postępowaniami z różnymi organizacjami, dokładne granice parku do tej pory nie zostały określone.

Administracja parku narodowego znajduje się we wsi Roszczino, kilka kilometrów od rejonowego centrum – Nowopokrowki.

Flora i fauna

edytuj

Na obszarze parku występują znaczne różnice wysokości (od 200 m n.p.m. w dolinie Bolszej Ussurki) do 1180 m n.p.m. na najwyższych wzniesieniach), co powoduje piętrowy układ świata roślinnego. Występuje tu 30 rzadkich roślin naczyniowych, które wymagają ochrony: rozłożnia kolczasta, bergenia, żeńszeń, Calypso bulbosa, mikrobiota syberyjska, różanecznik Rhododendron fauriei, cis japoński i wiele innych, a także 12 gatunków porostów, które zostały wpisane do Czerwonej księgi gatunków zagrożonych[2]. Lasy parku narodowego odznaczają się wysoką produktywnością (powyżej 100 kwintali/ha), zapewniając w ten sposób duże zasoby biomasy.

Chronione gatunki ssaków to tygrys syberyjski, niedźwiedź himalajski i cyjon rudy. W parku zanotowano obecność 28 gatunków owadów wpisanych do Czerwonej Księgi Federacji Rosyjskiej.

Linki zewnętrzne

edytuj

Przypisy

edytuj