Parafia Wszystkich Świętych w Siennowie
Parafia Wszystkich Świętych w Siennowie – parafia rzymskokatolicka, znajdująca się w archidiecezji przemyskiej, w dekanacie Przeworsk II[1].
_(HB7).jpg) Kościół parafialny | |
| Państwo | |
|---|---|
| Siedziba | |
| Adres |
Siennów 70, |
| Data powołania |
1390 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Archidiecezja | |
| Dekanat | |
| Kościół parafialny | |
| Proboszcz |
ks. Leszek Gruszecki |
| Wezwanie | |
| Wspomnienie liturgiczne |
1 listopada |
Położenie na mapie gminy Zarzecze  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa podkarpackiego  | |
Położenie na mapie powiatu przeworskiego  | |
 49°57′46″N 22°29′06″E/49,962778 22,485000
| |
| Strona internetowa | |
Historia
edytujW 1390 roku została erygowana parafia w Siennowie. W 1396 roku Jan Sienko kasztelan lwowski, zbudował i uposażył drewniany kościół. W 1583 roku Piotr Gorajski zamienił kościół na zbór protestancki. W 1637 roku bp Piotr Gembicki wykupił kościół od Katarzyny Słupeckiej z Wronowa, a w 1639 roku wydał nowy przywilej uposażenia parafii[2].
W 1676 roku Maria z Gorajskich Ożarowska zbudowała nowy kościół drewniany pw. Wszystkich Świętych. W 1774 roku bp Wacław Hieronim Sierakowski konsekrował kościół. W trakcie gruntownego remontu w 1869 zlikwidowano obiegające kościół soboty i dostawiono obszerną kruchtę od zachodniej[2].
W 1914 roku rozpoczęto przygotowania do budowy nowego kościoła, które przerwał wybuch I wojny światowej. Kolejne starania przerwał wybuch II wojny światowej. W latach 50. XX wieku po raz trzeci starania przerwały władze komunistyczne.
10 sierpnia 1999 roku na świątynię runął pomnikowy dąb. Całkowicie rozpadł się wówczas m.in. dach prezbiterium, runął fragment wschodniej ściany szczytowej zakrystii, a zrębowe ściany kościoła odchylone zostały od pionu o blisko 1 m. Kościół został uratowany przed całkowitą zagładą dzięki natychmiastowej akcji zabezpieczającej, przeprowadzonej przez parafian. Gruntowne prace remontowe przeprowadzono jeszcze w 1999 roku[2][3].
W 1988 roku po raz czwarty podjęto myśl o budowie nowego kościoła. 1 listopada 2000 roku o. Jan Kanty Bartnik poświęcił plac pod budowę kościoła. W czerwcu 2001 roku rozpoczęto budowę murowanego kościoła, według projektu arch. Edwarda Makowieckiego. 30 czerwca 2002 roku abp Józef Michalik wmurował kamień węgielny. 1 listopada 2014 roku abp Józef Michalik dokonał konsekracji kościoła[4][5].
- Proboszczowie parafii:
- ks. Feliks Pniewski.
- ks. Jakub Kluczycki (administrator excurrendo z Pantalowic).
- 1854–1899. ks. Tomasz Kowalski.
- 1899–1900. ks. Józef Grzywa (administrator)[6].
- 1900–1933. ks. Andrzej Jarosz.
- 1933–1958. ks. Tomasz Żarów[7][8].
- 1958–?. ks. Czesław Prajzner (administrator)[9].
- 1960–?. ks. Stanisław Rączka (administrator)[10][11].
- 1981–?. ks. Edward Banaś[12].
- 1998– nadal ks. Leszek Gruszecki.
-
Zabytkowy kościół drewniany w Siennowie -
Zabytkowy kościół drewniany w Siennowie
.jpg)
.jpg)
Przypisy
edytuj- ↑ Opis dekanatu na stronie archidiecezji
- ↑ a b c Kościół parafialny pw. Wszystkich Świętych w Siennowie
- ↑ Strona polska .travel.pl – Kościół w Sienniowie
- ↑ Budowa kościoła
- ↑ Zbigniew Suchy, Kościół spełnionych nadziei [online], Tygodnik Katolicki „Niedziela”. Niedziela przemyska 47/2014 [dostęp 2014-11-20].
- ↑ Schematismus Universi Venerabilis Cleri Saecularis et Regularis Dioeceseos rit. lat. Premisliensis pro Anno Domini 1900 (s. 180) (łac.) [dostęp 2024-10-15]
- ↑ Schematismus Universi Venerabilis Cleri Saecularis et Regularis Dioeceseos rit. lat. Premisliensis pro Anno Domini 1934 (s. 111) (łac.) [dostęp 2024-10-15]
- ↑ Rocznik Diecezji Przemyskiej na rok 1952 (s. 83) [dostęp 2024-10-15]
- ↑ Rocznik Diecezji Przemyskiej na rok 1958 (s. 95) [dostęp 2024-10-15]
- ↑ Rocznik Diecezji Przemyskiej na rok 1966 (s. 103) [dostęp 2024-10-15]
- ↑ Rocznik Diecezji Przemyskiej na rok 1979 (s. 159) [dostęp 2024-10-15]
- ↑ Rocznik Diecezji Przemyskiej na rok 1984 (s. 314) [dostęp 2024-10-15]