Parafia Matki Bożej Szkaplerznej w Miadziole
Parafia Matki Bożej Szkaplerznej w Miadziole (biał. Парафія Маці Божай Шкаплернай y Мядзеле) – parafia rzymskokatolicka w Miadziole. Należy do dekanatu miadziolskiego archidiecezji mińsko-mohylewskiej.
 kościół parafialny | |
| Państwo | |
|---|---|
| Siedziba | |
| Adres |
ul. Pokoju 6/1 222397 Miadzioł, Białoruś |
| Data powołania | |
| Data zamknięcia |
po 1945 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Diecezja | |
| Dekanat | |
| Kościół | |
| Proboszcz |
o. Paweł Lelito OCD |
| Wezwanie | |
| Wspomnienie liturgiczne | |
Położenie na mapie Białorusi  | |
 54°52′56,5″N 26°55′21,4″E/54,882361 26,922611
| |
| Strona internetowa | |
Historia
edytujW 1754 r. starosta zarzecki, Antoni Koszczyc, sprowadził do Miadzioła karmelitów bosych i wybudował kościół pod wezwaniem Matki Bożej Szkaplerznej. Introdukcja zakonników odbyła się 24 kwietnia 1754 r. Kilkanaście metrów od strony zachodniej kościoła, fundator wybudował z cegły jednopiętrowy klasztor. W 1832 r. konwent karmelitów bosych w Starym Miadziole uległ kasacie. Klasztor pozostał w rękach karmelitów jeszcze do 1833 r. Parafię podzielono i przyłączono do sąsiednich parafii. Kościół i klasztor oddano siostrom bazyliankom. Przebywały one w miadziolskim klasztorze do 1860 r. Po nich kościół przejęło duchowieństwo prawosławne, zakładając przy nim w 1866 r. swoją parafię. W 1920 r. kościół i dobra klasztorne zostały rewindykowane przez Kurię Metropolitalną w Wilnie i oddane tymczasowo w zarząd księdzu proboszczowi z Nowego Miadzioła. Metropolita wileńskiego arcybiskup Jałbrzykowski w 1927 r. rewindykował na rzecz Zakonu kościół w Miadziole wraz z zabudowaniami. W czasie okupacji niemieckiej klasztor został pozbawiony inwentarza i we wrześniu 1943 r. spalony. Pozostał tylko kościół i dom czeladniczy, w którym mieszkała służba kościelna. Do niego byli zmuszeni przenieść się zakonnicy aż do wybudowania drewnianego domku. W Miadziole karmelici pozostali do roku 1949, kiedy to repatriowali się do Polski. Po wojnie kościół został odebrany i zamknięty. W zakrystiach były przetrzymywane zwierzęta. Pozbawiony opieki, kościół uległ dewastacji. Po zwróceniu kościoła, 24 grudnia 1989 r. została w nim odprawiona pierwsza Msza św. O. Augustyn Kwiatkowski mieszkający na stałe w Naroczy zaczął dojeżdżać tu w niedziele i święta. W 1990 r. parafianie sami zrobili niezbędny remont umożliwiający rozpoczęcie działalności duszpasterskiej. Po o. Augustynie Kwiatkowskim pracowali w parafii o. Arkadiusz Kulacha i o. Bernard Radzik. 25 marca 2003 r. rozpoczął pracę przydzielony na stałe o. Roman Nowak. Wiosną 2003 roku zakonnicy zamieszkali w Miadziole w wynajętym przez parafię mieszkaniu. Dom czeladniczy z powodu złego stanu został opuszczony przez mieszkańców, a po 2 latach w krytycznym stanie przekazany parafii[1]. W latach 2006–2007 dokonano renowacji elewacji zewnętrznej i pokrycia dachowego kościoła. We wrześniu 2011 r. bracia zamieszkali w wynajmowanym jednorodzinnym domu w Starym Miadziole. W tym też roku rozpoczęto budowę klasztoru na placu przykościelnym[2].
Kalwaria Miadziolska
edytujKalwaria powstała w 1765 r. Liczyła 21 kaplic i 8 bram. Po kasacie klasztoru w 1832 r. uległa dewastacji. Odbudowano ją w dwudziestoleciu międzywojennym. Została zburzona podczas II wojny światowej. Na początku XXI w. na kalwaryjskim wzgórzu, wokół którego znajdowała się Kalwaria, ustawiono drewniane krzyże. Następnie trwały starania o przyznanie ziemi pod kaplice w celu odnowienia stacji Drogi krzyżowej na Miadziolskiej Kalwarii[2]. Wszystkie kaplice i bramy zostały odbudowane i 14 września 2014 r. odbyła się uroczystość poświęcenia Kalwarii, której przewodniczył metropolita mińsko-mohylewski, arcybiskup Tadeusz Kondrusiewicz[3].
Proboszczowie parafii
edytuj| imię i nazwisko | daty urzędowania |
|---|---|
| o. Bernard | 1779 - 1799 |
| o. Ksawern | 1778 - 1791 |
| o. Edward | 1781 - 1783 |
| o. Felicjan | 1781 - 1788 |
| o. Anioł | 1781 - 1783 |
| o. Spirydion | 1786 - 1787 |
| o. Benignus | 1784 |
| o. Baltazar | 1788 |
| o. Fryderyk | 1788 |
| o. Bruno | 1789 - 1790 |
| o. Jakub | 1790 - 1802 |
| o. Euzebiusz | 1795 - 1802 |
| o. Walerian | 1795 |
| o. Władysław | 1795 - 1801 |
| o. Gabriel | 1797 |
| o. Fortunat | 1798 |
| o. Paulin | 1801 - 1810 |
| o. Wincenty | 1803 - 1804 |
| o. Benignus | 1807 - 1813 |
| o. Nikodem | 1802, 1818 - 1820 |
| o. Jakub | 1805 - 1809 |
| o. Bianon | 1805 - 1812 |
| o. Dominik | 1805 - 1813 |
| o. Andrzej | 1807 |
| o. Hieronim | 1810 |
| o. Karol | 1810, 1823 |
| o. Leon | 1811 |
| o. Ignacy | 1811 |
| o. Bonifacy | 1812 - 1814 |
| o. Maciej | 1813 - 1815 |
| o. Cyryl | 1814 - 1816, 1820 |
| o. Wacław | 1816 - 1823 |
| o. Fabian | 1817 - 1820 |
| o. Stefan | 1817 |
| o. Hieronim | 1818 |
| o. Maurycy | 1819 |
| o. Dionizy | 1820 - 1823 |
| o. Ilia | 1820 - 1826 |
| o. Aleksander | 1821 |
| o. Piotr | 1826 |
| o. Augustyn | 1823 - 1827 |
| o. Marcin | 1823 - 1824 |
| o. Melchior | 1824 - 1825 |
| o. Bronisław Jarosiński | |
| o. Paweł Lelito |
Przypisy
edytuj- ↑ K. Shastouski, Kościół M.B. Szkaplerznej i klasztor Karmelitów | miasto Miadzioł obwód miński [online], radzima.org [dostęp 2020-03-14].
- ↑ a b Klasztor pw. Matki Bożej Szkaplerznej [online], KarmeliciBosi.pl [dostęp 2020-03-14] (pol.).
- ↑ Kalwaria w Miadziole - Karmel.pl [online], Karmel - Karmelici Bosi, 11 marca 2020 [dostęp 2020-03-14] (pol.).