Parafia św. Anny w Pietkowie
Parafia pw. św. Anny w Pietkowie – rzymskokatolicka parafia należąca do dekanatu Łapy, diecezji łomżyńskiej, metropolii białostockiej. Siedziba parafii mieści się w Pietkowie.
kościół parafialny | |
Państwo | |
---|---|
Siedziba | |
Adres |
Pietkowo 52 |
Data powołania | |
Wyznanie | |
Kościół | |
Diecezja | |
Dekanat | |
kościół | |
Proboszcz |
ks. mgr Tadeusz Kaczyński |
Wezwanie | |
Wspomnienie liturgiczne |
św. Anny, św. Antoniego Padewskiego |
Położenie na mapie gminy Poświętne | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa podlaskiego | |
Położenie na mapie powiatu białostockiego | |
52°54′02,3″N 22°52′40,9″E/52,900639 22,878028 |
Zasięg parafii
edytujDo parafii należą wierni z miejscowości[1]: Pietkowo, Pietkowo II, Gabrysin, Józefin, Marynki, Turek, Wilkowo Nowe, Wilkowo Stare i Wołkuny.
Historia
edytujParafia pw. św. Anny została erygowana w 1522 r. z fundacji Mikołaja i Baltazara Pietkowskich.
Kościół parafialny
edytujObecny kościół murowany pw. św. Anny zbudowano w 1933 r. staraniem ks. prob. Antoniego Puchalskiego. Kościół konsekrowany 1.05.1938 r. przez Biskupa łomżyńskiego Stanisława Łukomskiego. W latach 1995–2000 staraniem ks. prob. Stanisława Mikuckiego odnowiono elewację zewnętrzną łącznie z dachem, a także uzupełniono wyposażenie kościoła.
Dawniej posiadane lub użytkowane przez parafię świątynie
edytujOstatni z kościołów drewnianych wybudowany w 1762 r. przez Leona Kuczyńskiego, Podkomorzego Ziemi Drohickiej, podówczas dziedzica dóbr pietkowskich spłonął w 1930 r.
Inne budowle parafialne i obiekty małej architektury sakralnej
edytujPlebania
edytujPlebania drewniana, wybudowana ok. 1762 r. staraniem dziedzica Pietkowa, jako kolatora; wpisana do rejestru zabytków.
Obiekty zabytkowe
edytuj- cmentarz rzym.-kat., pocz. XVIII, nr rej.: 662 z 30.12.1987
- plebania, drewn., 2 poł. XVIII, nr rej.: 803 z 25.08.1995[2].
Przypisy
edytuj- ↑ Diecezja łomżyńska – Parafia św. Anny w Pietkowie (2012-11-27).
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo podlaskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2024 .
Linki zewnętrzne
edytuj