Parafia Świętej Trójcy w Grabowie nad Pilicą

parafia rzymskokatolicka w diecezji radomskiej

Parafia Świętej Trójcy w Grabowie nad Pilicą – jedna z 8 parafii rzymskokatolickich dekanatu głowaczowskiego diecezji radomskiej.

Parafia Świętej Trójcy
Ilustracja
Kościół parafialny
Państwo

 Polska

Siedziba

Grabów nad Pilicą

Adres

ul. Kościelna 1
26-902 Grabów nad Pilicą

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Diecezja

radomska

Dekanat

głowaczowski

Kościół

Świętej Trójcy

Proboszcz

ks. Jan Pękacz

Wezwanie

Świętej Trójcy

Wspomnienie liturgiczne

Uroczystość Trójcy Świętej

Położenie na mapie gminy Grabów nad Pilicą
Mapa konturowa gminy Grabów nad Pilicą, w centrum znajduje się punkt z opisem „Parafia Świętej Trójcy”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Parafia Świętej Trójcy”
Położenie na mapie województwa mazowieckiego
Mapa konturowa województwa mazowieckiego, na dole znajduje się punkt z opisem „Parafia Świętej Trójcy”
Położenie na mapie powiatu kozienickiego
Mapa konturowa powiatu kozienickiego, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Parafia Świętej Trójcy”
Ziemia51°43′29″N 21°13′35″E/51,724722 21,226389

Historia

edytuj
 
Kościół tymczasowy

Parafia erygowana została około roku 1382 przez biskupa poznańskiego An­drzeja z Bnina. Należała początkowo do diecezji poznańskiej. Pierwszy kościół drewniany powstał wraz z erekcją parafii. Kolejny postawiony był w XVI w. i został spalony przez Szwedów w roku 1656. Następną świątynię modrzewiową, fundacji Ignacego Walewskiego podkomorzego królewskiego, wybudowano w 1776. Spłonęła ona w 1906. Wtedy też, do czasu wybudowania nowego kościoła, postawiono tymczasową kaplicę z materiału zakupionego z prezbiterium dawnego kościoła w Stromcu i umieszczono w niej dawny wielki ołtarz z obrazami. Obecny kościół według projektu arch. Tomasza Pajzderskiego zbudowany był w latach 1907–1912, staraniem księży Józefa Janiszewskiego, Stanisława Chatłasa, Stanisława Tomaszewskiego i Marcina Zarębowicza, dzięki wysiłkowi parafian i pomocy finansowej hr. Jana Zamoyskiego. Poświęcenie kamienia węgielnego odbyło się w 1910. Kościół poświęcony został w stanie surowym 2 września 1913 przez ks. Feliksa Kuropatwińskiego, dziekana z Kozienic. Konsekracji kościoła i wielkiego ołtarza pw. Trójcy Przenajświętszej dokonał 21 sierpnia 1922 bp Paweł Kubicki. Kościół został doszczętnie zburzony podczas II wojny światowej. W pierwszym okresie po wojnie urządzono prowizoryczną kaplicę ze starego baraku. Kościół został odbudowany na nowo w stylu neoromańskim w latach 1950–1953, staraniem ks. Czesława Rejdaka, według projektu arch. Janusza Kalbarczyka. Poświęcenie świątyni w stanie surowym nastąpiło 29 września 1953, a konsekracja 24 maja 1964. Kościół jest murowany z czerwonej cegły. Pochodzi ona w większości ze zburzonej w 1942 starej dzwonnicy. Jest to świątynia trójnawowa, dwuprzęsłowa, z transeptem, w stylu neoromańskim.

Proboszczowie

edytuj
  • 1946–1975 – ks. Czesław Rejdak
  • 1975–1989 – ks. Czesław Kasprzyk
  • 1989–1992 – ks. Krystyn Żebracki
  • 1992–2004 – ks. Andrzej Piotrowski
  • 2004–2016 – ks. kan. Stanisław Drąg
  • od 2016 – ks. Jan Pękacz

Terytorium

edytuj

Bibliografia

edytuj