Papirus 43
Papirus 43 (według numeracji Gregory-Aland), oznaczany symbolem – grecki rękopis Nowego Testamentu, spisany w formie kodeksu na papirusie. Paleograficznie datowany jest na VI albo VII wiek. Zawiera fragmenty Apokalipsy św. Jana.
| Data powstania |
VI/VII wiek |
|---|---|
| Rodzaj |
Kodeks papirusowy |
| Numer |
|
| Zawartość |
Apokalipsa św. Jana 2; 15-16 † |
| Język |
grecki |
| Typ tekstu |
tekst aleksandryjski |
| Kategoria |
II |
| Miejsce przechowywania |
Londyn |
Opis
edytujZachowały się fragmenty kodeksu z tekstem Apokalipsy św. Jana 2:12-13; 15:8-16:2[1].
Tekst
edytujTekst grecki rękopisu reprezentuje tekst aleksandryjski, Kurt Aland zaklasyfikował go do kategorii II[1].
Historia
edytujTekst rękopisu opublikowany został w 1922 roku[2], następnie przez Schofielda. Ernst von Dobschütz umieścił go na liście rękopisów Nowego Testamentu, w grupie papirusów, dając mu numer 43[3].
Rękopis datowany jest przez INTF na wiek VI albo VII[1].
Obecnie przechowywany jest w British Library (Inv. 2241) w Londynie[1].
Zobacz też
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ a b c d K. Aland, B. Aland: The Text of the New Testament: An Introduction to the Critical Editions and to the Theory and Practice of Modern Textual Criticism. przeł. Erroll F. Rhodes. Michigan: William B. Eerdmans Publishing Company, 1995, s. 98. ISBN 978-0-8028-4098-1.
- ↑ Friedrich Bilabel, Römerbrieffragmente, VBP IV, (Heidelberg 1924), pp. 28-31.
- ↑ K. Aland, B. Aland: The Text of the New Testament: An Introduction to the Critical Editions and to the Theory and Practice of Modern Textual Criticism. przeł. Erroll F. Rhodes. Michigan: William B. Eerdmans Publishing Company, 1995, s. 74. ISBN 978-0-8028-4098-1.
Bibliografia
edytuj- W. E. Crum, and H. I. Bell, Coptica III, Wadi Sarga: Coptic and Greek Texts from the Excavations Undertaken by the Byzantine Research Account, (Copenhagen, 1922), pp. 43–51.
- Ellwood M. Schofield, The Papyrus Fragments of the Greek New Testament, Southern Baptist Theological Seminary, Louisville, 1936, ss. 292-295.