Pancerniki typu Fusō
Pancerniki typu Fusō (扶桑型戦艦 Fusō-gata senkan) – seria japońskich pancerników z okresu I i II wojny światowej, składająca się z dwóch jednostek: „Fusō” i „Yamashiro”. Tuż po ukończeniu były to największe pancerniki świata[1].
Kraj budowy | |
---|---|
Użytkownicy | |
Stocznia | |
Wejście do służby | |
Planowane okręty |
2 |
Zbudowane okręty |
2 |
Dane taktyczno-techniczne | |
Wyporność |
standardowa: 34 700 t |
Długość |
212,7 m |
Szerokość |
30,6 m |
Zanurzenie |
9,6 m |
Napęd |
4 turbiny Brown-Curtis, 24 kotły Miyabara, 4 śruby, moc na próbach: 46 500 SHP, moc w służbie: 40 000 SHP |
Prędkość |
24,75 węzła |
Zasięg |
8000 mil morskich przy prędkości 14 węzłów |
Załoga |
1,4-1,9 tys. |
Uzbrojenie |
12 x 356 mm L/45 (6 x II) |
Okręty
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ Lengerer 2010 ↓, s. 32.
Bibliografia
edytuj- Mark E. Stille: Marynarka Wojenna Cesarstwa Japonii w wojnie na Pacyfiku. Poznań: Wydawnictwo Poznańskie, 2015, s. 115-120. ISBN 978-83-7976-319-1.
- Hans Lengerer. Pancerniki typów Fusô i Ise. Część I. „Morze, Statki i Okręty”. 10/2010. XV (106), s. 30-, październik 2010. ISSN 1426-529X.