Palagruža
Palagruža (wł.: Pelagosa) – archipelag małych wapiennych wysp na Adriatyku, w skład których wchodzą dwie największe, zwane Vela („wielka”) i Mala („mała”) oraz kilkanaście mniejszych (w tym Tarmuntona, Pupak, Kunj, Baba, Gaće, Galijula i inne). Największa, Vela Palagruža, ma powierzchnię 28,55 ha[2]; długość linii brzegowej wynosi 3 681 m, wysokość 92 m, długość 1 400 m, a szerokość 300 m. Archipelag położony jest 125 km na południe od Splitu, należy do okręgu administracyjnego Komiža i jest w zasadzie niezamieszkany, jeśli nie liczyć obsługi latarni, pracowników stacji meteorologicznej i turystów. Chorwacka nazwa wyspy pochodzi od włoskiej, natomiast włoska od greckiego słowa πέλαγος, oznaczającego „morze”.
Kontynent | |
---|---|
Państwo | |
Akwen | |
Populacja (2011) • liczba ludności |
|
Położenie na mapie Chorwacji | |
Położenie na mapie żupanii splicko-dalmatyńskiej | |
42°23′32″N 16°15′35″E/42,392222 16,259722 |
Podczas I wojny światowej wyspy należały do Austro-Węgier i z racji położenia pośrodku Adriatyku, były areną krótkotrwałych walk między Włochami, a Austro-Węgrami. Po raz pierwszy zostały ostrzelane i zajęte przez siły włosko-francuskie 10/11 lipca 1915. 13 lipca i 17 sierpnia pozycje włoskie były ostrzeliwane przez austro-węgierskie okręty, po czym 18/19 sierpnia placówka włoska została ewakuowana. Do końca wojny wyspy pozostały nieobsadzone[3].
Zobacz też
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ Državni zavod za statistiku Republike Hrvatske. Državni zavod za statistiku Republike Hrvatske. [dostęp 2020-03-21]. (chorw.).
- ↑ Coastline Lenghts and Areas of Islands in the Croatian Part of the Adriatic Sea Determined from the Topographic Maps at the Scale of 1:25 000. s. 16. [dostęp 2010-11-13]. (ang.).
- ↑ Károly Csonkaréti, Marynarka Wojenna Austro-Węgier w I wojnie światowej 1914-1918. Wydawnictwo: Arkadiusz Wingert, 2004. ISBN 83-918940-3-7, s. 97–102.