PZL.56 Kania

PZL.56 Kania (PZL-56) – projekt polskiego samolotu myśliwskiego konstrukcji inżyniera Wsiewołoda Jakimiuka, opracowywany w Państwowych Zakładach Lotniczych w roku 1939.

PZL.56 Kania
(PZL-56)
(dane przewidywane)

Dane podstawowe
Państwo	Polska
Producent	Państwowe Zakłady Lotnicze
Konstruktor	Wsiewołod Jakimiuk
Typ	prototyp samolotu myśliwskiego
Konstrukcja	całkowicie metalowy dolnopłat, podwozie chowane w locie
Załoga	1
Dane techniczne
Napęd	12-cylindrowy silnik widlasty Hispano-Suiza 12Z
Moc	1030-1177 kW (1400-1600 KM)
Wymiary
Osiągi
Prędkość maks.	ponad 500 km/h
Dane operacyjne
Uzbrojenie
1× Działko HS.404 kal. 20 mm zamontowane na osi śmigła 8× karabin maszynowy PWU wz. 36 kal. 7,92 mm w krawędzi natarcia skrzydeł 300-500 kg bomb na zaczepach pod kadłubem i/lub skrzydłami

Historia

Opracowywany w 1939 roku PZL.56 Kania, stanowił daleko posunięte rozwinięcie myśliwca PZL.50 Jastrząb. Projekt przewidywał wykorzystanie nowych, mocniejszych silników rzędowych Hispano-Suiza. Biorąc za pewnik przewidywania konstruktorów tego francuskiego silnika, że w krótkim czasie osiągnie on moc rzędu 1400 – 1600 KM, zakładano iż nowy samolot wykaże się dobrymi osiągami. Do roku 1939 silniki te jednak z zakładanej mocy 1400 – 1600 KM osiągnęły jedynie 1000 KM. Stawiało to pod znakiem zapytania planowane osiągi „Kani” czy nawet sens całego projektu PZL.56.

Służba w lotnictwie

Samolot ten nigdy nie wyszedł poza stadium projektu i tym samym nigdy nie trafił do produkcji oraz służby w lotnictwie.

Opis techniczny

Całkowicie metalowy (duralowy) dolnopłat. Podwozie samolotu klasyczne dwukołowe chowane z kółkiem ogonowym. Kabina pilota jednomiejscowa, zamknięta. Uzbrojenie to 4 karabiny maszynowe kaliber 7,92 mm oraz 1 działko, prawdopodobnie przewidywano także 300 lub 500 kg ładunek bombowy. Napęd to jeden silnik rzędowy Hispano-Suiza 12Z o mocy przewidywanej około 1000 KM a docelowej 1400-1600 KM.

Wersje

• PZL.56 – samolot myśliwski, projekt.

Dane

Źródło

Ogólne charakterystyki

• Napęd: 12-cylindrowy silnik rzędowy w układzie V Hispano-Suiza 12Z chłodzony cieczą o mocy około 1030-1177 kW (1400-1600 KM), napędzający 3-łopatowe metalowe śmigło.
• Uzbrojenie:
  • Strzeleckie: jedno stałe działko kalibru 20 mm typu Hispano-Suiza w przodzie kadłuba (strzelające przez wał śmigła) i osiem stałych karabinów maszynowych kalibru 7,92 mm typu PWU wzór 36 (w tym dwa w przodzie kadłuba i sześć w skrzydłach lub – docelowo – wszystkie osiem w skrzydłach).
  • Bombowe: do 500 kg bomb na zewnętrznych zaczepach pod kadłubem i/lub skrzydłami.

Osiągi

• Prędkość maksymalna: (planowana) powyżej 500 km/h

Bibliografia

• Glass Andrzej: Polskie Konstrukcje Lotnicze Vol.3. Sandomierz: Wydawnictwo Stratus, 2008, s. 372. ISBN 978-83-89450-84-5.