PWS-6

PWS-6
	Dane podstawowe
Państwo	Polska
Producent	Podlaska Wytwórnia Samolotów
Typ	samolot towarzyszący
Konstrukcja	dwupłat o konstrukcji drewnianej, podwozie klasyczne – stałe
Załoga	2 (pilot, obserwator)
	Historia
Data oblotu	1930
	Dane techniczne
Napęd	1 silnik gwiazdowy, 9-cylindrowy Škoda-Wright Whirlwind J5
Moc	220 KM (162 kW)
	Wymiary
Rozpiętość	9,60 m
Długość	6,98 m
Wysokość	2,95 m
Powierzchnia nośna	25,00 m²
	Masa
Własna	800 kg
Startowa	1 175 kg
	Osiągi
Prędkość maks.	186 km/h
Prędkość wznoszenia	5,85 m/s
Pułap	4 530 m
Zasięg	640 km
	Dane operacyjne
	Uzbrojenie
	nie zamontowano
	Użytkownicy
	Polska
	Multimedia w Wikimedia Commons

PWS-6 – polski samolot towarzyszący. Opracowany i zbudowany w 1930 roku w Podlaskiej Wytwórni Samolotów w Białej Podlaskiej.

Historia

Pod koniec 1929 roku inżynierowie Aleksander Grzędzielski i August Bobek-Zdaniewski z Podlaskiej Wytwórni Samolotów rozpoczęli projektowanie udoskonalonej wersji samolotu PWS-5t2. Układ nowej konstrukcji oparli na doświadczeniach uzyskanych przy samolotach PWS-5 i PWS-12. Projekt został ukończony na początku 1930 roku, otrzymał on nazwę PWS-6. Na polecenie dyrektora wytwórni rozpoczęto budowę prototypu, który ukończono jesienią 1930 roku.

Prototyp samolotu PWS-6 był samolotem dwupłatowym o konstrukcji drewnianej. W odróżnieniu od samolotu PWS-5t2 miał grubszy kadłub i zaokrąglone końce płatów i usterzenia. Samolot ten jako pierwszy w Polsce posiadał skrzela (sloty) i to automatyczne. Podczas lotu skrzela szczelnie przylegały do płata nie wystając poza jego obrys. Przy zwiększeniu kąta natarcia płata (zadzieranie przodu kadłuba do góry), co ma miejsce w trakcie lądowania, wyssane skrzela otwierały się samoistnie przeciwdziałając przepadnięciu.

Pod koniec 1930 roku pilot fabryczny Franciszek Rutkowski dokonał oblotu prototypu samolotu PWS-6. Podczas prób w locie prototyp spisywał się bardzo dobrze. W połowie 1931 roku został poddany próbom w Instytucie Badań Technicznych Lotnictwa w Warszawie, gdzie uzyskał dobrą opinię, znacznie przewyższającą ocenę samolotu PWS-5t2. Dzięki dobrej wytrzymałości konstrukcji samolot PWS-6 mógł wykonywać akrobację. Z wyłączonym silnikiem samolot łagodnie opadał w locie ślizgowym, a krótki rozbieg i dobieg wymagały zaledwie 50 m.

Mimo udanej konstrukcji i dobrych właściwości pilotażowych, nie podjęto produkcji seryjnej samolotu PWS-6. Wcześniej bowiem podjęto decyzję o seryjnej produkcji dla wojska samolotu Lublin R.XIII, który był przeznaczony do takich samych zadań.

Wyprodukowano tylko jeden prototypowy egzemplarz samolotu PWS-6.

Użycie w lotnictwie polskim

W związku z nie podjęciem produkcji seryjnej samolot ten nie był używany przez lotnictwo polskie, choć jego projekt był opracowany pod kątem zastosowania w lotnictwie wojskowym.

Opis techniczny

Samolot PWS-6 był dwumiejscowym samolotem towarzyszącym, dwupłatem o konstrukcji drewnianej.

Kadłub o przekroju owalnym miał konstrukcję kratownicową, drewnianą. Pokrycie kadłuba od silnika do ściany ogniowej stanowiła blacha duralowa, dalej do końca pokryty był on płótnem. Z przodu kadłuba na łożu ze spawanych rur stalowych umieszczony był silnik gwiazdowy, osłonięty pierścieniem Townenda, napędzający śmigło dwułopatowe początkowo drewniane, później metalowe. Za ścianą ogniową w kadłubie znajdował się zbiornik paliwa o pojemności 210 litrów. Dalej usytuowane były kolejno odkryte kabiny: najpierw pilota, potem obserwatora. W obu kabinach zamontowano sterownice. Kabinę pilota wyposażono w niezbędny zestaw przyrządów pokładowych, w kabinie obserwatora przewidziano umieszczenie radiostacji i obrotnicy dla karabinu maszynowego. Na końcu kadłuba zamontowane był usterzenie klasyczne o konstrukcji drewnianej, kryte sklejką i płótnem. Statecznik poziomy podparty był zastrzałami, a pionowy usztywniony drutem. Do spodu kadłuba zamocowano trójgoleniowe stałe podwozie główne z amortyzatorami olejowo-powietrznymi. Płozę ogonową wykonano ze stalowej sprężyny piórkowej. Płaty miały kształt prostokątny i zaokrąglone końcówki. Były one dwudźwigarowe, o konstrukcji drewnianej. Pokrycie do pierwszego dźwigara stanowiła sklejka, dalej płótno. Z przodu na górnym płacie znajdowały się wąskie skrzela (sloty) automatyczne angielskiej firmy Handley Page, a na krawędzi spływu powietrza płata dolnego klapolotki.

Bibliografia

Tadeusz Chwałczyk, Andrzej Glass: Samoloty PWS. Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, 1970, s. 144-145, seria: Biblioteczka Skrzydlatej Polski. Nr 50. ISBN 83-206-0899-6. OCLC 69481850.
Jerzy B. Cynk: Polish aircraft 1893-1939. London: Putman & Company, 1971, s. 394-400. ISBN 0-370-00085-4. OCLC 831346721.
Andrzej Glass: Polskie konstrukcje lotnicze 1893-1939. Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, 1976, s. 182-183. OCLC 830596725.