Płyn dziąsłowy
Płyn dziąsłowy (skrót PD, ang. GCF – Gingival crevicular fluid) – bogaty w składniki odżywcze płyn będący mieszaniną komórek i substancji wydzielanych w rowku dziąsłowym, ułatwiający adhezję nabłonka. Są to głównie przeciwciała, komórki (wymienione w tabeli poniżej), białka i jony.
Wśród przeciwciał dominują immunoglobuliny G, występują również IgM i IgA[1]. Spośród składników obronnych organizmu znajduje się w nim również układ dopełniacza[1]. Białkami są przede wszystkim białka surowicy (np. albumina) i enzymy takie jak kolagenaza, elastaza, trypsyna, lizozym itp[1]. W skład jonów PD wchodzą zaś sód, potas, wapń, magnez, fosforany – tak więc skład jonowy jest podobny do śliny, z tą jednak różnicą, że stosunek K+/Na+ jest odwrotny oraz w PD nie występują węglany[1].
| typ komórek | płyn dziąsłowy | krew obwodowa |
|---|---|---|
| neutrofile | 91-97% | 60% |
| monocyty/makrofagi | 2-3% | 5-10% |
| limfocyty | 1-6% | 20-30% |
| limfocyty T | 29% | 50-75% |
| limfocyty B | 71% | 15-30% |
Jego wydzielanie wzrasta w stanach zapalnych przyzębia, co może przyczynić się do destrukcji tkanek przyzębia[1]. Badanie składu płynu dziąsłowego może być pomocne w ocenie stanu przyzębia[2].
Przypisy
edytuj- ↑ a b c d e Philip Marsh: Mikrobiologia jamy ustnej. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1994. ISBN 83-01-11326-X.
- ↑ a b Płyn dziąsłowy – czym jest i co umożliwia?
