Płaskowyż Amerykański

Płaskowyż Amerykański (ang. American Highland)[1] – rozległy region w środkowej części Antarktydy Wschodniej, położony między Ziemią Enderby a Ziemią Wilkesa, na wschód od Lodowca Lamberta, w głąb lądu od Wybrzeża Ingrid Christensen. Pokryty równinnym lądolodem, który wznosi się na wysokość 2000–3000 m. Obszar odkryty i nazwany w 1939 roku przez Lincolna Ellswortha[2][3].

Przypisy

edytuj
  1. Nazwa polska według KSNG: Urzędowy wykaz polskich nazw geograficznych świata. [w:] Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej [on-line]. Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2013. s. 674.
  2. American Highland, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2015-10-20] (ang.).
  3. American Highland. Scientific Committee on Antarctic Research (SCAR). [dostęp 2015-10-20]. (ang.).