Pędrusiowate (Apionidae) – rodzina chrząszczy z nadrodziny ryjkowców (Curculionoidea)[2][3][1] lub podrodzina chrząszczy z rodziny Brentidae[4][5]. Dawniej klasyfikowana jako podrodzina ryjkowcowatych z grupy Curculiones phanerognathi[6]. Rozprzestrzenione są kosmopolitycznie[6].

Pędrusiowate
Apioninae[1]
Schönherr, 1823
Ilustracja
Rhopalapion longirostre
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Gromada

owady

Podgromada

owady uskrzydlone

Rząd

chrząszcze

Podrząd

chrząszcze wielożerne

Infrarząd

Cucjiformia

Nadrodzina

ryjkowce

Rodzina

Brentidae

Podrodzina

Pędrusiowate

Wśród ryjkowców (Curculionidea) pędrusiowate wyróżniają się prostymi, nie załamanymi kolankowato, czułkami oraz bardzo długimi krętarzami odsuwającymi uda od bioder, tak że nie stykają się ze sobą w ogóle. Głowa mniej lub bardziej stożkowata, przedłużona w ryjek. Ryjek cienki, długi, cylindryczny, prosty lub zakrzywiony. Czułki osadzone po bokach ryjka, proste, zakończone wrzecionowatą buławką. Załamanie czułków występuje tylko u bardzo szczególnych gatunków i nieraz tylko u samców. Przedplecze cylindryczne. Tarczka mała, trójkątna. Pokrywy rozszerzające się ku tyłowi gdzie szeroko zaokrąglone, rzadziej cylindryczne lub owalne, zakrywają cały odwłok. Skrzydła tylne najczęściej normalnie rozwinięte. Ciało ciemno ubarwione, mniej lub bardziej owłosione, punktowane i pomarszczone[6]

Biologia

edytuj

Pędrusiowate są wyłącznie roślinożerne. Beznogie larwy przechodzą rozwój w owocach, pączkach kwiatowych, młodych pędach, liściach i korzeniach. Przeobrażenie następuje najczęściej w miejscu żerowania larwy. Dorosłe odżywiają się rośliną żywicielską larw, przy czym zjadają także gatunki najbardziej z nią spokrewnione[6].

Systematyka

edytuj

Według P. Boucharda i współpracowników podrodzinę pędrusiowatych dzieli się na 7 nadplemion. Uproszczony podział przedstawia się następująco[4]:

Fauna Polski

edytuj

Niektóre gatunki występujące w Polsce[7]:

  • Apion (Helianthemapion) aciculare Germar, 1817b
  • Apion (Ischnopterapion) aeneomicans Wencker, 1864
  • Apion (Aspidapion) aeneum (Fabricius 1775)
  • Apion (Cyanapion) aestimatum Faust 1891
  • Apion (Cyanapion) aethiops Herbst, 1797
  • Apion (Bothryorrhynchapion) afer Gyllenhal in Schönherr, 1833
  • Apion (Perapion) affine Kirby, 1808
  • Apion (Cyanapion) alcyoneum Germar, 1817b
  • Apion (Ceratapion) alliariae Herbst, 1797
  • Apion (Protapion) apricans Herbst, 1797
  • Apion (Ceratapion) armatum Gerstaecker, 1854
  • Apion (Protapion) assimile Kirby, 1808
  • Apion (Pseudoprotapion) astragali (Paykull, 1800)
  • Apion (Squamapion) atomarium Kirby, 1808
  • Apion (Pirapion) atratulum Germar, 1817b
  • Apion (Ceratapion) austriacum Wagner, 1904
  • Apion (Pseudoperapion) brevirostre Herbst, 1797
  • Apion (Omphalapion) buddebergi Bedel, 1887
  • Apion (Ceratapion) carduorum Kirby, 1808
  • Apion (Oxystoma) cerdo Gerstaecker, 1854

Przypisy

edytuj
  1. a b Apioninae, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. Apionidae. [w:] Fauna Europaea [on-line]. [dostęp 2015-10-11].
  3. Apionidae. [w:] Biodiversity Map [on-line]. [dostęp 2015-10-11].
  4. a b Patrice Bouchard i inni, Family-group names in Coleoptera (Insecta), „ZooKeys”, 88, 2011, s. 1–972, DOI10.3897/zookeys.88.807.
  5. Brentidae. [w:] BioLib.cz [on-line]. [dostęp 2015-10-11].
  6. a b c d Ryszard Bielawski: Klucze Do Oznaczania Owadów Polski: cz. XIX Chrząszcze – Coleoptera: z. 98a Ryjkowce – Curculionidae. Wstęp i podrodzina Apioninae. Warszawa: Polskie Towarzystwo Entomologiczne, Wydawnictwo Naukowe PWN, 1965, s. 13–16.
  7. Apionidae – Archiwum KFP [online], coleoptera.ksib.pl [dostęp 2017-11-15].