Pęcherzyki Saviego
Pęcherzyki Saviego[1][2] (ang. Savi's vesicles) – narządy zmysłów występujące u niektórych spodoustych np. u drętw.
Pęcherzyki te znajdują się w skórze właściwej przedniej części głowy ryby[2], gdzie tworzą duże skupienia, liczące 100–200 sztuk[1]. Pęcherzyki te nie mają ujścia na zewnątrz, a każdy z nich zawiera pojedynczy neuromast[2]. Wyściełane są mechanoreceptorowym nabłonkiem zmysłowym, złożonym z dwóch rodzajów komórek: podporowych i zmysłowych. Komórki podporowe mają na szczycie jednorzęskowe mikrokosmki i pełnią funkcję ochronną dla zmysłowych oraz funkcję wydzielniczą – możliwe, że ich wydzielina jest składową osklepka. Komórki zmysłowe mają na wierzchołkach kinocylia otoczone 40–50 stereocyliami, zbudowane z 11 mikrotubuli: 2 pośrodku i 9 dookoła nich. Unerwienie komórek podporowych zapewnią nerwy ruchowe, a zmysłowych nerwy czuciowe[1][3].
Funkcja pęcherzyków Saviego nie jest dostatecznie poznana. Przypuszcza się, że wychwytują zmiany ciśnienia słupa wody[2].
Narządy te zostały nazwane na cześć odkrywcy – Paolo Saviego[4]. Po raz pierwszy zostały opisane pod nazwą appareil folliculaire nerveux w publikacji z 1844 roku[5].
Przypisy
edytuj- ↑ a b c Wincenty Kilarski: Anatomia ryb. Warszawa: Powszechne Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 2012, s. 200-201.
- ↑ a b c d Zygmunt Grodziński: Anatomia i embriologia ryb. Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1981, s. 201-202.
- ↑ E. Nickel, S. Fuchs. Organization and ultrastructure of mechanoreceptors (Savi vesicles) in the elasmobranch Torpedo. „Journal of Neurocytology”. 3 (2), s. 161–177, 1974. DOI: 10.1007/BF01098387.
- ↑ S. German. The Vesicles of Savi. „Science”. 19 (474), s. 128, 1892. DOI: 10.1126/science.ns-19.474.128.
- ↑ C. Matteucci, P. Savi: Traité des phénomènes électro-physiologiques des animaux suivi D'Études anatomiques sur la systéme nerveux et sur l'organe électrique de la torpielle. Paris: 1844, s. 332-340.