Oznaki specjalistów wojsk lądowych i lotniczych

Oznaki specjalistów wojsk lądowych i lotniczych – zostały wprowadzone do użycia w latach 1970 i 1973. Prawo ich noszenia przysługiwało żołnierzom zawodowym oraz podoficerom i szeregowym zasadniczej służby wojskowej. Stanowiły one zewnętrzną formę wyróżniającą tych żołnierzy. Rysunki poszczególnych oznak przedstawiały charakterystyczne symbole broni lub znaków wojskowych występujących w danym rodzaju wojsk i służb. Posiadały one 4 klasy: 3, 2, 1 i Mistrzowską (oznaczane odpowiednio cyframi 3, 2, 1 oraz literą "M" w okręgu). Tłoczone były z tworzywa sztucznego barwy srebrnej na miękkich podkładkach koloru khaki (wojska lądowe) i koloru chabrowego (wojska lotnicze i OPK) o średnicy 70 mm[1].
Według Zarządzenia Ministra Obrony Narodowej nr 8/MON z dnia 23 stycznia 1973 roku oznaki noszono na lewym rękawie kurtki mundurowej i płaszcza 4cm "powyżej linii poziomej przedramienia przy zgiętym łokciu"[2]. Informator mundurowy dla żołnierzy niezawodowych z 1989 roku przewidywał noszenie oznak 6 cm poniżej wszycia rękawa[3].

Oznaki specjalistów wojsk lądowych

edytuj
Oznaka Opis Oznaka Opis
 
pancerny wóz bojowy
 
czołg ze stylizowanym skrzydłem husarskim
 
dwie skrzyżowane lufy armatnie
 
  • oznaka specjalisty artylerii przeciwlotniczej
skrzyżowane lufa armatnia i strzała
 
skrzyżowane rakiety
 
  • oznaka specjalisty wojsk inżynieryjnych
w zębatym kole kotwica i paląca się mina
 
  • oznaka specjalisty wojsk chemicznych
wiązki promieniowania alfa, beta i gamma
 
  • oznaka specjalisty wojsk łączności
poziome fale radiowe, na których błyskawica
 
  • oznaka specjalisty wojsk radiotechnicznych
rozchodzące się fale radiowe, na których błyskawica
 
  • oznaka specjalisty wojsk kolejowych i drogowych
miecz skrzyżowany ostrzem ku dołowi, po jego bokach stylizowane
skrzydło oraz połowa koła kolejowego
 
  • oznaka specjalisty służby kwatermistrzowskiej
w zębatym kole skrzyżowane miecz i kłos żyta
 
  • oznaka specjalisty służby uzbrojenia
dwie skrzyżowane lufy armatnie i płomień
 
  • oznaka specjalisty służby topograficznej
południk i równoleżnik przecięte łatą mierniczą
 
  • oznaka specjalisty służby zdrowia
laska i wąż Eskulapa
 
  • oznaka kierowcy samochodowego
kierownica samochodowa, a na jej górnym ramieniu proporczyk
 
dwa skrzyżowane miecze ostrzami ku dołowi oraz napis WSW
 
  • oznaka specjalisty służby kulturalno oświatowej
fragment kolumny jońskiej, po bokach liście laurowe
 
  • oznaka specjalisty nurka-płetwonurka
hełm skafandra nurka
 
  • oznaka specjalisty orkiestranta
lira

Oznaki specjalistów wojsk lotniczych i OPK

edytuj
Oznaka Opis Oznaka Opis
 
  • oznaka strzelca pokładowego - radiotelegrafisty
stylizowany ptak w locie, w otoku liście laurowe
 
  • oznaka mechanika lotniczego
stylizowane skrzydełko, oraz silnik gwiaździsty w półwieńcu
laurowym
 
  • oznaka specjalisty służby elektrogazowej
błyskawica w otoku liści laurowych
 
  • oznaka specjalisty artylerii przeciwlotniczej
skrzyżowane lufa armatnia i strzała
 
  • oznaka specjalisty służby meteorologicznej
meteorograf, powyżej samolot
 
  • oznaka specjalisty służby fotograficznej
samolot, rozchodzące się promienie tworzące siatkę fotograficzną
 
  • oznaka specjalisty służby inżynieryjnej
w zębatym kole kotwica i paląca się mina
 
  • oznaka specjalisty służby chemicznej
wiązki promieniowania alfa, beta i gammaa
 
  • oznaka specjalisty służby łączności
poziome fale radiowe, na których błyskawica
 
  • oznaka specjalisty służby radiotechnicznej
rozchodzące się fale radiowe, na których błyskawica
 
  • oznaka specjalisty służby kwatermistrzowskiej
w zębatym kole skrzyżowane miecz i kłos żyta
 
  • oznaka specjalisty służby uzbrojenia
dwie skrzyżowane lufy armatnie i płomień
 
  • oznaka specjalisty służby topograficznej
południk i równoleżnik przecięte łatą mierniczą
 
  • oznaka specjalisty służby zdrowia
laska i wąż Eskulapa
 
  • oznaka kierowcy samochodowego
kierownica samochodowa, a na jej górnym ramieniu proporczyk
 
  • oznaka mechanika samochodowego
oznaka służby samochodowej (uskrzydlona oś samochodu z kołami
i kierownicą), klucz francuski i połowa koła zębatego
 
  • oznaka specjalisty służby kulturalno oświatowej
fragment kolumny jońskiej, po bokach liście laurowe
 
dwa skrzyżowane miecze ostrzami ku dołowi oraz napis WSW

Zobacz też

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. Mieczysław Wełna: Odznaki i oznaki Ludowego Wojska Polskiego; katalog. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1989, s. 94.
  2. Zarządzenia Ministra Obrony Narodowej nr 8/MON z dnia 23 stycznia 1973 roku
  3. Informator mundurowy dla żołnierzy niezawodowych (Mund 74/89). Warszawa: 1989, s. 43.

Bibliografia

edytuj
  • Mieczysław Wełna: Odznaki i oznaki Ludowego Wojska Polskiego; katalog. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1989. ISBN 83-04-02954-5.
  • Zdzisław Sawicki: Odznaki Wojska Polskiego 1943 - 2003; katalog zbioru falerystycznego; 3. Warszawa: Agencja Wydawnicza CB, 2004. ISBN 83-1109-816-6.
  • Dziennik Rozkazów MON, 1973 r., Poz. 3.
  • Zarządzenie Ministra Obrony Narodowej nr 8/MON z dnia 23 stycznia 1973 r. w sprawie odznak specjalistów wojskowych i instruktorów spadochronowych oraz oznaki organizacyjnej podhalańskiej jednostki wojsk obrony wewnętrznej.
  • Informator mundurowy dla żołnierzy niezawodowych (Mund 74/89). Warszawa 1989.