Ozierce (obwód witebski)
Ozierce[2] (błr. Азярцы, Aziarcy; ros. Озерцы, Oziercy) – agromiasteczko na Białorusi, w obwodzie witebskim, w rejonie głębockim. Jest siedzibą sielsowietu Ozierce.
 Kościół katolicki w Oziercach | |
| Państwo | |
|---|---|
| Obwód | |
| Rejon | |
| Sielsowiet | |
| Populacja (2009) • liczba ludności |
|
| Nr kierunkowy |
+375 2156 |
| Kod pocztowy |
211802 |
| Tablice rejestracyjne |
2 |
Położenie na mapie obwodu witebskiego  | |
Położenie na mapie Białorusi  | |
 55°11′32,0″N 27°46′36,0″E/55,192222 27,776667
| |
Położenie
edytujMiejscowość leży 8 km na północny wschód od Głębokiego. Nazwa pochodzi od jeziorek leżących wokół wsi. 2 km na południowy wschód od wsi przebiega droga R45 Połock–Głębokie.
Historia
edytujWieś Jezierce była znana w 1744 roku jako miejscowość w parafii w Głębokiem[3]. W 1870 roku wieś leżała w wołoście Głębokie, w powiecie dziśnieńskim guberni wileńskiej. Majątek ziemski Ozierce należał wówczas do rodziny Korsaków.
Folwark i dobra Ozierec zostały opisane w Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego[4]. Z opisu wynika, że w 1886 roku w dobrach mieszkało 497 osób, liczyły one 5818 dziesięcin ziemi dworskiej. Znajdowała się tu gorzelnia oraz kościół filialny ufundowany przez Korsaków.
W okresie międzywojennym majątek i kolonia leżały w granicach II Rzeczypospolitej w gminie wiejskiej Głębokie, w powiecie dziśnieńskim, w województwie wileńskim.
Według Powszechnego Spisu Ludności z 1921 roku majątek zamieszkiwało 155 osób, 86 było wyznania rzymskokatolickiego, 68 prawosławnego a 1 ewangelickiego. Jednocześnie 126 mieszkańców zadeklarowało polską a 29 białoruską przynależność narodową. Było tu 10 budynków mieszkalnych[5].
W 1931 majątek liczył 12 domów, które zamieszkiwało 143 osoby[6].
Po agresji ZSRR na Polskę w 1939 roku wieś znalazła się pod okupacją sowiecką, w granicach BSRR. Leżała w rejonie głębockim obwodu wilejskiego. W latach 1941–1944 była pod okupacją niemiecką. Następnie leżała w BSRR, od 20 września 1944 w obwodzie połockim, od 8 stycznia 1954 r. w obwodzie mołodeczańskim, a od 20 stycznia 1960 r. w obwodzie witebskim.
Od 1991 roku w Republice Białorusi.
Obecnie
edytujW 1995 roku w miejscowości znajdowało się 306 gospodarstw, 786 mieszkańców. W 2010 roku istniały 273 domy, 680 mieszkańców. Znajduje się tutaj szkoła średnia, centrum kulturalno-sportowe, biblioteka z muzeum etnograficznym oraz przychodnia zdrowia.
Dwór
edytujMiejscowe dobra należały niegdyś do Ciechanowieckich, później przez dłuższy czas do Korsaków. Chorąży Michał Korsak sprzedał dobra Józefowi Korsakowi, po którym odziedziczył je jego syn Erazm, marszałek lepelski[4]. W końcu XIX wieku odziedziczyła je jego córka Zofia Oskierczyna i do 1939 roku dobra należały do rodu Oskierków.
W miejscowości znajduje się późnoklasycystyczny dwór z drugiej połowy XIX w., wybudowany prawdopodobnie przez Korsaków. Budynek został wpisany do Państwowego spisu historycznych i kulturowych zabytków Republiki Białorusi. Dwór składa się z dwóch parterowych prostopadłych korpusów wzniesionych na planach prostokątów. Elewacje ozdabiają boniowanie, nadokienniki i fryz arkadowy. Obecnie w budynku mieszczą się biura.
Zachowały się fragmenty parku dworskiego, stajnie oraz budynki gospodarcze. Jeden z budynków gospodarczych został zburzony na pocz. XXI w. w celu budowy kościoła katolickiego św. Apostołów Piotra i Pawła.
Parafia rzymskokatolicka
edytujMiejscowość jest siedzibą parafii św. Apostołów Piotra i Pawła w Oziercach, w dekanacie głębockim diecezji witebskiej[7]. Kościół parafialny został wybudowany w 2007 roku.
Przypisy
edytuj- ↑ Liczby ludności miejscowości obwodu witebskiego na podstawie spisu ludności wg stanu na dzień 14 października 2009 roku. (ros.).
- ↑ Urzędowy wykaz polskich nazw geograficznych świata. Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2019. ISBN 978-83-254-2578-4.
- ↑ Spis parafii diecezji wileńskiej z 1744 roku. 2011-02-20. [dostęp 2017-03-23].
- ↑ a b Ozierec, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VII: Netrebka – Perepiat, Warszawa 1886, s. 786.
- ↑ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej: opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych., t. 7, część 2, 1924, s. 46.
- ↑ Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, t. 1, Warszawa 1938, s. 16.
- ↑ Catholic.by - Diecezja Witebska (Vitebscen(sis)) [online], catholic.by [dostęp 2017-03-23] [zarchiwizowane z adresu 2016-04-15] (pol.).