Otton Beiersdorf
polski historyk
Otton Beiersdorf (ur. 19 marca 1914 w Krakowie; zm. 16 lipca 2006 tamże[1]) – polsko-austriacki historyk, profesor Uniwersytetu Jagiellońskiego i Wyższej Szkoły Pedagogicznej.
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Miejsce spoczynku | |
| Zawód, zajęcie |
historyk, nauczyciel akademicki |
| Alma Mater | |
| Dzieci |
Życiorys
edytujUrodził się w autochtonicznej rodzinie niemieckiej jako jedyny syn Niemca sudeckiego z okolic Kaaden Waldemara Beiersdorfa (1873-1938) i Emmy z d. Grünhauser (1890-1919), córki Edmunda - dagerotypiarza i litografa, jednego z pionierów fotografii w Krakowie[2]. Po II wojnie światowej rozpoczął pracę naukową na Uniwersytecie Jagiellońskim, a następnie na Wyższej Szkole Pedagogicznej, zajmując się historią Polski XIX wieku[3]. Do jego ważniejszych prac zaliczyć można:
- Papiestwo a sprawa polska
- Rewolucja francuska 1789-1794 (1960)
- Kraków wobec powstania listopadowego (1981)
- Galicja wobec powstania styczniowego (1990)
Zmarł w Krakowie i został pochowany na cmentarzu Rakowickim.
Przypisy
edytuj- ↑ Nekrolog ze zbiorów Biblioteki Jagiellońskiej
- ↑ Beata Grünhauser: Genealogia rodzinna Grünhauserów i Hublów.
- ↑ Henryk W. Żaliński: Heleny Rzadkowskiej badania dziejów Wielkiej Emigracji i powstania styczniowego. Wyższa Szkoła Pedagogiczna - wspomnienia.