Osztawa
Osztawa (bułg. Ощава[3]) – wieś w południowo-zachodniej Bułgarii, w obwodzie Błagojewgrad, w gminie Kresna. Według danych Narodowego Instytutu Statystycznego, 31 grudnia 2011 roku wieś liczyła 72 mieszkańców.
Państwo | |
---|---|
Obwód | |
Gmina | |
Powierzchnia |
35,746 km² |
Wysokość |
968 m n.p.m. |
Populacja (2011) • liczba ludności |
|
Nr kierunkowy |
074337 |
Kod pocztowy |
2847[2] |
Tablice rejestracyjne |
E (Бл) |
Położenie na mapie Bułgarii | |
41°47′24,36″N 23°13′39,72″E/41,790100 23,227700 |
Położenie
edytujPrzez Osztawę przepływa Diabelna rzeka. Na obszarze wsi znajdują się dwa źródła chłodnej wody mineralnej. Miejscowość znajduje się na drodze .
Historia
edytujW 1873 roku miejscowość posiadała 115 domostw i 380 mieszkańców[4]. W 1900 roku według Wasiła Kynczowa wieś zamieszkiwało 1350 ludzi – wszyscy chrześijanie[5]. W 1905 wybudowano szkołę podstawową, a mieszkańców było 1440[6]. W czasie wojen bałkańskich do legionu Macedońsko-Adrianopolskiego wstąpiło 5 ochotników[7]. W 1930 roku została zbudowana cerkiew Świętego Todora Tirona.
Demografia
edytujOsoby związane z Osztawą
edytuj- Stojan Korastoiłow – rewolucjonista
- Jane Kostadinow – duchowny, rewolucjonista
- Georgi Markow – piłkarz
- Georgi Trendafiłow – uczestnik powstania Kresnensko-Razłożko
Przypisy
edytuj- ↑ a b Справка за населението на с. Ощава, общ. Кресна, обл. Благоевград. Код по ЕКАТТЕ - 54537. nsi.bg. [dostęp 2013-08-01]. (bułg.).
- ↑ Baza kodów Pocztowych – Bułgaria. geopostcodes.com. [dostęp 2013-08-01]. (bułg.).
- ↑ Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej: Nazewnictwo geograficzne świata. Europa – część I. Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2009, s. 57. [dostęp 2013-08-01]. (pol.).
- ↑ Македония и Одринско. Статистика на населението от 1873 г.. Sofia: Македонски научен институт, 1995, s. 142-143.
- ↑ Васил Кънчов: Македония. Етнография и статистика. 1900. [dostęp 2013-08-02]. (bułg.).
- ↑ D.M. Brancoff: La Macédoine et sa Population Chrétienne. Paryż: 1905.
- ↑ Македоно-одринското опълчение 1912-1913 г. Личен състав. Главно управление на архивите, 2006, s. 868.