Ostróg (forteca)

Ostróg – nieduże umocnienie w formie budynku drewnianego ze strzelnicami, służące do obrony miejsc ważnych ze względów taktycznych^[1]. Otoczone palisadą, wałem ziemnym i fosą. Stosowane na wschodzie Europy od średniowiecza do XVII wieku.

Ostrogiem nazywa się również schron bojowy, budowany przeważnie w lasach, przystosowany do prowadzenia ognia półokrężnego lub okrężnego^[2].

Zobacz też

ostróg forteczny

Przypisy

↑ Architektura obronna w krajobrazie Polski 1996 ↓, s. 538,.
↑ Mała encyklopedia wojskowa 1970 ↓, s. 547, t.2.

Bibliografia

Janusz Bogdanowski: Architektura obronna w krajobrazie Polski od Biskupina do Westerplatte. Warszawa-Kraków: PWN, 1996.
Praca zbiorowa: Mała encyklopedia wojskowa. Warszawa: MON, 1970.

[CITEREFArchitektura_obronna_w_krajobrazie_Polski1996538,-1] Architektura obronna w krajobrazie Polski 1996 ↓, s. 538,.

[CITEREFMała_encyklopedia_wojskowa1970547,_t.2-2] Mała encyklopedia wojskowa 1970 ↓, s. 547, t.2.

[1]

[2]