Osiem cnót rycerskich
Osiem cnót rycerskich – zbiór kanonicznych cnót stanowiących podstawę honorowego kodeksu rycerza. Społeczeństwo było przekonane o tym, że rycerz, który odznaczył się cnotami był postawiony wyżej w hierarchii, uszlachetniony. Stawał się on wówczas najczęstszym tematem eposów rycerskich i wzorem do naśladowania.
Do zbioru tych cnót należały:
- fidelitas /lojalność, wierność/
- pietas /pobożność/
- virtus /męstwo/
- prudentia /roztropność/
- curiositas /dworność/
- largitas /hojność/
- honestas /uczciwość/
- honorus /honor, uznanie innych/
Cnotami tymi po dziś dzień podążają konfratrzy zakonów rycerskich, np. Zakonu Kawalerów Maltańskich, posługujący się symbolem ośmioramiennego krzyża. Ramiona te są odwzorowaniem i przypomnieniem ośmiu cnót rycerskich[1].
Przypisy
edytuj- ↑ Osiem cnót rycerskich [online], Google Arts & Culture [dostęp 2022-02-28] (pol.).