Order Błyszczący (fr. Ordre du Nichan El-Anouar)[1]order ustanowiony w 1887 w Tadżurze, znajdującej się w Somali Francuskim. W latach 1896–1963 nadawany jako francuskie odznaczenie kolonialne[2][3].

Order Błyszczący
Ordre du Nichan El-Anouar
Awers
Awers insygniów III klasy
Baretka
Baretka w latach 1899–1963
Baretka
Baretka w latach 1887–1899
Ustanowiono

1887/1896

Wycofano

1963

Powyżej

Order Gwiazdy Anżuanu

Poniżej

Order Gwiazdy Czarnej

Powiązane

Order Narodowy Zasługi

Historia

edytuj
 
Marokańczyk z dwoma odznaczeniami na piersi: Orderem Błyszczącym V klasy i Orderem Palm Akademickich III klasy.

Order ustanowił w październiku 1887 sułtan Hamed ben Mohamed, władca Tadżury[4], znajdującej się we francuskim Somali. Uznany został przez władze Francji 17 lipca 1888, a później wcielony w szereg francuskich odznaczeń kolonialnych dekretami z 10 i 23 maja 1896[4][5] i nadawany zarówno Francuzom jak i obcokrajowcom[3]. Administracją orderu zajmowała się Kancelaria Legii Honorowej, a każdy prezydent Francji był uprawniony do noszenia jego najwyższej klasy – Wielkiego Krzyża[4].

Dekretem prezydenckim Charlesa de Gaulle’a (6 grudnia 1963) order został wycofany wraz z piętnastoma innymi francuskimi odznaczeniami resortowymi i kolonialnymi. Zostały one zastąpione nadawanym za wybitne zasługi Orderem Narodowym Zasługi. Odznaczeni utrzymali prawo do noszenia orderu[3][5][6][a].

Podział na klasy (1899–1963)

edytuj
Klasy Nazwa polska Nazwa francuska[4] Baretka
I klasa Krzyż Wielki Grand-croix  
II klasa Wielki Oficer Grand officier  
III klasa Komandor Commandeur  
IV klasa Oficer Officier  
V klasa Kawaler Chevalier  

Wygląd

edytuj

Odznaka orderowa miała kształt srebrnej dziesięcioramiennej gwiazdy, z dodatkowymi pięcioramiennymi złotymi gwiazdkami pomiędzy ramionami. Wewnątrz znajdował się okrągły medalion ze srebrną pięcioramienną gwiazdą na niebieskim tle, otoczony czerwonym pierścieniem ze złotym napisem w języku arabskim: Nichan el Anouar. Odznaka wieszana była na zawieszce w kształcie korony zwieńczonej małym złotym półksiężycem, mocowanej do wstęgi za pomocą kółeczka. Gwiazda orderowa miała wygląd identyczny z odznaką, ale bez korony. Wstęga orderowa była ciemnoniebieska z pojedynczym białym szerokim paskiem pośrodku[2] od 1899, a w latach 1887–1899 była czerwona, z czarnym szerokim paskiem pośrodku i biało-niebieskimi wąskimi paskami wzdłuż obu krawędzi[4].

Odznaczeni

edytuj
Z tym tematem związana jest kategoria: Odznaczeni Orderem Błyszczącym.
  1. . Pozostałe odznaczenia wycofane tym samym dekretem (z datą ustanowienia):

Przypisy

edytuj
  1. Wiesław Bończa-Tomaszewski: Kodeks orderowy. Przepisy obowiązujące posiadaczy orderów, odznaczeń, medali i odznak. Warszawa-Kraków: Główna Księgarnia Wojskowa, Drukarnia Narodowa, 1939, s. 299, 327.
  2. a b Paul Hieronymussen: Orders and Decorations of Europe in Color. Nowy Jork: MacMillan, 1967, s. 162.
  3. a b c Robert Werlich: Orders and Decorations of all Nations. Ancient and Modern. Civil and Military. Waszyngton: Quaker Press, 1963, s. 90, 102. (ang.).
  4. a b c d e Marc Champenois: Ordre du Nichan El-Anouar . [w:] Les décorations Francaises [on-line]. france-phaleristique.com. [dostęp 2015-11-05]. (fr.).
  5. a b Les ordres coloniaux devenus ordres de la France d’outre-mer. legiondhonneur.fr (Grande chancellerie de la Légion d'honneur). [dostęp 2015-11-05]. (fr.).
  6. Décret n°63-1196 du 3 décembre 1963 portant création d'un ordre national du Mérite. legifrance.gouv.fr. [dostęp 2015-11-05]. (fr.).