Omłyńce

(Przekierowano z Omułyńce)

Omłyńce, także: Omułyńce, Omelańce (biał. Амлынцы, Amłyncy; ros. Амлынцы, Amłyncy) – wieś na Białorusi, w obwodzie mińskim, w rejonie nieświeskim, w sielsowiecie Siejłowicze.

Omłyńce
Амлынцы
Амлынцы
Państwo

 Białoruś

Obwód

 miński

Rejon

nieświeski

Sielsowiet

Siejłowicze

Populacja (2019)
• liczba ludności


89[1]

Kod pocztowy

222604

Położenie na mapie obwodu mińskiego
Mapa konturowa obwodu mińskiego, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Omłyńce”
Położenie na mapie Białorusi
Mapa konturowa Białorusi, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Omłyńce”
Położenie na mapie Polski w 1939
Mapa konturowa Polski w 1939, po prawej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Omłyńce”
Ziemia53°17′55″N 26°42′53″E/53,298611 26,714722

Historia

edytuj

W Rzeczypospolitej Obojga Narodów znajdowały się w województwie nowogródzkim, w powiecie nowogródzkim. W 1598 wojewoda trocki Mikołaj Krzysztof Radziwiłł „Sierotka” nadał Omułyńce na uposażenie proboszcza nieświeskiego[2][3][4].

W XIX i w początkach XX w. położone były w Rosji, w guberni mińskiej, w powiecie nowogródzkim, w gminie Howiezna[2].

W dwudziestoleciu międzywojennym leżały w Polsce, w województwie nowogródzkim, w powiecie nieświeskim[a], w gminie Howiezna[5].

Po II wojnie światowej w granicach Związku Sowieckiego. Od 1991 w niepodległej Białorusi.

  1. Przynależność powiatowa zmieniała się. Miejscowość leżała w powiatach słuckim (do 1919), baranowickim (1919 - 1920) i nieświeskim (1920 - 1945)

Przypisy

edytuj
  1. Liczby ludności miejscowości obwodu mińskiego na podstawie spisu ludności wg stanu na dzień 4 października 2019 roku.
  2. a b Omułyńce, pow. słucki, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VII: Netrebka – Perepiat, Warszawa 1886, s. 533.
  3. Nowosiółki (124), pow. słucki, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VII: Netrebka – Perepiat, Warszawa 1886, s. 282.
  4. Andrea Mariani. Duszpasterstwo jezuitów nieświeskich w XVII–XVIII wieku. Między ideałem potrydenckim a lokalnymi uwarunkowaniami. „Rocznik Lituanistyczny”. 2, 2016. Wydział Historyczny Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. 
  5. Baza Miejscowości kresowych. [dostęp 2024-10-14]. (pol.).

Bibliografia

edytuj