Omnibusy w Szczecinie
Omnibusy w Szczecinie – pierwszy w historii Szczecina system miejskiego publicznego transportu zbiorowego. Uruchomiony został w 1861 r., a zlikwidowany prawdopodobnie ok. 1880 r., czyli już po otwarciu tramwaju konnego.
| omnibus | |
 Kohlmarkt, dawny punkt początkowy najstarszej linii omnibusowej (zdjęcie z początku XX wieku) | |
| Państwo | |
|---|---|
| Lokalizacja | |
| Operator |
osoby prywatne i związek dorożkarzy |
| Liczba linii |
6 |
| Lata funkcjonowania |
1861–1880 |
Historia
edytujPionierem komunikacji omnibusowej w Szczecinie był prawdopodobnie A.M. Hammerstein[1]. Pierwsza linia trolejbusowa została uruchomiona 3 lub 4 maja 1861 r. i połączyła Kohlmarkt na Starym Mieście (Targ Węglowy, dziś część ul. Grodzkiej[2]) z browarem Johannisberg przy Warsower Strasse 101 (dziś ul. Zygmunta Krasińskiego). Niedługo potem powstała linia do etablissementu Tivoli przy Heinrichstrasse 20 (dziś ul. Ofiar Oświęcimia), a także do miejscowości Grabow i Frauendorf. W 1872 r. omnibusy połączyły Neumarkt z kompleksem Bethanien, a cztery lata później Königstor z Nemitzer Friedhof. W 1868 r. powstała jeszcze linia łącząca Lastadie z Kohlmarktem. Na liniach do Grabow i Frauendorf omnibusy kursowały co 15 minut, a na pozostałych co 30 minut. W 1880 r. pojawiła się kolejna linia, od Schneckentor do Pommerensdorfu[3].
Przypisy
edytuj- ↑ Wojciech Banaszak, Szczecińskie Przedsiębiorstwa Komunikacyjne – [online], Encyklopedia Pomorza Zachodniego - pomeranica.pl [dostęp 2024-06-23].
- ↑ Ulica Grodzka [online], Encyklopedia Pomorza Zachodniego - pomeranica.pl [dostęp 2024-06-23].
- ↑ Omnibusy konne 1861-1880, [w:] Remigiusz Grochowiak, Mirosław Janiak, Tramwaje w Szczecinie 1879-1945, wyd. 1, Poznań: Kolpress, 2019, s. 10-15, ISBN 978-83-943075-7-8 (pol.).