Omar Gonzalez

amerykański piłkarz

Omar Alejandro González (ur. 11 października 1988 w Dallas) – amerykański piłkarz pochodzenia meksykańskiego występujący na pozycji środkowego obrońcy, od 2024 zawodnik amerykańskiego FC Dallas.

Omar Gonzalez
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Omar Alejandro González

Data i miejsce urodzenia

11 października 1988
Dallas

Wzrost

196 cm

Pozycja

obrońca

Informacje klubowe
Klub

FC Dallas

Numer w klubie

3

Kariera juniorska
Lata Klub
2001–2005 Dallas Texans
2005 IMG Soccer Academy
2006–2008 Maryland Terrapins
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
2009–2015 Los Angeles Galaxy 205 (14)
2012 1. FC Nürnberg (wyp.) 0 (0)
2016–2019 Pachuca 87 (3)
2018–2019 Atlas FC (wyp.) 36 (2)
2019–2021 Toronto FC 64 (4)
2022–2023 New England Revolution 32 (1)
2024– FC Dallas 13 (0)
W sumie: 437 (24)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2005  Stany Zjednoczone U-17 5 (1)
2007  Stany Zjednoczone U-18 3 (2)
2010–2019  Stany Zjednoczone 52 (3)
W sumie: 60 (6)
  1. Aktualne na: 26 lipca 2024. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Kariera klubowa

edytuj

Gonzalez, syn meksykańskich imigrantów, pochodzi z miasta Dallas w stanie Teksas. Uczęszczał do tamtejszej Skyline High School, równocześnie występując w amatorskiej drużynie Dallas Texans SC, w którego barwach w 2005 roku został wybrany do USYSA All-American. Za sprawą udanych występów został objęty przez krajową federację planem Residency Program i przez kilka miesięcy terminował w związkowej akademii piłkarskiej IMG Soccer Academy w Bradenton na Florydzie. W późniejszym czasie studiował na University of Maryland, gdzie grał w uczelnianym zespole piłkarskim Maryland Terrapins. Spędził tam trzy lata, będąc czołowym zawodnikiem rozgrywek uniwersyteckich – w 2007 roku został mianowany ACC Defensive Player of Year, zaś w 2008 roku triumfował z Terrapins (mających w składzie graczy takich jak A.J. DeLaGarza, Maurice Edu czy Graham Zusi) w krajowych mistrzostwach uniwersyteckich (NCAA Division I Men's Soccer Championship) i znalazł się w najlepszej jedenastce sezonu (All-American First Team).

Wiosną 2009 Gonzalez został wybrany w MLS SuperDraft (z trzeciego miejsca) przez klub Los Angeles Galaxy, podpisując z nim profesjonalny kontrakt. W Major League Soccer zadebiutował 22 marca 2009 w zremisowanym 2:2 spotkaniu z D.C. United, od razu zostając kluczowym zawodnikiem formacji defensywnej. Premierowego gola w najwyższej klasie rozgrywkowej strzelił 4 kwietnia tego samego roku w przegranej 2:3 konfrontacji z Colorado Rapids. Już w swoim debiutanckim sezonie 2009 zajął pierwsze miejsce w rozgrywkach konferencji zachodniej i dotarł do finału MLS Cup (wicemistrzostwo MLS), a sam został wybrany odkryciem sezonu (MLS Rookie of the Year). W sezonie 2010 powtórzył sukces sprzed roku i uplasował się z Galaxy na pierwszej lokacie w konferencji, zaś w sezonie 2011 po raz trzeci z rzędu zanotował to osiągnięcia, a także wywalczył z ekipą prowadzoną przez Bruce'a Arenę trofeum MLS Cup (mistrzostwo MLS). Stworzył wówczas duet stoperów z A.J. DeLaGarzą i został wybrany najlepszym obrońcą ligi (MLS Defender of the Year). Dwukrotnie (2010, 2011) zdobył z Galaxy Supporters' Shield.

W styczniu 2012 Gonzalez został wypożyczony do niemieckiego 1. FC Nürnberg; tam już na pierwszym treningu niefortunnie zerwał jednak więzadło krzyżowe, wobec czego musiał pauzować przez pół roku, a jego wypożyczenie zostało skrócone po miesiącu. Po rekonwalescencji, w sezonie 2012, jako kluczowy piłkarz Galaxy zdobył z nią drugie z rzędu mistrzostwo MLS, zostając także wybranym najlepszym piłkarzem meczu finałowego. W sierpniu 2013 podpisał nowy, opiewający na półtora miliona dolarów kontrakt z klubem, dzięki któremu został pierwszym środkowym obrońcą w historii ligi zatrudnionym na umowie dla desygnowanego gracza. W sezonie 2014, trzeci raz wywalczył z ekipą Bruce'a Areny tytuł mistrza MLS, zaś ogółem barwy Galaxy reprezentował przez siedem lat. Dla tego klubu we wszystkich rozgrywkach zanotował 223 występy, w których strzelił 17 goli, trzykrotnie (2010, 2011, 2013) był wybierany najlepszym defensywnym zawodnikiem drużyny. Jest uznawany za jednego z najbardziej zasłużonych piłkarzy w historii Galaxy.

Wiosną 2016 Gonzalez przeszedł do meksykańskiego zespołu CF Pachuca. W tamtejszej Liga MX zadebiutował 8 stycznia 2016 w zremisowanym 1:1 meczu z Tijuaną, z miejsca zostając podstawowym stoperem ekipy, a pierwszą bramkę w lidze meksykańskiej strzelił 7 lutego tego samego roku w zremisowanym 1:1 pojedynku z Pumas UNAM. Już w swoim debiutanckim, wiosennym sezonie Clausura 2016 zdobył z drużyną prowadzoną przez Diego Alonso tytuł mistrza Meksyku, tworząc pewny duet środkowych obrońców z Oscarem Murillo. W tym samym roku zajął również drugie miejsce w krajowym superpucharze – Campeón de Campeones.

Kariera reprezentacyjna

edytuj

W kwietniu 2005 Gonzalez został powołany przez szkoleniowca Johna Hackwortha do reprezentacji Stanów Zjednoczonych U-17 na Mistrzostwa Ameryki Północnej U-17. Na kostarykańskich boiskach rozegrał wszystkie trzy spotkania (z czego jedno w wyjściowym składzie) i strzelił gola w konfrontacji z Kostaryką (2:1), natomiast jego drużyna zajęła wówczas pierwsze miejsce w grupie. Cztery miesiące później znalazł się w składzie na Mistrzostwa Świata U-17 w Peru, gdzie z kolei wystąpił w dwóch z czterech możliwych meczów (w obydwóch w pierwszej jedenastce), a Amerykanie odpadli z juniorskiego mundialu w ćwierćfinale, ulegając w nim Holandii (0:2).

W lipcu 2007 Gonzalez jako zawodnik reprezentacji Stanów Zjednoczonych U-23 prowadzonej przez Boba Jenkinsa wziął udział w Igrzyskach Panamerykańskich w Rio de Janeiro. Tam miał niepodważalne miejsce w składzie i rozegrał wszystkie trzy mecze w pełnym wymiarze czasowym, strzelając dwie bramki w konfrontacji z Boliwią (2:4), jednak wraz ze swoją ekipą odpadł z męskiego turnieju piłkarskiego już w fazie grupowej.

Dysponujący podwójnym obywatelstwem Gonzalez zdecydował się na występy w seniorskiej reprezentacji Stanów Zjednoczonych, w której zadebiutował za kadencji selekcjonera Boba Bradleya, 10 sierpnia 2010 w przegranym 0:2 meczu towarzyskim z Brazylią. Trzy lata później został powołany przez Jürgena Klinsmanna na Złoty Puchar CONCACAF, kiedy to dołączył do zespołu w trakcie turnieju (po zakończeniu fazy grupowej) zastępując w składzie Coreya Ashe. Pozostawał jednak wyłącznie rezerwowym drużyny i pojawił się na boisku tylko w końcówce finałowego spotkania z Panamą (1:0), po którym Amerykanie triumfowali w rozgrywkach. W późniejszym czasie był jednym z ważniejszych graczy kadry podczas eliminacji do Mistrzostw Świata 2014, podczas których rozegrał osiem z szesnastu możliwych spotkań. W 2014 roku został powołany na Mistrzostwa Świata w Brazylii, gdzie zanotował trzy z czterech możliwych meczów – po wejściu z ławki w fazie grupowej z Portugalią (2:2), a następnie od początku w duecie stoperów z Mattem Beslerem w grupie z Niemcami (0:1) oraz w 1/8 finału z Belgią (1:2 pd), po którym podopieczni Klinsmanna odpadli z mundialu.

W 2015 roku Gonzalez znalazł się w składzie na kolejny Złoty Puchar CONCACAF. Tym razem wystąpił w trzech z sześciu meczów (we wszystkich w wyjściowej jedenastce), 18 lipca w wygranym 6:0 ćwierćfinale z Kubą strzelając swoją premierową bramkę w pierwszej reprezentacji. Mimo to jego kadra spisała się gorzej niż przed dwoma laty – w półfinale uległa Jamajce (1:2) i zajęła ostatecznie czwarte miejsce na Złotym Pucharze.

Statystyki kariery

edytuj

Klubowe

edytuj
Klub Sezon Kraj Rozgrywki Liga Puchar kraju Międzynarodowe Ogółem
Mecze Gole Mecze Gole Rozgrywki Mecze Gole Mecze Gole
LA Galaxy 2009   MLS 34 1 34 1
2010   31 3 1 0 LMC 1 0 33 3
2011   33 2 1 1 LMC 6 1 40 4
2012   20 2 LMC 5 1 25 3
2013   29 1 LMC 3 0 32 1
2014   27 4 27 4
2015   31 1 1 0 32 1
Pachuca 2015–2016   Liga MX 22 1 22 1
2016–2017   0 0 LMC 0 0 0 0
Ogółem
Stany Zjednoczone 205 14 3 1 LMC 15 2 223 17
Meksyk 22 1 LMC 0 0 22 1
Ogółem 227 15 3 1 LMC 15 2 245 18
Legenda:

Reprezentacyjne

edytuj
Reprezentacja Kraj Rok Towarzysko Eliminacje Turnieje Ogółem
Mecze Gole Mecze Gole Rozgrywki Mecze Gole Mecze Gole
USA   2010 1 0 1 0
  2011 1 0 1 0
  2012 0 0
  2013 5 0 8 0 ZP 1 0 14 0
  2014 5 0 3 0 8 0
  2015 3 0 ZP 3 1 6 1
  2016 1 0 2 0 3 0
Ogółem 16 0 10 0 ZP + 7 1 33 1

Linki zewnętrzne

edytuj