Okręty podwodne typu Skate

Okręty podwodne typu Skate – amerykańskie okręty podwodne, pierwszy na świecie wprowadzony do służby typ okrętów tej klasy, wyposażonych w system napędu jądrowego. Oparte w pewnej mierze na projekcie konwencjonalnych okrętów typu Tang, cztery jednostki typu Skate były ostatnimi amerykańskimi okrętami podwodnymi których kadłub nie był oparty na rozwiązaniach opracowanych w programie badawczym „albacore”. Myśliwskie okręty Skate były w rzeczywistości dwuśrubowymi nuklearnymi odpowiednikami swoich poprzedników.

Okręty podwodne typu Skate

Rodzaj okrętu	SSN
Kraj budowy	Stany Zjednoczone
Stocznia	Electric Boat
Zbudowane	cztery
Użytkownicy	US Navy
Typ następny	Barbel
Uzbrojenie:
22 torpedy
Wyrzutnie torpedowe: • dziobowe • rufowe	6 × 533 mm 2 × 533 mm
Sensory	pasywny sonar AN/BQR-2; aktywny skaner AN/SQS-4
Załoga	95 oficerów i marynarzy
Wyporność:
• na powierzchni	2550 t
• w zanurzeniu	2848 t
Zanurzenie testowe	213 m
Długość	81,6 m
Szerokość	7,62 m
Napęd:
1 x S3W oraz S4W, 2 turbiny, 2 śruby, moc 7300 KM
Prędkość: • na powierzchni • w zanurzeniu	15,5 w. 18 w.

Geneza i konstrukcja

Rozmiary i koszt budowy USS „Nautilus” (SSN-571) oraz USS „Seawolf” (SSN-575) uważane były za zbyt duże, stąd też United States Navy nie zdecydowała się oprzeć na ich konstrukcji budowy pełnych serii odpowiadających im okrętów, wybierając w zamian dla pierwszej pełnej serii atomowych okrętów podwodnych projekt oparty na konstrukcji okrętów typu Tang, z mniejszym niż na dwóch pierwszych okrętach atomowych reaktorem z odpowiednio też w konsekwencji zredukowaną w ten sposób prędkością. Instalacja reaktora jednakże wymagała większej średnicy kadłuba, co zwiększyło średnicę kadłuba sztywnego nowego typu okrętów. W rzeczywistości, geneza konstrukcji kadłuba tych okrętów sięgała aż niemieckich okrętów typu XXI, których pochodną stanowiły okręty typu Skate. W ramach tego typu, zastosowano jednak dwa różne typy reaktorów – dwa pierwsze okręty: „Skate” (SSN-578) oraz „Swordfish” (SSN-579) zostały wyposażone w reaktory typu S3W, natomiast „Sargo” (SSN-583) i „Seadragon” (SSN-584) otrzymały jednostki S4W.

Okręty typu Skate, podobnie jak typu Tang otrzymały pasywny sonar AN/BQR-2 oraz aktywny skaner AN/SQS-4. Uzbrojenie tych okrętów stanowiły 22 torpedy, wystrzeliwane z sześciu wyrzutni dziobowych oraz dwóch wyrzutni rufowych.

Projekt okrętów typu Skate został przygotowany jeszcze przed pierwszym wyjściem w morze „Nautilusa”, a w ciągu miesiąca po tym fakcie, marynarka wojenna zamówiła okręt prototypowy typu – USS „Skate” (SSN-578) oraz siostrzany USS „Swordfish” (SSN-579). Dwa miesiące później, zamówiony został USS „Sargo” (SSN-583) oraz USS „Seadragon” (SSN-584). Szybki rozwój technologii atomowych okrętów podwodnych, pozwolił jednak US Navy zamówić w ciągu kolejnych dwóch lat okręt prototypowy zupełnie nowego typu Skipjack – USS „Skipjack” (SSN-585) oraz ogromny jak na owe czasy okręt dozoru radarowego USS „Triton” (SSRN-586). O ile jednak „Triton” jako niezbyt praktyczny nie doczekał się kontynuacji w postaci kolejnych jednostek tej samej konstrukcji, o tyle kolejno budowane szybkie okręty typu Skipjack stały się udanymi następcami okrętów typu Skate i jednymi z najważniejszych amerykańskich konstrukcji podwodnych czasów zimnej wojny.

Harmonogram budowy oraz służby okrętów podwodnych typu Skate

Okręt	Stocznia	Początek budowy	Wodowanie	Przyjęcie do służby	Koniec służby
„Skate”	Electric Boat	21 lipca 1955	16 maja 1957	23 grudnia 1957	12 września 1986
„Swordfish”	Portsmouth	25 stycznia 1956	27 sierpnia 1957	15 września 1958	16 lutego 1989
„Sargo”	Mare Island	21 lutego 1956	10 października 1957	1 października 1958	21 kwietnia 1988
„Seadragon”	Portsmouth	20 czerwca 1956	16 sierpnia 1958	5 grudnia 1959	12 czerwca 1984

Bibliografia

• Norman Polmar: Cold War Submarines, The Design and Construction of U.S. and Soviet Submarines. K.J. More. Potomac Books, Inc, 2003. ISBN 1-57488-530-8. Brak numerów stron w książce