Okręty podwodne typu L serii XIII
Okręty podwodne serii XIII – radzieckie podwodne stawiacze min typu Leniniec (L) w wersji budowanej od 25 kwietnia 1935 roku, oznaczonej jako jednostki seria XIII. Okręty tej wersji stanowiły ulepszenie wobec jednostek typu L serii XI, przez dodanie dwóch wyrzutni torpedowych na rufie. Z 12 do 20 zwiększono także liczbę torped przy jednoczesnym zmniejszeniu liczby przenoszonych min z 20 do 18. Dwukadłubowy kadłub miał konstrukcję nitowaną ze spawanymi zewnętrznymi zbiornikami balastowymi (saddle tanks). Miny okrętu stawiane były przez podwójny kanał w rufach jednostek. Okręty mogły przebywać w morzu przez czas do 45 dni.
| Rodzaj okrętu | |
|---|---|
| Kraj budowy | |
| Stocznia |
Dalzawod |
| Zbudowane |
siedem |
| Użytkownicy | |
| Służba w latach |
2 października 1938–4 listopada 1939 |
| Uzbrojenie: | |
| 20 torped 1 x B-24 100 mm L/50, 1 x K-21 45 mm L/46 plot. 2 x KM 7,62 mm | |
| Wyrzutnie torpedowe: • dziobowe • rufowe |
|
| Wyrzutnie min |
18 |
| Załoga |
54 oficerów i marynarzy |
| Wyporność: | |
| • na powierzchni |
1099 ton |
| • w zanurzeniu |
1399 ton |
| Zanurzenie testowe |
100 metrów |
| Długość |
83,3 metra |
| Szerokość |
7 metrów |
| Napęd: | |
| 2 x Diesel (2000 KM) 2 x elekt. (1300 KM) 2 wały napędowe | |
| Prędkość: • na powierzchni • w zanurzeniu |
|
| Zasięg: | |
| • na powierzchni |
10 000 Mm @ 8,6 w. (pow.) |
Ogółem zbudowano siedem jednostek tej serii. L-13 i L-16 zostały prefabrykowane w Leningradzie, L-17 i L-18 w Mikołajowie, zaś L-19 w Sewastopolu, po czym okręty w częściach zostały przetransportowane do stoczni Dalzawod we Władywostoku, gdzie zostały zmontowane i zwodowane. Po wejściu do służby jednostki służyły we Flocie Oceanu Spokojnego. Zimą 1942 roku podjęto próbę przetransferowania L-15 i L-16 na zachodni teatr wojenny, jednak 11 października 1942 roku płynące na powierzeni okręty zostały wykryte przez japoński okręt podwodny I-25, który jedyną posiadaną w tym momencie torpedą zatopił L-16.
Bibliografia
edytuj- Norman Polmar: Submarines Of The Russian and Soviet Navies, 1718-1990. Jurrien Noot. Wyd. I. Annapolis: Naval Institute Press, 1990, s. 264. ISBN 0-87021-570-1.