Odwzorowanie Mollweidego
Odwzorowanie Mollweidego – odwzorowanie kartograficzne zaliczane do pseudowalcowych odwzorowań równopolowych[1]. Autorem odwzorowania jest niemiecki matematyk Carl Mollweide (1774–1825).
Jest to odwzorowanie umowne, skonstruowane na następujących zasadach:
- kula ziemska przedstawiona jako elipsa o równikowej osi dwa razy dłuższej od osi południkowej;
- równoleżniki proste, równoległe, podzielone południkami na jednakowe odcinki;
- odwzorowanie wiernopowierzchniowe;
- bieguny jako punkty.
Z ostatniego założenia wynika, że odstępy między południkami muszą maleć w miarę oddalania od równika. Miejsce bez odkształceń znajduje się na środkowym południku na szerokości geograficznej ok. ±45о
Wzory transformacyjne na przejście od długości geograficznej λ i szerokości geograficznej φ do umownych współrzędnych x i y są następujące:
gdzie to dodatkowy parametr, będący rozwiązaniem równania nieliniowego:
(dającego się rozwiązać tylko numerycznie).
Zastosowanie
edytuj- Do przedstawiania map poglądowych, w których najważniejszą cechą jest powierzchnia, a nie kształt.
- Do tworzenia map w których zjawiska występują w większej odległości od równika, ale na obu półkulach (północnej i południowej).
- Do tworzenia mapy Afryki.
Przypisy
edytuj- ↑ Mollweidego odwzorowanie, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2022-03-12] .