Odra Opole (hokej na lodzie)
Odra Opole – klub hokejowy z siedzibą w Opolu, założony w 1946, rozwiązany w 1989 roku.
Barwy |
niebiesko-czerwone |
---|---|
Data założenia |
1946 |
Data rozwiązania |
1989 |
Państwo | |
Adres |
45-083 Opole |
Lodowisko |
historia
edytujKlub założony został w październiku 1946 roku jako „Odra Opole”, następnie przemianowany na „Budowlani Opole” i ponownie na Odra. Klub działał jako jedna z sekcji wielosekcyjnego klubu sportowego Odra Opole. W latach 50. drużyna występowała w najwyższej klasie rozgrywkowej. Od lat 60. do rozwiązania w 1988 roku zespół rywalizował w II i III lidze. Najbliżej awansu do I ligi klub był w sezonie 1974/1975, kiedy zajął drugie miejsce w lidze. W sezonie II ligi 1987/1988, został przemianowany na Opolskie Towarzystwo Hokejowe (OTH) Opole[1]. Pod tą nazwą drużyna grała także w edycji II ligi 1988/1989[2]. Zajęła w niej przedostatnie 7 miejsce[3]. Do kolejnego sezonu II ligi 1989/1990 drużyna OTH była anonsowana w składzie uczestników[4], jednak nie rozegrała spotkań, które początkowo były określane jako przełożone i nieodbyte)[5][6], zaś po kilku dwumeczach ligowych OTH nie była już uwzględniana w tabeli[7].
Sukcesy
edytujZawodnicy
edytujWychowankami Odry Opole zostali m.in. Rudolf Czech, Zdzisław Trojanowski, Zbigniew Strociak.
Przypisy
edytuj- ↑ Józef Ząbkiewicz. W gorące lato o lodowych sprawach. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 7, Nr 20 (419) z 10-20 lipca 1987.
- ↑ Marek Pomykała. Zwycięski start hokeistów Stali Sanok. „Nowiny-Stadion”, s. 8, Nr 42 z 17 października 1988.
- ↑ Marek Pomykała, Tadeusz Szylar. Zakończenie sezonu hokejowego w Sanoku. „Nowiny-Stadion”, s. 2, Nr 12 z 20 marca 1989.
- ↑ Marek Pomykała. Szansa sanockich hokeistów. „Nowiny”, s. 4, Nr 236 z 12 października 1989.
- ↑ Marek Pomykała. Z różnych dyscyplin. Pechowa inauguracja. „Nowiny-Stadion”, s. 8, Nr 42 z 16 października 1989.
- ↑ Marek Pomykała. Zwycięstwa sanockich hokeistów. „Nowiny-Stadion”, s. 8, Nr 43 z 23 października 1989.
- ↑ Tadeusz Szylar. Sport. Z różnych dyscyplin. Hokeiści Stali Sanok stracili pozycję wicelidera. „Nowiny”, s. 2, Nr 257 z 7 listopada 1989.