Octavio Zambrano
Manuel Octavio Zambrano Viera (ur. 3 lutego 1958 w Guayaquil) – ekwadorski piłkarz występujący na pozycji ofensywnego pomocnika, trener piłkarski.
Pełne imię i nazwisko |
Manuel Octavio Zambrano Viera | ||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia |
3 lutego 1958 | ||||||||||||||||||||||||||
Wzrost |
178 cm | ||||||||||||||||||||||||||
Pozycja | |||||||||||||||||||||||||||
Kariera juniorska | |||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||
Kariera seniorska[a] | |||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||
Kariera trenerska | |||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||
|
Kariera piłkarska
edytujZambrano pochodzi z miasta Guayaquil, rozpoczynał swoją piłkarską karierę w tamtejszym klubie Guayaquil SC (w późniejszym czasie UD Valdez). Występował na pozycji ofensywnego pomocnika i był regularnie powoływany do młodzieżowych reprezentacji Ekwadoru[1]. W wieku siedemnastu lat zadebiutował w ekwadorskiej Serie A w meczu z Deportivo Quito[2]. Jego udane występy zaowocowały zainteresowaniem ze strony krajowego giganta – zespołu Barcelona SC, w którym jako osiemnastolatek pomyślnie zdał testy. Do transferu jednak nie doszło z powodu zbyt wysokich oczekiwań finansowych Guayaquil SC, a według przepisów ekwadorskiej federacji swoją kartę zawodniczą (oraz możliwość transferu do wybranego przez siebie klubu) zawodnik mógł otrzymać dopiero po dwóch latach spędzonych bez przynależności klubowej[3].
W wyniku tej sytuacji Zambrano zdecydował się przenieść na wspomniane dwa lata do Stanów Zjednoczonych, gdzie rozpoczął studia politologii na Chapman University w Orange, w Kalifornii, a następnie planował wrócić do Ekwadoru i starać się o angaż w Barcelonie[4]. Ostatecznie zdecydował się jednak osiąść w Kalifornii na stałe[3]. Podczas studiów na Chapman University występował w uczelnianym zespole piłkarskim. Dwukrotnie wywalczył z nim mistrzostwo konferencji zachodniej, a w sezonie 1980 otrzymał nagrodę dla najlepszego debiutanta w drużynie[3]. Równocześnie występował w ekipie Los Angeles Lazers w rozgrywkach futbolu halowego Major Indoor Soccer League[5]. Już w wieku 25 lat zdecydował się jednak zakończyć piłkarską karierę, wobec niewielkich perspektyw przejścia na zawodowstwo[3].
Kariera trenerska
edytujPo zakończeniu kariery Zambrano pracował z sukcesami jako trener juniorskich zespołów w Kalifornii[6]. Był grającym trenerem Galactica Soccer Club, występującego w amatorskich rozgrywkach Greater Los Angeles League, po czym został zatrudniony w klubie California Emperors, rywalizującego w American Professional Soccer League (APSL). Tam był dyrektorem ds. rozwoju i zarazem asystentem szkoleniowca Rildo[7]. Następnie założył złożony głównie z latynoskich imigrantów zespół Los Angeles Salsa, z którym zwyciężył w prestiżowym młodzieżowym turnieju McGuire Cup[1]. W latach 1993–1994 był trenerem East Los Angeles Cobras. W 1994 roku otrzymał nagrodę dla najlepszego szkoleniowca konferencji zachodniej rozgrywek United Systems of Independent Soccer Leagues (USISL). Wyrobił licencje trenerskie UEFA A, a także USSF Coaching A Licence[5].
W 1996 roku Zambrano został asystentem trenera Lothara Osiandera w klubie Los Angeles Galaxy, który przystąpił do nowo powstałych zawodowych rozgrywek Major League Soccer. Po zwolnieniu Osiandera w czerwcu 1997, objął (początkowo tymczasowo, później już permanentnie[8]) stanowisko pierwszego szkoleniowca Galaxy[5]. W rozgrywkach 1998 doprowadził drużynę do pierwszego miejsca w konferencji zachodniej. Wówczas także jego drużyna wywalczyła wicemistrzostwo MLS (finał MLS Cup), zdobyła trofeum MLS Supporters' Shield dla najlepszej ekipy sezonu regularnego, a także ustanowiła ligowy rekord w ilości zdobytych bramek w regularnym sezonie (85 zdobytych goli w 32 meczach). Ponadto w 1997 roku podopieczni Zambrano dotarli do finału kontynentalnych rozgrywek Pucharu Mistrzów CONCACAF jako pierwsza amerykańska drużyna w historii[7]. Jego ekipa słynęła z ofensywnego stylu gry, a sam Zambrano był pierwszym trenerem w MLS, który wprowadził na szeroką skalę metodologię szkolenia juniorów w ramach struktur klubowych[5]. Został zwolniony ze stanowiska w kwietniu 1999, po niemal dwóch latach pracy[9].
W styczniu 2000 Zambrano został trenerem nowojorskiego MetroStars (obecnie New York Red Bulls)[7]. W sezonie 2000 zajął z nim pierwsze miejsce w konferencji wschodniej – było to pierwsze takie osiągnięcie w dziejach klubu[5]. Dwa kolejne sezony były jednak w wykonaniu jego podopiecznych słabsze (odpowiednio drugie i czwarte miejsce w konferencji). Ekipę MetroStars prowadził przez niecałe trzy lata. Został zwolniony w październiku 2002, bezpośrednio po niezakwalifikowaniu się z zespołem do play-offów[10]. Podczas swojego pobytu w MLS trzykrotnie był wybierany do roli trenera drużyny gwiazd ligi – MLS All-Star Game[5]. Po odejściu z MetroStars, Zambrano przez cztery lata pozostawał bez klubu. W 2006 roku za pośrednictwem rosyjskiego agenta piłkarskiego znalazł zatrudnienie w Mołdawii, gdzie przez niecałe dwa lata bez większych sukcesów prowadził ekipę Tiligul-Tiras Tyraspol[11].
W 2008 roku Zambrano objął węgierskiego drugoligowca FC Tatabánya, którego właścicielem był Amerykanin David Altomore[12]. Odszedł z drużyny w lipcu 2009, bezpośrednio po zbyciu klubu przez Altomore'a[13]. W latach 2010–2011 ponownie pracował w MLS, tym razem będąc asystentem Petera Vermesa w Sportingu Kansas City[14]. W styczniu 2012 został trenerem kolumbijskiego spadkowicza z pierwszej ligi – drużyny Deportivo Pereira[15]. Władzom Pereiry polecił go związany z tym klubem Juan Carlos Osorio, były asystent Zambrano z MetroStars[16]. Wraz z tym zespołem zanotował świetny jesienny sezon Finalización 2012, zajmując pierwsze miejsce w tabeli z rekordową zdobyczą 43 punktów (od wprowadzenia półrocznych sezonów w Kolumbii żadna ekipa nie zdobyła więcej punktów w pojedynczych rozgrywkach)[5]. Mimo to nie zdołał jednak awansować z Pereirą do pierwszej ligi, a w kwietniu 2013 wobec serii słabych wyników został przeniesiony na stanowisko menadżera sportowego[16].
W sierpniu 2014 Zambrano podpisał umowę z rodzimym CD El Nacional ze stołecznego Quito, jednym z bardziej zasłużonych klubów w Ekwadorze[17]. Bez większych sukcesów (piąte i szóste miejsce w tabeli) prowadził go przez dziewięć miesięcy – został zwolniony w maju 2015[18]. We wrześniu 2016 objął walczącą o utrzymanie w lidze ekwadorskiej ekipę Delfín SC[19]. Zdołał ją uchronić przed relegacją w ostatniej kolejce ligowej, lecz odszedł z Delfína już w grudniu w wyniku różnicy zdań z zarządem klubu[20]. W marcu 2017 został selekcjonerem reprezentacji Kanady, przechodząc tym samym do historii jako pierwszy Ekwadorczyk, który objął zagraniczną kadrę[21]. Cztery miesiące później poprowadził ją w rozgrywkach Złotego Pucharu CONCACAF, gdzie Kanadyjczycy ulegli w ćwierćfinale Jamajce (1:2). Kanadyjska kadra zdołała wówczas wyjść z grupy na Złotym Pucharze po raz pierwszy od ośmiu lat. Przez krajowe media Zambrano był chwalony za odmłodzenie składu (za jego kadencji w kadrze zadebiutował m.in. Alphonso Davies[22]) oraz próbę implementacji bardziej ofensywnego stylu gry, w przeciwieństwie do swojego poprzednika, preferującego defensywne ustawienie Benito Floro[23]. W styczniu 2018 został niespodziewanie zwolniony ze stanowiska, po dziesięciu miesiącach pracy[24]. Media donosiły o różnicy poglądów między selekcjonerem a kanadyjską federacją[25].
W czerwcu 2018 Zambrano został szkoleniowcem kolumbijskiego Independiente Medellín[26]. W jesiennym sezonie Finalización 2018 zdobył z tą drużyną wicemistrzostwo Kolumbii[27]. Kolejne rozgrywki okazały się jednak dla Medellín dużo słabsze – w pierwszych 13 meczach ligowych zanotowali tylko 3 zwycięstwa, zaś z Copa Libertadores odpadli już w drugiej rundzie (był to najgorszy występ w Pucharze Wyzwolicieli w historii klubu)[28]. W kwietniu 2019 Zambrano został zwolniony ze stanowiska, zostawiając drużynę na trzynastym miejscu w tabeli[29]. We wrześniu 2019 zastąpił Alexisa Garcíę na stanowisku trenera innej kolumbijskiej drużyny Deportivo Pasto[30], lecz już po dwóch miesiącach w kontrowersyjnych okolicznościach zrezygnował z posady z powodu zaległości płacowych[31].
Przypisy
edytuj- ↑ a b Kansas City Wizards Add Octavio Zambrano to Coaching Staff. [w:] Kansas City infoZine [on-line]. infozine.com, 4 grudnia 2009. [dostęp 2018-06-18]. (ang.).
- ↑ Conozca al nuevo entrenador del Independiente Medellín, Octavio Zambrano. [w:] HSB Noticias [on-line]. hsbnoticias.com, 7 lipca 2018. [dostęp 2018-07-10]. (hiszp.).
- ↑ a b c d Javier Tamba Guzmán: “Yo recomendé a Tim Howard al Manchester United”. [w:] El Telégrafo [on-line]. eltelegrafo.com.ec, 15 września 2014. [dostęp 2018-06-18]. (hiszp.).
- ↑ 10 datos que no debes olvidar de Octavio Zambrano. [w:] Bendito Fútbol [on-line]. benditofutbol.com. [dostęp 2018-06-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (19 czerwca 2018)]. (hiszp.).
- ↑ a b c d e f g Canada Soccer introduces new Head Coach Octavio Zambrano to lead the Men’s National Team Program. [w:] Canadian Soccer Association [on-line]. canadasoccer.com, 16 maja 2017. [dostęp 2018-06-18]. (ang.).
- ↑ Zambrano named coach of Canadian men’s soccer team. [w:] Sportsnet [on-line]. sportsnet.ca, 17 marca 2017. [dostęp 2018-06-18]. (ang.).
- ↑ a b c MetroStars Name Octavio Zambrano New Head Coach. [w:] La Cancha [on-line]. lacancha.com, 29 listopada 1999. [dostęp 2018-06-18]. (ang.).
- ↑ Galaxy fire Osiander, name Zambrano interim coach. [w:] Associated Press [on-line]. apnews.com, 10 czerwca 1997. [dostęp 2018-06-18]. (ang.).
- ↑ David Wharton: Schmid Takes Over Galaxy, but Zambrano Issue Lingers. [w:] Los Angeles Times [on-line]. articles.latimes.com, 23 kwietnia 1999. [dostęp 2018-06-18]. (ang.).
- ↑ Jack Bell: SOCCER; Zambrano Dismissed As MetroStars Coach. [w:] New York Times [on-line]. nytimes.com, 9 października 2002. [dostęp 2018-06-18]. (ang.).
- ↑ Dan Walsh: Who is Octavio Zambrano? — UPDATED. [w:] The Philly Soccer Page [on-line]. phillysoccerpage.net, 30 września 2015. [dostęp 2018-06-18]. (ang.).
- ↑ Borbély távozott, Détári Lajos vagy Octavio Zambrano pótolhatja. [w:] Nemzeti Sport [on-line]. nemzetisport.hu, 30 września 2015. [dostęp 2018-06-18]. (węg.).
- ↑ Borbély távozott, Détári Lajos vagy Octavio Zambrano pótolhatja. [w:] Blikk [on-line]. blikk.hu, 10 lipca 2009. [dostęp 2018-06-18]. (węg.).
- ↑ Zambrano is back as Wizards assistant. [w:] Soccer America [on-line]. socceramerica.com, 4 grudnia 2009. [dostęp 2018-06-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (19 czerwca 2018)]. (ang.).
- ↑ Josh Whisenhunt: Zambrano to manage Deportivo Pereira in 2012. [w:] Sporting Kansas City [on-line]. sportingkc.com, 29 listopada 2011. [dostęp 2018-06-19]. (ang.).
- ↑ a b Octavio Zambrano, de técnico a mánager del Pereira. [w:] Futbolred [on-line]. futbolred.com, 20 kwietnia 2013. [dostęp 2018-06-19]. (hiszp.).
- ↑ Octavio Zambrano sería el nuevo técnico de El Nacional. [w:] Bendito Fútbol [on-line]. benditofutbol.com, 5 sierpnia 2014. [dostęp 2018-06-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (19 czerwca 2018)]. (hiszp.).
- ↑ David Paredes: Octavio Zambrano se va de El Nacional y Jorge Yunda todavía no tiene reemplazo. [w:] El Comercio [on-line]. elcomercio.com, 17 maja 2015. [dostęp 2018-06-19]. (hiszp.).
- ↑ Octavio Zambrano llega al Delfín para evitar el descenso con el club manabita. [w:] El Comercio [on-line]. elcomercio.com, 8 sierpnia 2016. [dostęp 2018-06-19]. (hiszp.).
- ↑ Rodrigo Martínez: Octavio Zambrano llega al Delfín para evitar el descenso con el club manabita. [w:] Bendito Fútbol [on-line]. benditofutbol.com, 22 grudnia 2016. [dostęp 2018-06-19]. (hiszp.).
- ↑ El ecuatoriano Octavio Zambrano es el nuevo entrenador de la selección de fútbol de Canadá. [w:] Andes [on-line]. andes.info.ec, 17 marca 2017. [dostęp 2018-06-19]. (hiszp.).
- ↑ El DT ecuatoriano Octavio Zambrano hizo debutar a Alphonso Davies en la selección de Canadá. [w:] El Comercio [on-line]. elcomercio.com, 24 czerwca 2020. [dostęp 2020-08-05]. (hiszp.).
- ↑ Matthew Gourlie: CSA shocker: Zambrano out. Herdman in.. juneof86.com, 9 stycznia 2018. [dostęp 2018-06-19]. (ang.).
- ↑ Octavio Zambrano, cesado como seleccionador de Canadá. [w:] El Universo [on-line]. eluniverso.com, 10 stycznia 2018. [dostęp 2018-06-19]. (hiszp.).
- ↑ Alicia Rodriguez: Looking back at the LA Galaxy’s second head coach, Octavio Zambrano. [w:] LAG Confidential [on-line]. lagconfidential.com, 26 maja 2020. [dostęp 2021-09-07]. (ang.).
- ↑ Octavio Zambrano, nuevo técnico de Independiente Medellín. [w:] El Comercio [on-line]. elcomercio.com, 15 czerwca 2018. [dostęp 2018-06-19]. (hiszp.).
- ↑ El Medellín del DT Octavio Zambrano es subcampeón del fútbol de Colombia. [w:] El Comercio [on-line]. elcomercio.com, 17 grudnia 2018. [dostęp 2020-08-05]. (hiszp.).
- ↑ Juan Camilo Álvarez Serrano: Seis pecados que condenaron a Octavio Zambrano en el DIM. [w:] Futbolred [on-line]. futbolred.com, 6 kwietnia 2019. [dostęp 2020-08-05]. (hiszp.).
- ↑ Jeimmy Paola Sierra: Octavio Zambrano deja de ser el técnico del Medellín. [w:] As [on-line]. colombia.as.com, 5 kwietnia 2019. [dostęp 2020-08-05]. (hiszp.).
- ↑ Octavio Zambrano regresaría al fútbol colombiano. [w:] Liga Deportiva [on-line]. ligadeportiva.com, 28 września 2019. [dostęp 2020-08-05]. (hiszp.).
- ↑ El DT ecuatoriano Octavio Zambrano dice que dejó el Pasto colombiano por falta de pago. [w:] El Comercio [on-line]. elcomercio.com, 4 grudnia 2019. [dostęp 2020-08-05]. (hiszp.).
Bibliografia
edytuj- Octavio Zambrano, [w:] baza Transfermarkt (trenerzy) [dostęp 2020-11-27] .
- O. Zambrano, [w:] baza Soccerway (trenerzy) [dostęp 2021-01-03] .